Είναι συνηθισμένο τόσο οι κυβερνήσεις , όσο και οι τοπικές διοικήσεις και στους δύο βαθμούς να διαγκωνίζονται για το ποιος ενδιαφέρεται περισσότερο για την Εκπαίδευση και τη Παιδεία γενικότερα.
Φυσικά εκπαίδευση και Παιδεία δεν είναι μόνο οι απαραίτητες χρηματοδοτήσεις , είναι και το περιεχόμενο και τα παιδεία και κυρίως ο ταξικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης με τους αποκλεισμούς που δημιουργεί στα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Λόγω που δεν μπορούμε να ανοίξουμε όλα αυτά τα θέματα, θα περιοριστούμε σε κάποιες πλευρές που ο Δήμος και η δημοτική αρχή έχουν συγκεκριμένο ρόλο .
Δυστυχώς οι όποιες μεγαλοστομίες πρέπει να αποδεικνύονται στην πράξη και εδώ διαχρονικά αποδεικνύεται ότι οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση συγκαταλέγονται μεταξύ των χαμηλότερων στην ΕΕ και αφορούν σε μεγάλο βαθμό τη μισθοδοσία. Οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση ως μερίδιο του ΑΕΠ ανήλθαν σε 3,9 % το 2017 (μέσος όρος της ΕΕ: 4,6 %). Οι δαπάνες αυτές επί του συνόλου των δημόσιων δαπανών ανήλθαν για την Ελλάδα στο 8,2 % – ποσοστό μικρότερο από αυτό των περισσότερων άλλων χωρών της ΕΕ (μέσος όρος της ΕΕ: 10,2 %). Σε πραγματικούς (προσαρμοσμένους με βάση τον πληθωρισμό) όρους, οι δαπάνες για την εκπαίδευση έχουν μειωθεί κατά 2,1 % από το 2016 και σωρευτικά κατά 14,3 % από το 2010.
Στον προϋπολογισμό του 2020, η δαπάνη για το υπουργείο Παιδείας διαμορφώνεται στα 4,953 δισ. ευρώ από τον τακτικό προϋπολογισμό (από 4,962 δισ. το 2019) και στα 510 εκατ. από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (από 565 εκατ.).
Τα όποια σκαμπανεβάσματα επί ελάχιστων ποσών , σε καμία περίπτωση δεν σηματοδοτούν την ανάκτηση των απωλειών, ούτε αντιστρέφεουν τη γενική πτωτική πορεία χρηματοδότησης της τελευταίας δεκαετίας.
Ο κρίσιμος τομέας του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που αφορά τις υποδομές, για τουλάχιστον δεύτερη συνεχόμενη χρονιά παρουσιάζει μείωση 50 εκατ., με αποτέλεσμα να αποτυπώνεται ποσοτικά η συνέχιση μιας πολιτικής που δεν ιεραρχεί τις σχολικές υποδομές ως άμεση προτεραιότητα. Η δε υλοποίηση της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, στο βηματισμό της προηγούμενης κυβέρνησης, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα όπως αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό προχωρά «ασθμαίνοντας».
Ταυτόχρονα, οι πόροι από τον προϋπολογισμό προς τους δήμους για τα λειτουργικά έξοδα συντήρησης των σχολικών μονάδων παραμένουν στάσιμοι, δηλαδή σταθερά υπεχρηματοδοτούμενοι, καθώς τα τελευταία δέκα χρόνια η εν λόγω δαπάνη έχει περικοπεί κατά 70% και δεν φαίνεται η σταδιακή επαναφορά της. Επομένως, οι πανηγυρικοί τόνοι περί «εξόδου» από τα μνημόνια και «ανάπτυξης» δεν αφορούν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, αλλά την παρασιτική μειοψηφία του κεφαλαίου.
Συνεπώς, στο μοτίβο της υποχρηματοδότησης κινούνται απαρέγκλιτα τόσο η τωρινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση, αφήνοντας την Εκπαίδευση τον φτωχό συγγενή των προτεραιοτήτων που θέτει η καπιταλιστική ανάπτυξη, αφού στην εισηγητική έκθεση δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στις στοιχειώδεις, επείγουσες κοινωνικές ανάγκες, όπως είναι η δημόσια, δωρεάν, αναβαθμισμένη Εκπαίδευση.
