O υποψήφιος Βουλευτής Ν. Χίου της Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Μουσουρούλης, μίλησε χθες, σε πολιτική εκδήλωση που διοργάνωσε για τους Χιώτες της Αθήνας, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Στην εκδήλωση έγινε η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου του, μία συλλογή ομιλιών του με τίτλο «Πολιτική Διαδρομή 2009-2011», βιβλίο που έχουν προλογίσει ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, καθώς και οι πρώην Αντιπρόεδροι της Βουλής κα. Ροδούλα Ζήση, κ. Βύρων Πολύδωρας και κ. Βαΐτσης Αποστολάτος.
Επισυνάπτονται, τα σημειώματα των προλόγων των Αντιπροέδρων, φωτογραφίες από την εκδήλωση, καθώς και το link με το ολιγόλεπτο video για τη δράση του Κωστή Μουσουρούλη με τίτλο: «Αντίδραση Ανάπτυξης».
Ακολουθεί η πλήρης ομιλία του Κωστή Μουσουρούλη:
«Σας ευχαριστώ όλους που μου κάνατε την τιμή να έρθετε εδώ σήμερα!
Ευχαριστώ θερμά το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη για τη φιλοξενία. Την παρακαταθήκη αυτού του μεγάλου Έλληνα που είχα την τύχη να γνωρίσω και να θαυμάσω.
Ευχαριστώ τους συναγωνιστές μου της Νέας Δημοκρατίας που είναι σήμερα μαζί μας, τους υποψηφίους Βουλευτές την κα. Ε. Τσουμάνη-Σπέντζα, τους κ.κ. Ν. Κακλαμάνη, Κ. Χατζηδάκη, Ν. Μηταράκη, Ρ. Χαραλαμπίδη, τον τ.Αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Β. Πολύδωρα, καθώς και τον πρώην Υπουργό Χ. Φώλια που με τίμησαν απόψε με την παρουσία τους. Επίσης, φίλους από την αυτοδιοίκηση, όπως το φίλο Δήμαρχο Χαϊδαρίου κ. Δ. Μαραβέλια.
Ευχαριστώ όσους ταξίδεψαν από την πατρίδα μου τη Χίο. Ευχαριστώ τους Χιώτες, τους Ψαριανούς και τους Αιγνουσιώτες της Αθήνας και του Πειραιά που ήρθαν να με ακούσουν. Ευχαριστώ τους φίλους και τους συνεργάτες μου που στέκονται πάντα πλάι μου!
Κυρίες και κύριοι,
Στο τέλος της μεταπολίτευσης, τίποτε πια δεν είναι δεδομένο. Η γενικευμένη κατάπτωση της εθνικής μας ζωής, γονάτισε την τρίτη Ελληνική Δημοκρατία. Για έναν λαό, για ένα έθνος, όλα όσα έγιναν άλλαξαν τον τρόπο που αντιλαμβάνεται, που σκέφτεται, που δρα και αντιδρά. Δεν έχει, ψάχνει, αυτοπεποίθηση. Από ένστικτο ξέρει ότι δεν πάμε καλά και απογοητεύεται. Με αυτή την ψυχολογία, δρα αυτοκαταστροφικά. Εξοικειώνεται με τα χειρότερα. Χρειαζόμασταν μια μεγάλη αλλαγή, αλλά όχι αυτή. Ας μη κυλήσουμε στα χειρότερα. Οι εκλογές αφορούν την ίδια την τύχη του λαού μας, τη δυνατότητά του να αντιμετωπίσει τη χειρότερη απειλή από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Μη ξεχνάμε ότι την ιστορία τη γράφουν οι αποφάσεις του λαού.
