Είναι κάποια πράγματα που ο χρόνος αδυνατεί να τα σβήσει από τη μνήμη μας όσος καιρός και να περάσει. Έτσι μου έχουν μείνει γραμμένα με ανεξίτηλα γράμματα στη μνήμη μου γεγονότα, όπως π.χ. η συνεργασία μου με τον αείμνηστο Δημήτρη Χαραλαμπάκη, τον οποίο ο Θεός τον πήρε από κοντά μας «πριν την ώρα του».
Έχουν περάσει τουλάχιστον 20 χρόνια(;) από όταν ήμουν Αντιπρόεδρος στη ΟΧΣΑ, με πρόεδρο τον Στέφανο Χρήστου, Γ.Γ. τον Θωμά Μπουμπούλη και μέλος τον Δημήτρη τον Χαραλαμπάκη. Το ΠΑΣΟΚ στις… δόξες του (συγχωρείστε με αδέλφια, δεν πολιτικολογώ, αλλά έτσι ήταν), εγώ στις… λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις (δεν υπήρξα ποτέ ακραιφνής συντηρητικός). Τα φέρνει λοιπόν ο Θεός (ή ο διάολος;) και στις Δημοτικές Εκλογές που διεξήχθησαν τότε, βγαίνει δήμαρχος Κορυδαλλού ο Στέφανος Χρήστου, οπότε η θέση του προέδρου της ΟΧΣΑ… «χήρεψε»! Όλοι περιμέναμε ότι ο κ. Θωμάς Μπουμπούλης θα κατελάμβανε τη θέση!... (Πασόκος μέχρι το κόκκαλο), όμως… «ομίλησε» ο κ. Αντώνης Κοτσακάς, υψηλόβαθμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ! Από ό,τι μάθαμε εκ των υστέρων στις διαβουλεύσεις που έγιναν (ζυμώσεις… ελληνιστί) ο αείμνηστος Χαραλαμπάκης, μπαίνοντας «σφήνα» ως εισηγητής, με υπεστήριξε λέγοντας ότι «ο κ. Τριπολίτης είναι ιδρυτικό στέλεχος της ΟΧΣΑ και χρόνια Μέλος του Δ.Σ., άρα δικαιούται τη θέση του Προέδρου»! Ο – έτερος σωστός άνθρωπος – Αντώνης Κοτσακάς ενέκρινε κι έτσι βρέθηκα πρόεδρος του Δ.Σ. της ΟΧΣΑ, πράγμα που ο κ. Θωμάς δεν το… ενέκρινε, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί και να φύγει!...
Αυτή ήταν η πρώτη μου «γνωριμία» με τον αείμνηστο Δημήτρη! Αργότερα (πάλι μεσούντος του ΠΑΣΟΚ) είχα τον Δημήτρη στο Δ.Σ. του Δρομοκαϊτείου γιατί, καθώς οι περισσότεροι γνωρίζετε, όποιο κόμμα κυβερνούσε (όποια Κυβέρνηση) έστελνε στο Κληροδότημα (στο πενταμελές Δ.Σ. του Δρομοκαϊτείου) τους εκπροσώπους της. Και εκεί (στο Δρομοκαΐτειο) ο αείμνηστος Δημήτρης βοήθησε, αντί να με αντιπολιτεύεται το εκ του Κληροδοτήματος Δ.Σ., το οποίο εθεωρείτο (και θεωρείται) συντηρητικό!
Με την ευκαιρία θέλω να αναφέρω και να ευχαριστήσω από τις στήλες σας και τον Αντώνη Κοτσακά και την Ελπίδα Τσουρή (μας διέθεσε 9.000.000 δρχ. για την αγορά της οικίας Δρομοκαΐτη, η οποία κάπου «σκόνταψε») και τον αείμνηστο Γιώργο Μισαηλίδη για την όποια βοήθειά τους. Αντίθετα, θέλω να επικρίνω τον Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος για δικούς του λόγους(;) μας κυνήγησε μέχρι την τελευταία στιγμή της θητείας του!
Αγαπητοί Αναγνώστες μου,
Συνηθίζω να γράφω και να λέω ότι υπάρχουν καλοί και κακοί μεταξύ όλων μας ανεξάρτητα του πού ανήκομε. Επίσης, συνηθίζω να καταλήγω ότι όλα εδώ θα μείνουν.
Ο Δημήτρης είναι πλέον μια καλή ανάμνηση. Καλό σου ταξίδι Δημήτρη (την αχαριστία δεν τη συγχώρεσε ούτε ο Χριστός).
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