Οι διευρυμένες κοινωνικές ανάγκες αφορούν κάθε λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος, όπως για παράδειγμα τα χιλιάδες κενά, που έπρεπε να καλύπτονται από μόνιμο προσωπικό, ώστε να διασφαλίζεται ένα βασικό προαπαιτούμενο για μια ποιοτικά αναβαθμισμένη παιδαγωγική διαδικασία. Αντίθετα, καλύπτονται από συμβασιούχους. Οι προσλήψεις αναπληρωτών μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους ξεπέρασαν τις 40.000.
Ακόμα και αυτά τα κενά σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνουν τις πραγματικές ανάγκες της Εκπαίδευσης, καθώς προκύπτουν από τα κριτήρια που θέτει το ΠΔ 79/2017, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και τον τελευταίο νόμο της κυβέρνησης που χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, καταργεί μαθήματα στο Λύκειο, σπρώχνει στην ανεργία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, αυξάνει παραπέρα τις πληθωρικές τάξεις και τις συντμήσεις σχολείων.
Βέβαια, η υποχρηματοδότηση του τομέα κατασκευών δημοσίων κτιρίων δεν είναι σημείο των τελευταίων προϋπολογισμών, αλλά είναι εγκληματική η ευθύνη διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, πολύ περισσότερο που το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης, προστασίας, συντήρησης των σχολικών κτιρίων αφορά τη ζωή και την ασφάλεια των μαθητών.
Φυσικά, είναι στρατηγική επιλογή όλων των κυβερνήσεων - μέσα από τον «Καλλικράτη» και μετά μέσα από τον «Κλεισθένη» - να θωρακίσουν παραπέρα το «επιτελικό κράτος», απαλλάσσοντάς το από σοβαρές αρμοδιότητες, όπως είναι η κατασκευή σύγχρονων και ασφαλών δημόσιων κτιρίων, και μετακυλίοντας αρμοδιότητες προς την Περιφέρεια και τους δήμους.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες να πληρώνουν περισσότερους φόρους, το «επιτελικό κράτος» να μαζεύει μεγαλύτερα ποσά από τη φοροαφαίμαξή τους, αυξάνοντας τη χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, χωρίς να περισσεύει το παραμικρό για στοιχειώδεις ανάγκες που σχετίζονται με τη ζωή και την ασφάλεια χιλιάδων μαθητών και Δήμοι και Περιφέρειες να αποδέχονται τη μοίρα τους.
Στον αντίποδα της έλλειψης χρηματοδότησης κρατικών φορέων για τη δημιουργία φθηνών, ασφαλών, σύγχρονων κτιριακών υποδομών, προκρίνονται οι μορφές συμπράξεων με μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, μέσω ΣΔΙΤ. Οι εν λόγω ληστρικές συμβάσεις κάνουν την κατασκευή πιο ακριβή, με τους ιδιώτες να αποκτούν δικαιώματα χρήσης - εκμετάλλευσης για 25 χρόνια, επιβαρύνοντας καθ' όλη τη διάρκεια τους προϋπολογισμούς για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών. Οι μορφές αυτές προκρίνονται καθώς ενισχύονται ιδιωτικές εταιρείες σε όλες τις φάσεις, από την κατασκευή μέχρι τη μετέπειτα λειτουργία τους.
ΔΗΜΟΣ ΧΙΟΥ
Στο δήμο της Χίου η κατάσταση δεν απέχει από τα όσα συμβαίνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή και τον επηρεάζουν άμεσα.
ΣΑΤΑ που χρόνια τώρα κυμαίνεται σε άθλια επίπεδα, μεταφερόμενα έργα από χρονιά σε χρονιά σε χρονιά με ευθύνη των κυβερνήσεων.
Έλλειψη προσωπικού, με παρεμβάσεις στα σχολεία κάτω του οριακά αναγκαίου.
Αυξημένες λειτουργικές ανάγκες, λόγω των απαιτήσεων των διδακτικών αναγκών.
Προσωπικό καθαρισμού στο μεγαλύτερο μέρος του με συμβάσεις έργου , κακοπληρωμένο και μη επαρκές για τις συνθήκες που πρέπει να λειτουργεί ένα σχολείο.
Χρηματοδοτήσεις από τις κρατικές δαπάνες που δεν επαρκούν.