Το 2009, ο ίδιος λαός, παραπλανημένος ή κουρασμένος, επέλεξε κυβερνήτες που τον διέσυραν παγκοσμίως ως ένα φαύλο φοροφυγά, σε ένα κράτος διαλυμένο, με μια οικονομία πλοίο που βουλιάζει. Με τις πρώτες τους αποφάσεις έδειξαν πως δεν κατάλαβαν τίποτε από την κρίση, ούτε διδάχθηκαν κάτι από το δικό τους κακό παρελθόν. Πάγωσαν κάθε αναπτυξιακό μέτρο. Σταμάτησαν τις διαρθρωτικές αλλαγές. Παρέλυσαν τη διοίκηση. Για να πλήξουν τον αντίπαλο, φούσκωσαν το έλλειμμα. Έτσι, εκτίναξαν τα επιτόκια, μας έκλεισαν έξω από τις αγορές, και μας οδήγησαν εκβιαστικά στο ΔΝΤ που βρήκε την πόρτα της Ευρώπης ανοικτή. Και αυτά, υπό την προϋπόθεση ενός Μνημονίου που υπέγραψαν, χωρίς να το διαβάσουν και χωρίς να το διαπραγματευτούν, σε χρόνο ή σε μίγμα μέτρων, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν κυνικά. Εκτίναξαν τους φόρους Έκοψαν μισθούς και συντάξεις. Συλλήβδην περικοπές χωρίς μελέτη, λέξη με την οποία ο σοσιαλισμός είναι άλλωστε τσακωμένος γιατί θέλει το ίδιο κουστούμι για όλους. Και το λογαριασμό τον πλήρωσαν κυρίως εκείνοι που δεν μετείχαν στα πάρτυ, των διορισμών, των επιδομάτων και των προμηθειών. Μεταρρυθμίσεις μηδέν και Καθημερινή διαχείριση για κλάματα.
Τι να θυμηθώ; To open gov που άφησε ακέφαλη τη διοίκηση για μήνες; Τα βιβλία που δεν πήγαν στα σχολεία; Το ΕΣΠΑ που βάλτωσε; Τις συμφωνίες της ΝΔ για την ενέργεια που αγνοήθηκαν; Αποτέλεσμα; Τα έσοδα εξαφανίστηκαν. Η παραοικονομία φούντωσε. Η ακίνητη περιουσία απαξιώθηκε. Οι καταθέσεις έκαναν φτερά. Η αγορά ισοπεδώθηκε. Και ήρθε η βροχή λουκέτων ακόμα και των υγιών επιχειρήσεων, αφού το κράτος δεν μπορούσε να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του προς αυτές. Η ύφεση κινήθηκε κυκλικά και προκάλεσε πιστωτική ασφυξία. Δημοσιονομικά, αντί για όφελος, υπήρξε ζημιά. Το έλλειμμα αντί να μειώνεται, ουσιαστικά αυξανόταν. Το δε χρέος εκτινάχθηκε στο 162% του ΑΕΠ το 2011. Η δε ταχύτητα με την οποία συνέβησαν όλα αυτά, οδήγησαν την ύφεση σε τέτοιο βάθος που τίποτε πια δεν μπορούσε να τη συγκρατήσει. Ακόμα και αν οι διαρθρωτικές αλλαγές προχωρούσαν ταχύτερα. Και μετά από όλα αυτά, ήρθε και ένα δημοψήφισμα για να προκαλέσει την παγκόσμια κατακραυγή.
Η χώρα βρέθηκε τότε απέναντι σε αδιάλλακτους πλέον δανειστές, να συζητά υπό συνθήκες ταπεινωτικές. Γιατί μόνο ένας τρελός μπορεί, πρώτα να συμφωνήσει νέο πακέτο στήριξης, για να το τινάξει μετά στον αέρα, επειδή θυμήθηκε να ρωτήσει και τον κόσμο που είχε ήδη εξαγριώσει. Έτσι βρεθήκαμε αγκαλιά με τη δραχμή και με το ένα πόδι έξω από την Ευρώπη.
