Σύντροφε Υπουργέ,
Εύχομαι το γράμμα μου να σε βρει καλά καθώς κι εγώ υγιαίνω. Τώρα, το πόσο υγιαίνω, μην το ρωτάς. Αυτό το ξέρουνε καλά μόνο οι γιατροί, τα φαρμακεία και η τρύπια τσέπη μου. Ας είναι όμως. Ας μην αρχίσω με τα δυσάρεστα. Αυτά στο τέλος.Αν και το 'χα κατά νου εδώ και καιρό, αποφάσισα να σου γράψω τώρα, μιας και άκουσα στην τηλεόραση ότι, επιτέλους, έχομενε ξανά ανάπτυξη. Για να σου πω το κρίμα μου, στην αρχή δεν το πίστεψα. Όταν όμως επήγα να σηκώσω την τελευταία σύνταξη, είδα να μου έχουνε βάλει παραπάνω δυό ευρώ και κάτι ψιλά. Σκέψου τη χαρά μου. Από μέσα μου είπα, να που είχενε δίκιο ο κύριος Κατρούγκαλος, καλή του ώρα. Στα γρήγορα υπολόγισα ότι, σε ένα χρόνο, θα πάρω κοντά 27 ευρώ παπαπάνω αν βέβαια δεν μας αυξήσετενε τον Φ.Π.Α.
Ήντα θες, ήντα γυρεύεις, το διαβολομυαλό μου άρχισε να δουλεύει. Βρε Ανέστη, εσκέφτηκα, τα 27 ευρώ, κάτι πρέπει να τα κάμεις. Και επειδή σύντροφε έχομενε και οι δυό τα χρονάκια μας, και επειδή ποιός ζει ποιός πεθαίνει σ' ένα χρόνο, ήκαμα, στο άψε-σβήσε, το σχέδιό μου. Επήγα αμέσως στο σούπερ μάρκετ, και με τα λεφτά που είχα στο πορτοφόλι (είκοσι ευρώ και κάτι), αγόρασα μακαρόνια, βουτυράκι, μισό κιλό άσπρο κρασί και, φαντάσου τί άλλο. Απομίμηση καβουροπόδαρα και ένα βαζάκι, απομίμηση κι αυτό, μαύρο χαβιάρι. Σκέψου τώρα την έκπληξη της γυναίκας μου η οποία στο άψε σβήσε ήκαμενε μια καβουρομακαρονάδα μούρλια. Άφεις πια το χαβιάρι πάνω στο φρέσκο ψωμί με το βούτυρο.
Κι εκεί που ήμουνε έτοιμος να πω κι ένα τραγουδάκι, νοιώθω ένα γερό ταρακούνημα και τη φωνή της γυναίκας μου να μου λέει:
- Ανέστη, καλά είναι πια οι ύπνοι, σήκω να πάρεις τα χάπια σου.
Σύντροφε Υπουργέ, όνειρο ήτανε και πάει. Όμως, για να εκδικηθώ το στεφάνι μου που μου το χάλασενε στο πιο όμορφο, ήρχισα να τραγουδώ ένα παλιό τραγούδι που σου ταιριάζει, αν και ξέρω ότι τη γυναίκα μου τη νευριάζει όταν το λέω. Ξέρεις πιο; Το “κυρ Αλέκο, κυρ Αλέκο με το πράσινο γιλέκο”. Εγώ βέβαια, αντί για πράσινο, το αλλάζω λιγάκι και λέω “με το κόκκινο γιλέκο”. Εσύ καταλαβαίνεις.
'Ομως καταλαβαίνει και η γυναίκα μου που είναι έξυπνη αλλά και γλωσσού και δε χαρίζει κάστανα. Και ξέρεις ήντα μούπενε προχτές όταν το ξανατραγούδησα;
- Βρε άντρα μου, αχρωματοψία έχεις πάθει; Πού το βλέπεις το κόκκινο γιλέκο που φορεί ο δικός σου; (ο δικός μου Αλέκο είσαι εσύ). Ευτό, από το πολύ πλύσιμο στο ίδιο πλυντήριο με το σκουρόχρωμο μπλε του Καμμένου, έχει γίνει μελιτζανί σαν τις κορδέλες των μνημοσύνων. Ακούς κουβέντα η φαρμακόγλωσση;
Τέλος πάντων. Εγώ Αλέκο μου, ό,ποτε σε βλέπω στην τηλεόραση, σε καμαρώνω και σε μπεγιεντώ. Αραχτός, ήρεμος και πάντα με το φραπέ στο χέρι ούτε που δείχτεις ότι κοντεύεις τα ογδόντα. Μπράβο σου και πάλι μπράβο σου. Και να ξέρεις, είμαστενε του ίδιου συναφιού. Μεγαλοεργολάβος εσύ, οικοδόμος εγώ, αλλά με τις ίδιες αριστερές ιδέες και αρχές. Μιας και είπα για ιδέες, ξέρεις ήντα μου είχε κάμει μεγάλη εντύπωση; Εκείνη η ατάκα σου στην τηλεόραση ότι, το χρέος της Χώρας μας είναι αέρας κοπανιστός, γι' αυτό κι εμείς με αέρα θα το ξεπληρώσομενε.
Από τότε μούβαλες ιδέες και συνέχεια σκέφτομαι αν θα μπορούσα κι εγώ να ξεπληρώσω με αέρα κοπανιστό ένα μικρό επισκευαστικό δάνειο που έχω πάρει από την Τράπεζα. Αν σου πέσει βολικά, γράψε μου τον τρόπο και θα σου είμαι υπόχρεος.
Σύντροφε μεγαλοϋπουργέ Αλέκο,
αυτά που σου γράφω μπορεί να σου φανούνε αστεία, όμως, τα πράματα είναι σοβαρά.'Ολοι εμείς οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι, δεν αντέχομενε άλλο. Η φτωχολογιά δεν πάει καθόλου καλά. Ούτε όμως κι εσείς πάτενε καλά. Η βάρκα ήρχισενε να μπάζει νερά. Σε βλέπω σύντροφε να βαστάς σύντομα στο ένα χέρι το αριστερό κομματικό φλάμπουρο και στο άλλο τον φραπέ σου και να φωνάζεις “αέρα” και στον Κυριάκο να λες “μολών λαβέ”. Ξέρεις όμως καλύτερα από 'μένα ότι, για να κερδηθεί μιά μάχη, χρειάζουντενε στρατιώτες πιστοί και ψυχωμένοι. Άραγε υπάρχουνε πια; Και ξέρεις γιατί σου το λέω; Γιατί, η αληθινή αριστερά, τώρα τελευταία, πικραμένη και απογοητευμένη, σας σιγοτραγουδεί το τραγουδάκι που λέει “το γελεκάκι που φορείς, εγώ στο 'χω ραμμένο, με πίκρες και με βάσανα στο 'χω φοδραρισμένο”.
Εσύ τώρα, σαν έξυπνος άνθρωπος που είσαι, κατάλαβε ήντα πα να πει και κανόνισε την πορεία σας.
Τα σέβη μου στον Εξοχώτατο Πρωθυπουργό μας. Καλές γιορτές.
Σε χαιρετώ συντροφικά
ο μπάρμπα Ανέστης από τη Χίο
Υ.Γ.: Χίλια συγνώμη που εξέχασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές. Και κάτι ακόμη. Με όσα καλά έχετε κάμει στη Χίο, μπορεί να βγάλετενε και δεύτερο Βουλευτή εδώ. Τούτο το τελευταίο να μου το θυμηθείς........
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