Σχολική στέγη που επαφίεται μόνο στις χρηματοδοτήσεις ΕΣΠΑ και εντασσόμενα έργα εκεί.
Το μόνο κτίριο που μέχρι στιγμής έχει παραδοθεί , εκ θεμελίων, μετά από πάνω από 15 χρόνια είναι το κτίριο Γυμνασίου Λυκείου Βροντάδου.
Αναβαθμίσεις έγιναν στο 3ο -8ο 7Ο , ενώ οι ελπίδες είναι στραμμένες και πάλι στο ΕΣΠΑ για τις ενεργειακές αναβαθμίσει 4 σχολείων , για τα ενταγμένα νηπιαγωγεία και για όποιεςμελλοντικές επεμβάσεις μιας και η παλαιότητα των σχολείων μας απαιτείτέτοιες . Κάμπος , 11Ο δημοτικό, Βρονταδου, Ειδικό σχολείο, Γυμνάσιο λύκειο στο βόρειο τμήμα της πόλης κλπ.
Στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αυτά που χρίζουν άμεσης παρέμβασης είναι :
1.πληρης κτηριακή αναβάθμιση του 3ου γυμνασίου (εκκρεμεί κάτι χρόνια-κίνδυνος υπαρκτός)
2.νεα πτέρυγα του ΕΠΑΛ Χίου(για να στεγαστούν τα εργαστήρια)
3.ανεγερση νέας πτέρυγας του 2ου γυμνασίου (οι αίθουσες κάτω απ τα γραφεία των καθηγητών είναι στα υπόγεια, είναι ακατάλληλες κ σε αδράνεια χρόνια τώρα) 4.ξεκαθαρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του κτηρίου επί της οδού μεσολογγίτη του 2ου ΓΕΛ και αξιοποίηση αυτού.
Με βάση αυτές τις συνθήκες οι Σχολικές επιτροπές λειτουργούσαν και λειτουργούν υπό αντίξοες συνθήκες με δεδομένο ότι και τα γραφεία τους είναι υποστελεχωμένα από ειδικευμένο προσωπικό και αυτό που υπάρχει το μεγαλύτερο μέρος τελεί υπό μετάταξη.
Αυτό που είχε συμφωνηθεί από τη δημιουργία ενιαίου δήμου, ήταν 20% περίπου της κρατικής χρηματοδότησης να παρακρατείται από τις σχολικές επιτροπές για πιο κεντρικά και σημαντικά έξοδα και το υπόλοιπο να δίνεται στα σχολεία των οποίων οι Δ/ντες έχουν την άμεση εικόνα των πραγματικών αναγκών προκειμένου να ανταπεξέρχονται.
Ταυτόχρονα ο δήμος χρηματοδοτούσε το πετρέλαιο θέρμανσης , τη ΔΕΗ, ο ΟΤΕ μέσω των χρημάτων στης σχολικής επιτροπής, το νερό σταματήσαμε να το πληρώνουμε με εντολή αρμόδιων αντιδημάρχων λόγω διακανονισμών με τη ΔΕΥΑ και σε τακτά διαστήματα με έκτακτες χρηματοδοτήσεις ανάλογα τα προκύπτοντα προβλήματα.
Με αυτόν τον τρόπο στα περισσότερα σχολεία , λόγω και των αδυναμιών από την έλλειψη προσωπικού, από την ελάχιστη ΣΑΤΑ που μέχρι να ξεκινήσει κλπ, δινόταν η δυνατότητα με ένα μικρό οικονομικό μαξιλάρι να επεμβαίνουν , επιτυγχάνοντας τη διατήρηση της λειτουργίας τους σε ανεκτά επίπεδα.
Η διαφαινόμενη λογική της δημοτικής αρχής να αρχίσουν τα σχολεία να πληρώνουν ρεύμα πετρέλαιο και νερό , και μάλιστα μετά από λογαριασμούς που για όλα ξεπερνούν τα 1000 ευρώ, θα τα στεγνώσει οικονομικά στην ουσία τα στραγγαλίζει, πράγμα που στρέφεται ενάντια στην εκπαίδευση και στους φορείς της , ενάντια στη μαθητιώσα νεολαία .