Να είστε σίγουροι, ότι οι συνθήκες της τραγωδίας αυτής θα διερευνηθούν και οι ένοχοι θα τιμωρηθούν. Το κακό που έκαναν στη χώρα, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν, τα εγκλήματα, όπως οι ίδιοι τα χαρακτήρισαν, θα τα πληρώσουν.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, με την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, με έναν στους δυο νέους να είναι χωρίς δουλειά, με έναν στους τρεις Έλληνες να ζει στη φτώχεια,
Ο Σαμαράς είπε ΟΧΙ στη Δραχμή. Και όμως. Μήπως δεν τα προβλέψαμε σωστά όλα αυτά; Μήπως δεν τους προειδοποιήσαμε έγκαιρα; Μήπως δεν υποδείξαμε εναλλακτικές; Κάθε άλλο. Τους προτείναμε μέτρα που δεν ακύρωναν την προσπάθεια στα δημοσιονομικά. Μιλούσαμε για ανάπτυξη για την ανάσχεση της ύφεσης και χλεύαζαν τον Πρόεδρό μας και τη ΝΔ. Και τώρα το λένε όλοι. Τη Δευτέρα που μας πέρασε, το είπε μέχρι και η κα Μέρκελ. Μήπως δεν κρατήσαμε υπεύθυνη στάση; Ψηφίζαμε κάθε μεταρρύθμιση, αν και βλέπαμε πως δεν προχωρούσε.
Κάναμε τα αντίθετα από όσα έκαναν εκείνοι ως αντιπολίτευση. Που ξεσήκωναν τον κόσμο απέναντι στον Καραμανλή. Που έταζαν λαγούς με πετραχήλια. Οι ίδιοι άνθρωποι που κατέστρεψαν αυτή τη χώρα, τολμούν τώρα και ζητούν την ψήφο του λαού. Πασχίζουν να αποτινάξουν ή να μεταβιβάσουν τις ευθύνες τους. Η δε αριστερά, πάντα τιμητής εκ του ασφαλούς, ήταν η πρώτη στο χορό των κάθε λογής προνομίων, χωρίς να ενδιαφέρεται πώς θα πληρωθούν. Πότε είπαν όχι σε αυξήσεις, σε επιδόματα ή σε δώρα; Πότε διαμόρφωσαν εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης; Εμπόδιζαν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, πείθοντας μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μας. Ενώ το μπορούσαν, δεν ήθελαν, να διακρίνουν τι είναι ξεπούλημα και τι αξιοποίηση, προς όφελός της. Με τις ιδεοληψίες τους οδήγησαν στη μεγάλη αποβιομηχάνιση της χώρας, στην καταστροφή της μεταποίησης και τη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Τώρα βρήκαν άλλο τροπάρι. Επενδύουν στην οργή και την απόγνωση του λαού. Φλερτάρουν ακόμα και με τη δραχμή, ενώ γνωρίζουν πως σημαίνει ακαριαίο θάνατο της οικονομίας. Θεωρούν τα πάντα δεδομένα. Ότι δεν θα μας βγάλουν από το Ευρώ. Ότι η χρεοκοπία, κόστιζε τάχα περισσότερο από τη διάσωση. Ότι θα μείνουμε μέσα χωρίς υποχρεώσεις. Πιστεύουν ότι στο παρά πέντε, κάτι θα συμβεί και θα αποφύγουμε την καταστροφή. Μπορεί όμως να συμβεί και σε εμάς, δεν είναι μόνο για τους άλλους. Και αν συμβεί θα αφήσει πίσω εκατομμύρια εξαθλιωμένους. Δεν θέλουν την αποκατάσταση της ηρεμίας στη χώρα. Γιατί δεν τους εξυπηρετεί πολιτικά.
