Η ιστορία, μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ουσιαστικά επαναλαμβάνεται, αν και οι λέξεις αλλάζουν, έχοντας όμως πάντα το ίδιο ταξικό περιεχόμενο. Πριν τις εκλογές οι οπαδοί του ΝΑΙ μας προέτρεπαν να το ψηφίσουμε για να μην υπάρχει δήθεν «Εθνικός διχασμός». Ήθελαν ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο να πείσουν τον Ελληνικό λαό ότι κάθε σκέψη εναντίωσης με την πορεία αυτή, κάθε σκίρτημα ενάντια στον «ευρωμονόδρομο» «διαταράσσει την ησυχία της χώρας» και θα προκαλέσει ποικίλα «δεινά». Φυσικά και παρά τους «λεονταρισμούς» και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχείρησε να κάνει τον ελληνικό λαό συνένοχο στην πολιτική της, χρησιμοποιώντας τη γνωστή τακτική του «μικρότερου κακού».
Τώρα η «πλάκα άλλαξε». Όλοι και επίσημοι εκφραστές του ΝΑΙ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ κλπ ) και του ΟΧΙ (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΧΑ )κάνουν λόγο τώρα για «Εθνική συνεννόηση και ομοψυχία».
Οι χθεσινοί δηλαδή «εχθροί» γίνονται «φίλοι και σύμμαχοι». Ουσιαστικά και με τις δύο στάσεις («διχασμού» και «ομοψυχίας») θέλουν το λαό υποταγμένο στα ταξικά συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών, να κουνά δηλαδή «εθνικά υπερήφανος και μονοιασμένος», ξένη προς τα συμφέροντα του σημαία.
Οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τα κριτήρια που πρόταξαν την Κυριακή για την ψήφο τους,ανεξάρτητα αν ψήφισαν το ΝΑΙ η το ΟΧΙ πρέπει επιτέλους να δουν μπροστά τους τον πραγματικό ταξικό τους αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του και να οργανώσουν τον αγώνα τους. Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν για μία ακόμη φορά ορισμένες απλές αλήθειες σχετικά με την Ε.Ε, τον χαρακτήρα της και τη στάση που πρέπει να έχουμε μαζί της.
1. Η Ε.Ε δεν είναι τόπος «αλληλεγγύης, δημοκρατίας και ισότητας» όπως χρόνια μας προπαγάνδιζαν. Κυριαρχεί η ανισοτιμία, οι ανταγωνισμοί, τα τελεσίγραφα, το «δίκιο του ισχυροτέρου». Και αυτό όχι γιατί οι ηγέτες των χωρών – μελών είναι «ανθέλληνες» ή «συντηρητικοί» αλλά γιατί τέτοιος είναι ο χαρακτήρας της Ε.Ε ως διακρατική-καπιταλιστική «ένωση». Στον πυρήνα της ΕΕ βρίσκεται η καπιταλιστική εκμετάλλευση, ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός, η οικονομική ανισομετρία, η δικτατορία των μονοπωλίων. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι η ΕΕ επανειλημμένα έχει ακυρώσει δημοψηφίσματα, που έβγαλαν αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ήθελε, επιβάλλοντας την επανάληψή τους, μέχρι το "ΟΧΙ" να γίνει "ΝΑΙ". Έχει δηλαδή στο DNA τα παραπάνω χαρακτηριστικά που δεν αλλάζουν!
2.Στο πλαίσιο της Ε.Ε δεν μπορείς να κάνεις «παιχνίδια», ούτε και να υπογράφεις μέσω «σκληρών διαπραγματεύσεων» «φιλολαϊκές συμφωνίες». Τη σφραγίδα σε κάτι τέτοιο θα βάζουν πάντα τα ταξικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου . Στην πραγματικότητα σήμερα η ηγεσία της Κομισιόν και ιδιαίτερα η άρχουσα τάξη της Γερμανίας, θέτει στις υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα, το δίλημμα: αυστηρή τήρηση των κανόνων και στόχων της Ευρωζώνης ή εξαναγκασμός σε αποχώρηση. Το δίλημμα αυτό είναι δίλημμα για το κεφάλαιο κι όχι για το λαό, γιατί και η μία και η άλλη περίπτωση είναι εχθρική γι’ αυτόν.
3. Η παραμονή της χώρας εκεί δεν είναι «μονόδρομος» , δεν είναι νομοτελειακή. Μπορεί να είναι στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης για να εξυπηρετηθούν τα οικονομικά-πολιτικά της συμφέροντα, όμως δεν μπορεί να είναι και ο δρόμος του λαού. Ο δρόμος για την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών του λαού βρίσκεται σε ριζικά διαφορετική ρότα. Αυτή θα πρέπει να προβλέπει αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας με κοινωνική ιδιοκτησία με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Μία πορεία εξαιρετικά δύσκολη όμως αναγκαία και ρεαλιστική!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
