Φοιτητές πατριώτες

Η γενιά μου όπως και πολλές άλλες μετά από εμάς δεν έζησαν Πολυτεχνείο. Δεν είδαν, δεν ένιωσαν τον παλμό, δεν έχουν εμπειρία για να μεταδώσουν στους νεώτερους. Την ιστορία, τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους μάθαμε από τα ντοκιμαντέρ, από τα βιβλία με τις διαφορετικές απόψεις, από τις συζητήσεις και τις εφημερίδες.

Αρκετοί ή οι περισσότεροι από τους νέους που μετέχουν μαζικά στις εκδηλώσεις τιμής για το Πολυτεχνείο (είτε από τις φοιτητικές παρατάξεις, είτε από τα σχολεία) επίσης δεν έχουν απόλυτη και πλήρη αποτύπωση των καταστάσεων που προηγήθηκαν ή και ακολούθησαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που σταδιακά οδήγησε στην αποσάθρωση και στην διάλυση της Χούντας.

Στα χρόνια που πέρασαν πολλοί από τη γενιά μου βρέθηκαν να ακούν συζητήσεις. Ανάλογα πάντα με το ακροατήριο και την προέλευση της συζήτησης διαπιστώναμε ότι αλλιώς τα έλεγε ο ένας και αλλιώς τα περιέγραφε ο άλλος. Μια σύγχυση επικρατούσε στο τέλος. «Μα έγιναν τα πράγματα έτσι ή αλλιώς;», αναρωτιόμαστε.

Μέχρι και σήμερα στην 41^η επέτειο του Πολυτεχνείου οι νεότερες γενιές εξακολουθούν να βρίσκονται σε ένα «σύννεφο» από πληροφορίες, ντοκουμέντα, γεγονότα που πλησιάζουν πολύ την αλήθεια.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου οδήγησε στην εδραίωση της Δημοκρατίας, Η θυσία των φοιτητών και των απλών πολιτών απέφερε στη χώρα το μεγαλύτερο δώρο και θεμέλια λίθο, την  ελευθερία και την ισότητα. Οδήγησε τη χώρα στην εποχή της μεταπολίτευσης, δυστυχώς όχι από καλό μονοπάτι, ωστόσο είναι γεγονός ότι χωρίς το 1973 δεν ξέρουμε για ποια πραγματικότητα θα μιλούσαμε σήμερα.

Με προβληματισμό συναντώ σήμερα κείμενα και άρθρα στον τύπο και στο διαδίκτυο που προσπαθούν να αποδώσουν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου αποκλειστικά κομματικά κίνητρα.

Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν εξέγερση της λογικής, εξέγερση πολιτική αλλά με πατριωτικά κίνητρα. Δεν θυσιάστηκαν οι νεκροί του Πολυτεχνείου μόνο για την ιδεολογία που πιθανά κουβαλούσαν, κάποιοι δεν ήταν καν ενταγμένοι εξάλλου.

Επαναστάτησαν, εξεγέρθηκαν, θυσιάστηκαν για μια ολόκληρη χώρα, για ένα καλύτερο ελληνικό αύριο. Και αν κοιτάξουμε πίσω το πέτυχαν.

Σήμερα ο πατριωτισμός του Πολυτεχνείου έχει κάνει στην άκρη. Οι σημερινές πολιτικές συνθήκες επέβαλλαν να φοβούμαστε να μιλάμε για πατριώτες μιας και ο όρος έχει γίνει επιλήψιμος στα αριστερά ακροατήρια. Εγώ έτσι θέλω να τους μνημονεύω. Φοιτητές πατριώτες. Ποσώς με ενδιαφέρει η ιδεολογία τους. Μένω στην γενναιότητα τους, στην αυταπάρνηση τους, στην θυσία τους και στον στόχο που τελικά πέτυχαν τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Οι ήρωες του Πολυτεχνείου που με τη στάση τους οδήγησαν το ρου της ιστορίας και καθόρισαν το μέλλον της χώρας πριονίζοντας όσο τίποτε άλλο την Χούντα των Συνταγματαρχών, επιτρέπουν σε μένα σήμερα και στη γενιά μου να γράφω ελεύθερα τη γνώμη μου. Και από κάθε άποψη, η χθεσινή μέρα είναι μέρα μνήμης και τιμής για αυτούς τους φοιτητές πατριώτες.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.