Ευτυχώς που δεν επικράτησαν οι φωνές που ήθελαν να μας αποβάλλουν. Όλοι τις άκουγαν, αλλά εμείς θα τους πιάναμε στον ύπνο, σαν το πιστόλι πάνω στο τραπέζι του Παπανδρέου. Θα τους απειλήσει είπε προχθές ο κ. Τσίπρας. Αυτά δεν είναι σοβαρά. Ούτε με αυτά ανακτάται η εθνική περηφάνια. Συνοδοιπόροι τους στον ολισθηρό αυτό δρόμο, είναι και πρώην Υπουργοί και επί δεκαετίες Βουλευτές της ΝΔ. Υποδυόμενοι τον Παπαφλέσσα, θέλουν να αποσπάσουν ψήφο για να εκβιάσουν μετεκλογικό ρόλο.
Ο κόσμος τους κατάλαβε. Είναι άλλωστε μαθημένος από την απίθανη περίπτωση Καρατζαφέρη. «Κάποτε με ένα χιλιάρικο αγόραζες ό,τι ήθελες στο Λονδίνο» μας είπε προχθές ο νοσταλγός της Δραχμής. «Όταν ο ληστής μπαίνει μέσα στο σπίτι ή στην επιχείρησή του, ο πολίτης να μπορεί να τον πυροβολεί», είναι η πρότασή του για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.
Μακάρι οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος, να έχουν μαγικά ραβδιά. Να περάσουν αυτοί καλά, και εμείς καλύτερα. Πιστέψτε με όμως: μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν. Ούτε παίζεται στα ζάρια μια ολόκληρη χώρα.
Η χώρα βρέθηκε πάνω στο βατήρα με το χάος από κάτω. Μπροστά στον κίνδυνο τριτοκοσμικής παρακμής, εκεί που μας έφτασαν, είπαμε ναι σε μια ελεγχόμενη χρεοκοπία, εξοργίζοντας όλους όσους περίμεναν να ανάψουμε το φυτίλι προσβλέποντας στην κατάρρευση των κινητών και ακίνητων αξιών. Γι αυτό και η επιλογή τους δεν θα μπορούσε ποτέ να αποτελέσει επιλογή μας, ακόμα και αν μας οδηγούσε στα ύψη δημοσκοπικά και το Σαμαρά στο πάνθεον των λαϊκών ηρώων. Για μια εβδομάδα όμως. Τόσο όσο απείχε το ωσαννά από τη σταύρωση.
Σας ρωτώ όλους: αλήθεια, αν ο Σαμαράς δεν είχε γνήσια αμφισβήτηση στο Μνημόνιο γιατί να μην το υπογράψει τυφλά εξαρχής, όπως άλλοι, και να υφίσταται τον πόλεμο, μέσα και έξω από την Ελλάδα; Ούτε και τότε διάλεξε τον εύκολο δρόμο. Ούτε και όταν επέλεξε να στηρίξει την προσωρινή κυβέρνηση Παπαδήμου με την κοινωνία να είναι πια εξαγριωμένη με το Μνημόνιο, όπως δεν ήταν στις αρχές του 2010. Κανείς δεν ενθουσιάστηκε, ούτε και εγώ, είμαι σίγουρος ούτε και ο Πρόεδρός μας. Όμως έτσι μπόρεσε να αποτρέψει τον εξοστρακισμό της Ελλάδας. Τα είπε άλλωστε πια η ίδια η κα. Λαγκάρντ, ότι στην Ευρώπη πολλοί είχαν χάσει την υπομονή τους. Έτσι, μας κράτησε στην Ευρώπη, ανάγκασε τον Παπανδρέου σε παραίτηση, κέρδισε εκλογές, αυτός μόνος, και κανείς άλλος από τους “λαϊκούς ήρωες” του διαδικτύου.
