Τι δουλειά έχει η Τσουρή, ο Μουσουρούλης, ο Γανιάρης και ο Λαμπρινούδης στο βάθρο της παρέλασης της 25ης Μαρτίου, κοντοζυγώνει η ώρα να απαιτήσουν οι μπαχαλάκηδες και των προηγούμενων παρελάσεων; Δεν μας εκπροσωπούν, θα ισχυριστούν και η επιταγή τους ισοδυναμεί με προσταγή.
Τι λέτε ρε μάγκες; Αν στο βάθρο δεν έχουν θέση οι εκπρόσωποι μας στο κοινοβούλιο κι οι ηγέτες της αυτοδιοίκησης μας, ποιος έχει δηλαδή; Κι εγώ δεν γουστάρω που θα κερδίσει η εξέδρα … Ολυμπιακούς, μα δεν πάω στην παρέλαση για δαύτους.
Πηγαίνω για να θυμηθώ ότι από αυτά τα χώματα πέρασαν κι άνθρωποι που στο άκουσμα της λέξης «πατρίδα» έδιναν την ίδια τους τη ζωή.
Πηγαίνω για να κουνήσω το πλαστικό σημαιάκι μου και να εξηγήσω στην κόρη μου ότι δεν θα αργήσει η στιγμή να αισθάνεται ξανά περηφάνια στο άκουσμα «Ελλάδα».
Πηγαίνω να καμαρώσω το ανήψι μου, κορδωμένο και καμαρωτό να παρελαύνει και να μου θυμίζει ότι έχει ελπίδα αυτή η χώρα και την κρατά στα χέρια του.
Την 25η Μαρτίου πανελλαδικά συγκρούονται οι δυο διαφορετικοί κόσμοι. Αυτός που επιμένει ότι σε μια οργανωμένη κοινωνία, με σεβασμό στους όρους λειτουργίας της, υπάρχουν θεσμικοί εκπρόσωποι, εκλέγονται από το λαό και καταργούνται από το λαό όταν έρθει η ώρα τους. Κι αυτός που έχει αρχίσει να πιστεύει ότι η θεσμική λειτουργία της κοινωνίας ρυθμίζεται με βάση τις ορέξεις της παρέας τους.
Εντάξει, θα χειροκροτήσουν τους επαναστάτες του πανό διακόσιοι, τριακόσιοι, πεντακόσιοι απ’ τους θεατές της παρέλασης. Θα είναι κι ωραίο το θέαμα με τα σπρωξίδια για άλλους τόσους. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι, οι βουβοί πολλοί, που θα κρύβουν τα μάτια στις παλάμες απ’ την απόγνωση για όσα θα διαδραματίζονται μπροστά τους. Για όσους επιχειρούν να γκρεμίσουν απ’ το βάθρο την πολιτική και να την αντικαταστήσουν, μόνιμα (;), απ’ το Στρατό και τη Θεοκρατία.
Την 25η Μαρτίου δεν κρίνεται το Μνημόνιο, για αυτό πλησιάζει η ώρα της κριτικής του, κάπου στις αρχές του Μάη. Κρίνεται ο σεβασμός μιας ολόκληρης κοινωνίας στην ιστορική μνήμη της, δίνεται ψήφος εμπιστοσύνης στο δημοκρατικό πολίτευμα, κρίνεται η αξιοπιστία των σωμάτων ασφαλείας να επιβάλλουν την τάξη στα αυτονόητα.
Κι αν στη χώρα μας δε γιορτάζαμε την εθνική απελευθέρωση την 25η Μαρτίου, αλλά την 25η Μαίου, είχαν μεσολαβήσει δηλαδή εκλογές, κι αν εκπρόσωποι μας στο κοινοβούλιο δεν ήταν πια η Τσουρή κι ο Μουσουρούλης αλλά ο Τριαντάφυλλος κι ο Κάρμαντζης, θα δεχόμασταν την παρουσία τους στην εξέδρα;
Το κακό για όσους σχεδιάζουν να διαλύσουν την παρέλαση είναι ότι δεν είμαστε Αθήνα. Γνωρίζει ο ένας τον άλλον μας, άρα και τα κίνητρα του. Αυτά πια δεν κρύβονται.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