Αντί αυτή τη στιγμή η συζήτηση να γίνεται για το πώς θα βοηθήσετε τα εκπαιδευτικά δρώμενα , για το πώς θα τα πάτε ένα βήμα μπροστά με βάση και τις προτάσεις των φορέων, διοικητικών και συνδικαλιστικών, η συζήτηση γίνεται επί της ουσίας για το πώς θα έχουμε πισωγύρισμα και αυτό πρέπει να το κατανοήσετε σοβαρά.
Ως Λαϊκή συσπείρωση δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο γι αυτό ζητήσαμε μαζί με τια άλλες παρατάξεις αυτή τη θεματική συνεδρίαση και πρέπει στην πράξη όλοι να βγούμε πιο σοφοί , γιατί τη νύφη θα την πληρώσουν σε τελική ανάλυση τα παιδιά μας.
Ρεύμα και πετρέλαιο αφορούν σε έκτακτες χρηματοδοτήσεις του δήμου με αντίστοιχες κινήσεις αντιλογισμού και αυτό πρέπει να συνεχιστεί.
Για το νερό η ΔΕΥΑ είναι και κοινωφελής επιχείρηση και άρα αυτό πρέπει να το τηρεί. Δεύτερον οι εγκαταστάσεις της αφαλάτωσης βρίσκονται σε περιοχές που ανήκαν στην παλιά σχολική εφορία, που πέρασαν στο δήμο της Χίου και για τις εγκαταστάσεις επιδοτείται κάθε χρόνο με αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Είναι δυνατόν λοιπόν να αντιμετωπίζει ως ιδιώτες τα σχολεία;;;
Τέλος έχει γίνει πολλή συζήτηση και στο ΔΣ για το μηχανολογικό εξοπλισμό, που για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους είναι κύρια και βασική ευθύνη της κυβέρνησης της Νδ που δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ. Στα σχολεία μας ως κρατικός εξοπλισμός ήρθαν τα παχιά λόγια και ένας νόμος που πισωγυρίζει ακόμα περισσότερο την εκπαίδευση και τρομάρα τους, μας εισάγουν την αντιδραστική αξιολόγηση, αυτοί που οδηγούν σε κλείσιμο σχολεία καταργούν ειδικότητες και πετούν έξω από τα σχολεία χιλιάδες παιδιά μέσω του εξεταστικού κυκεώνα.
Εμείς όμως είχαμε αποφασίσει να συμβάλλουμε με ένα μικρό μερίδιο, ανταποκρινόμενοι στις τεράστιες δυσκολίες μαθητών και γονιών. Στην πορεία αποφασίστηκε από τις σχ. Επιτροπές να δοθούν από το αποθεματικό ποσά που προσέγγιζαν τις τακτικές δόσεις και που πράγματι δημιουργούν πρόβλημα στο ταμείο και αν θέλετε αντικαθιστούν τις ευθύνες της κυβέρνησης .
Με δεδομένο όμως ότι αυτά ανακοινώθηκαν , κάποιοι διευθυντές έχουν ήδη παραγγείλει και θα είναι ανακόλουθοι και οικονομικά και ηθικά. Άρα με περίσκεψη και προσοχή να το ξαναδούν το ζήτημα , για τα σχολεία που υπάρχουν παραγγελίες και δεσμεύσεις να δοθούν τα χρήματα , για τα άλλα να εκλογικευτούν τα ποσά και να απαιτηθούν από την κεντρική κυβέρνηση για όλους με μια καταγγελτική απόφαση του ΔΣ και των σχολικών επιτροπών. Στο θέμα αυτό μέχρι στιγμής η κυβέρνηση της ΝΔ βαυκαλίζεται με ξένα κόλυβα.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, ως Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Χίου καλούμε το σώμα του ΔΣ, τη δημοτική αρχή, τους πάντες μαζί με το λαό της Χίου το λαό να διεκδικήσει:
Βολισσός. , το Κουγιουλειο Ίδρυμα Καλλιμασιά , Ζηλανακειο Πυργί μέχρι ένα κτήριο στην Αθήνα που το νοικιάζει ο Βενέτης και τα χρήματα χρόνια πολλά, τώρα κατατίθενται στο Ταμείο παρακαταθηκών, χρήμα ανεκμετάλλευτο!!!!!!
Για τη δίχρονη Προσχολική Αγωγή
Για την Ειδική Αγωγή
Άμεσα ζητήματα για τους εργαζόμενους στην Εκπαίδευση που πρέπει να απαιτήσουμε μέσα από τις αποφάσεις μας .
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.