Με το «κούρεμα» του χρέους, με την επιμήκυνση της αποπληρωμής του υπόλοιπου, με καλύτερα επιτόκια, πατήσαμε προσωρινό φρένο στον κατήφορο. Το φρένο είναι προσωρινό, γιατί το όποιο όφελος θα εξανεμιστεί αν δεν υποχωρήσει η ύφεση και δεν συγκρατηθεί το έλλειμμα. Αν αυτό συμβεί το χρέος δεν θα είναι εξυπηρετήσιμο, ούτε με μηδενικά επιτόκια. Χωρίς ανάπτυξη δεν αποφεύγεται η χρεοκοπία. Και ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις, δεν υπάρχει. Επενδύσεις όμως γίνονται μόνον όταν υπάρχει εμπιστοσύνη σε μακροχρόνια προοπτική. Εμείς στη ΝΔ, σε μια Ελλάδα που αγωνιά, σε μια Ελλάδα γεμάτη απογοήτευση για την κατάσταση και τις προοπτικές της, για το ίδιο το μέλλον της, στέλνουμε το μήνυμα, ότι μόνο αν αντιδράσουμε αναπτυξιακά, θα έχουμε το δικαίωμα ξανά να ελπίζουμε.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτός ο τόπος διαθέτει αναξιοποίητο δυναμικό. Είμαστε πρώτη δύναμη στη Ναυτιλία, μεγάλη δύναμη στον Τουρισμό. Κι όμως ο κ. Παπανδρέου κατάργησε τα υπουργεία Ναυτιλίας και Τουρισμού. Ενώ υπάρχουν κόμματα που μπλοκάρουν τα λιμάνια και διώχνουν τους τουρίστες! Ο τόπος μας διαθέτει ακόμα, ένα εξαιρετικό ανθρώπινο κεφάλαιο. Πάνω σε αυτό στηρίζουμε τη στρατηγική μας για την ανάκαμψη με στόχους εφικτούς, για την οικονομία, την ταχύτητα και την ποιότητα στις διαδικασίες, την αποτελεσματικότητα στη διοίκηση, την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, τις αποκρατικοποιήσεις κλπ. Δηλαδή για την ανάπτυξη μέσω της διαρθρωτικής προσαρμογής, χωρίς να αποκλίνουμε από τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Για να βγάλουμε την Ελλάδα από τα σημερινά αδιέξοδα, χωρίς άλλα ανθρώπινα θύματα! Θα μου πείτε ότι όλα αυτά, για δεκαετίες ήταν οι στόχοι. Και ότι πολλά μέσα υπήρξαν. Ευρωπαϊκά προγράμματα, κονδύλια, αναπτυξιακοί νόμοι, και όμως δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Δεν φταίει το πράγματι σκληρό νόμισμα για μια οικονομία σαν τη δική μας, όταν εμείς οι ίδιοι αφήσαμε τις ευκαιρίες να πάνε χαμένες. Γνωρίζω τα ευρωπαϊκά δεδομένα και μπορώ να γράψω, όπως το έχω κάνει, βιβλία για τις ευκαιρίες που δεν αξιοποιήθηκαν. Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν μπορεί να με πείσει κανείς: πως αν είμαστε σοβαροί και μελετημένοι, οι εταίροι μας δεν θα ανταποκριθούν. Πως δεν υπάρχει επαναδιαπραγμάτευση, που άλλωστε ήδη την ξεκίνησε ο Σαμαράς χωρίς να είναι Πρωθυπουργός Και για να τελειώνει η παραφιλολογία, ο κ. Πάνος Καρβούνης (Επικεφαλής εκπρόσωπος της Κομισιόν στην Ελλάδα) είπε πρόσφατα στην τηλεόραση, πως εννοείται πως το μνημόνιο αλλάζει και άλλωστε αλλάζει κάθε τρίμηνο. Και εγώ προσθέτω πως μέχρι τώρα αλλάζει προς το χειρότερο, γιατί με την ύφεση χάνονται όλοι οι στόχοι και την πληρώνει ο κόσμος!
Πρέπει να φτιάξουμε την οικονομία μας ώστε να γίνει η αλλαγή προς το καλύτερο και να ζήσουν οι Έλληνες καλύτερα! Αυτό λέμε και αυτό είναι πιο εθνικά υπερήφανο από όλες τις φανταστικές μονομερείς διαγραφές χρέους!
Και με συγχωρείτε, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω πως αν δεν μπορεί ο Σαμαράς, θα μπορέσει ο κ. Καμμένος, ο κ. Τσίπρας, ή ακόμα και ο κ. Κουβέλης, που τον σέβομαι και έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό, αλλά υπέπεσε στο λαϊκισμό που υποτίθεται πολεμά. Η κα. Παπαρήγα δεν μπορεί, αλλά δεν θέλει κιόλας, τουλάχιστον αυτό είναι πιο ξεκάθαρο.
Εμείς θέλουμε και μπορούμε. Θέλουμε την Ευρώπη γιατί πιστεύουμε πως η Ελλάδα έχει καλύτερη μοίρα μέσα σε αυτήν! Είναι τόσο απλό. Και ναι, είμαστε χρεοκοπημένοι, αλλά αν ακόμα δεν γίναμε Αργεντινή, είναι επειδή δανείζει η Ευρώπη. Να μιλήσουμε για τους Ισπανούς, που ήδη δανείζονται με μεγαλύτερο επιτόκιο από ότι μας δανείζουν. Τους Εσθονούς που προέρχονταν από το ανατολικό μπλοκ, που έζησαν 10 χρόνια λιτότητα για να μπουν στο Ευρώ και τώρα δανείζουν την Ελλάδα που βλέπουν να επωφελείται από το 1981 από την ΕΕ. Είναι και αυτό μια άλλη πλευρά του νομίσματος. Δυστυχώς έγινε ζημιά στην αξιοπιστία μας. Και για να διεκδικήσεις, δεν μπορείς να έχεις ανοικτά τα του οίκου σου! Αλλιώς σου λένε πήγαινε συμμαζέψου και μετά έλα να μας πεις. Και έτσι είναι. Τώρα που ο φόβος της ανέχειας που συνθλίβει τα όνειρα κυρίως των νέων της χώρας, τώρα που το μόνο δίλημμα των άνεργων μορφωμένων παιδιών μας είναι «να μείνω ή να φύγω;», καθήκον και υποχρέωσή μας είναι να συμμαζέψουμε, να τους δώσουμε ελπίδα και να δουν προοπτική.
Η μόνη μας επιλογή είναι η στρατηγική επανεκκίνησης.
Και επειδή στο μέλλον δεν θα μπορούμε να μιλάμε ξανά για χαμένες ευκαιρίες, σήμερα, εκτός από την απόδοση της πολιτικής μας ευθύνης, υπάρχει και η ατομική μας ευθύνη. Γιατί πάνω από στρατηγικές και οράματα, υπάρχει η συνοχή, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά που πρέπει καθημερινά να αποδεικνύονται με πράξεις. Για όλους αυτούς τους λόγους, ήρθε ξανά η ώρα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με προσήλωση στην ελεύθερη οικονομία, τις δημοκρατικές κατακτήσεις και τις αρχές μας. Ζητώ λοιπόν τη συμπαράταξή σας με τη Νέα Δημοκρατία. Τη μόνη πολιτική δύναμη που εγγυάται σταθερότητα και ανάκαμψη. Τη μόνη πολιτική δύναμη που εγγυάται την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των Ελλήνων στην Ευρώπη, και της Ευρώπης στους Έλληνες. Είναι βαθιά πίστη μου ότι η χώρα μας, όπως και η πατρίδα μας η Χίος μπορούν περισσότερα, όλοι μαζί μπορούμε περισσότερα.
Από όποια θέση ευθύνης πέρασα τα τελευταία χρόνια, βοήθησα έμπρακτα. Έφερα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ως Βουλευτής, μελέτησα, άκουσα, παρουσίασα ένα στρατηγικό σχέδιο για το πώς θα κάνουμε τη Χίο υπόδειγμα νησιωτικής ανάπτυξης.
Κυρίες και κύριοι,
Εκλέχθηκα πρώτη φορά το 2009. Έζησα τις δυσκολότερες στιγμές της μεταπολίτευσης μέσα στο Κοινοβούλιο. Και μέσα σε όλα αυτά, προσπάθησα να αρθρώσω συγκροτημένο πολιτικό λόγο. Αν το κατάφερα ή όχι, μπορείτε να το κρίνετε εσείς. Μια ιδέα μόνο μπορεί να σας δώσει η επιχειρηματολογία μου στις ομιλίες μου στην Ολομέλεια της Βουλής. Τις συγκέντρωσα σε ένα νέο βιβλίο-ανθολόγιο, από τις εκδόσεις Σιδέρη που εξέδωσαν επίσης το πρώτο μου βιβλίο. Το έκανα για όσους επιθυμούν να μελετήσουν ήρεμα και ίσως να πεισθούν ξανά πως το Κοινοβούλιο, δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αυτό που δείχνουν τα ΜΜΕ. Δεν έχω καμιά ανοχή σε όσους έπληξαν την αξιοπιστία της πολιτικής ζωής, ακόμα και της ίδιας της δημοκρατίας μας. Με ενδιαφέρει όμως να εκφράσω, όσο μπορώ, την επόμενη μέρα. Να είμαι μαζί με τους πολίτες και όχι απέναντι.
Το «λεφτά υπάρχουν» δεν ήταν μεμονωμένο, τα δωράκια, ο Μαντέλης, ο Τσουκάτος, ο Άκης ..... Και τώρα, η συγγνώμη του Βενιζέλου… για το χαμένο τους φιλότιμο. Εμείς πληρώσαμε ως παράταξη με μια ήττα το 2009. Σήμερα λέμε τι πρεσβεύουμε ξεκάθαρα για το αύριο. Ο λαός θα μας κρίνει και τώρα. Αλλά δεν κλαιγόμαστε!
Ακούω επίσης διάφορα, πχ πως η αυτοδυναμία, ξαφνικά είναι κάτι κακό και …εγωιστικό!
Κάποιοι έχουν μπερδέψει την αυτοδυναμία και τη σταθερή κυβέρνηση, με την υπεύθυνη πολιτική που λέει πως όποιος συμφωνεί, μπορεί να βοηθά και από την πλευρά της Αντιπολίτευσης. Δεν είναι ανάγκη να μετέχει στην κυβέρνηση, για να υπερψηφίζει νομοσχέδια εφόσον θεωρεί πως είναι στο σωστό δρόμο, γεγονός που μόνο η ΝΔ έχει κάνει στην ιστορία της μεταπολίτευσης!
Και ο κ. Βενιζέλος στο τέλος θα μας πει πως είναι θράσος ο αρχηγός του πρώτου κόμματος να είναι ...ο Πρωθυπουργός! Τελικά τον έπιασε τον πάτο, αλλά στα συνταγματικά από ότι φαίνεται!
Άλλοι -επειδή θα έχουν χαμηλά ποσοστά- μας ρωτούν γιατί να μην συνεργαστούμε αν είναι εντολή του ελληνικού λαού; Και απαντώ, ρωτώντας: αν π.χ. 3-4 κόμματα, πάρουν από 10% αυτό σημαίνει πως ο λαός δίνει εντολή να κάνουν μαζί κυβέρνηση, ή πως δεν τα εμπιστεύεται παρά σε πολύ μικρό ποσοστό το καθένα; Γιατί εγώ αυτό καταλαβαίνω! Όταν η εντολή του λαού δεν είναι σαφής, ο καθένας την ερμηνεύει όπως θέλει. Γι αυτό το λόγο εμείς ζητάμε καθαρή εντολή. Γιατί αυτό είναι εθνικά υπεύθυνο και όχι το αντίθετο!
Ο Σαμαράς είναι ο μόνος αρχηγός που διατυπώνει συγκεκριμένη πρόταση εξουσίας και ζητά την έγκριση του λαού για να την εφαρμόσει. Οι άλλοι, κρύβονται πίσω από γενικόλογες προτάσεις συνεργασίας! Που την άλλη μέρα τις παίρνουν πίσω, αναλόγως με τις δημοσκοπήσεις.
Εμείς δεν πέφτουμε σε παγίδες. Έχουμε υποχρέωση να κάνουμε τη θλίψη, ψυχραιμία και την απογοήτευση, αποφασιστικότητα για το μέλλον.
Και ξέρω την κούραση, ξέρω την αγανάκτηση του κόσμου! Κόσμος είμαι και εγώ. Είμαι γιος, αδελφός, σύζυγος, πατέρας. Βλέπω και νιώθω οργή. Για τις αυτοκτονίες. Για τους ηλικιωμένους που συνωστίσθηκαν στο Σύνταγμα για μια σακούλα πατάτες. Στα Κούλουμα για μια λαγάνα. Για τους 300.000 Έλληνες που σιτίζονται από την Εκκλησία και φιλανθρωπικές οργανώσεις! – 450 στο νησί μας. Για τους θαλασσοδαρμένους συνταξιούχους που στέκονται με τις ώρες στον Οίκο του Ναύτου. Για τα ‘κοράκια’ που αγοράζουν τα χρυσαφικά! Για τα κλειστά μαγαζιά – και η γυναίκα μου έκλεισε μαγαζί. Για όλους αυτούς είμαι στην πολιτική. Όχι για τους άλλους, τους βολεμένους! Και εγώ θα μπορούσα να είμαι ένας από αυτούς. Είμαι όμως εδώ, όπως ήμουν επί δυόμιση χρόνια, νύχτα – μέρα, στην πρώτη γραμμή της μάχης! Για να αλλάξει το βλέμμα, από φόβο σε ελπίδα!
Η στήριξή σας στις επόμενες εκλογές θα είναι μια δικαίωση όχι μόνο για εμένα. Αλλά για όλους όσοι μου συμπαραστάθηκαν και εργάστηκαν μαζί μου, σκληρά, με πείσμα, με πάθος και επιμονή και, κυρίως, με τη βαθιά πεποίθηση ότι εκπληρώνουν ένα χρέος προς τον τόπο τους. Τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Τους γονείς μου. Μερικές φορές και εγώ απογοητεύομαι από τις καταστάσεις.
Αλλά όταν σκέφτομαι κάποιες τέτοιες στιγμές που επικοινωνώ με όλους εσάς, τους συμπατριώτες μου, τους συναγωνιστές μου, τους φίλους μου, παίρνω κουράγιο.
Μόνος μου δεν μπορώ. Μπορώ όμως με τη δύναμή σας. Μαζί θα τα καταφέρουμε! Σας ζητώ: Να βάλετε τέλος στην παραταξιακή εσωστρέφεια. Να μην κοιτάτε την επόμενη μέρα των εκλογών, γιατί έτσι χάνονται οι προηγούμενες! Να πιστέψετε και να δουλέψετε για τη μεγάλη νίκη. Και σας καλώ: Να αντιδράσουμε αναπτυξιακά! Δυναμικά! Όλοι μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά. Πάμε λοιπόν.
Τέλος στην εθνική απογοήτευση!
Η Ελλάδα δεν είναι "Τιτανικός", αλλά Βράχος, Ακρόπολη. Η Ελλάδα είναι ο Παρθενώνας που φωτίζει με πνεύμα όλο τον κόσμο και δίνει ελπίδα σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα.
Σας ευχαριστώ για όλα!»
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
