Στη Χίο τα τελευταία χρόνια έχουμε συστηματική επέκταση της χρήσης των ηλεκτρικών πατινιών.
Μάλιστα ήδη έχουν διαμαρτυρηθεί αρκετοί πολίτες, που είτε κινδύνεψαν κάποια στιγμή, είτε βρέθηκαν μάρτυρες σε παραλίγο ατυχήματα.
Όμως τι προβλέπει η νομοθεσία για την κυκλοφορία τους, τι αναφέρει ο ΚΟΚ και ποιες οι προϋποθέσεις κυκλοφορίας τους;
Είναι μια καλή προοπτική για πόλεις όπως η Χίος που δεν έχουν υποδομές;
Αναζητήσαμε τη γνώμη ενός από τους πλέον ειδικούς στο θέμα στην Ελλάδα τον Δημοσιογράφο Δημήτρη Σκιάννη, και Αρχισυντακτη του GetElectric.gr.
Θέσαμε όλα τα θέματα και πήραμε σαφείς και αναλυτικές απαντήσεις.
Ποιο είναι το νομικό πλαίσιο για την οδήγηση ηλεκτρικού πατινιού στην Ελλάδα; Τι προβλέπει ο ΚΟΚ για την οδήγηση ηλεκτρικού πατινιού;
Ο Κ.Ο.Κ. αναφέρει ότι επιτρέπεται η χρήση Ε.Π.Η.Ο. (Ελαφρά Προσωπικά Ηλεκτρικά Οχήματα) από 15 ετών και πάνω, υποχρεωτικά με κράνος ποδηλάτου τουλάχιστον. Επιτρέπεται η χρήση Ε.Π.Η.Ο. από 12 ετών αν αναπτύσσουν έως 6 Km/h, πρακτικά λοιπόν μόνο για αναψυχή, σε πλατείες κ.λπ. Απαγορεύεται η χρήση σε οδούς με όριο πάνω από 50 Km/h, όπως και σε πεζοδρόμια/πεζόδρομους, αν η ταχύτητα υπερβαίνει τα 6 Km/h. Αν υπάρχει ποδηλατόδρομος ή ποδηλατολωρίδα, ο χρήστης υποχρεούται να την χρησιμοποιήσει, αντί του δρόμου.
Ειδάλλως μπορεί να κινείται νόμιμα στο δεξί μέρος του οδοστρώματος. Απαγορεύεται η χρήση ΕΠΗΟ από περισσότερα από 1 άτομα. Φυσικά, η μέγιστη ταχύτητα του πατινιού δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25 Km/h. Το βράδυ ο χρήστης υποχρεούται να φορά ανακλαστικό γιλέκο και το πατίνι να έχει φώτα εμπρός και πίσω, όπως και ανακλαστικά. Τέλος, ο χρήστης πρέπει να έχει μαζί του κάποια μέθοδο ταυτοποίησης.
Ποια είναι τα ατομικά μέσα προστασίας που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να προστατευτεί κατά την οδήγηση ηλεκτρικού πατινιού;
Για μένα το κράνος είναι το ελάχιστο και απαραίτητο, καθώς έρευνες δείχνουν ότι πολλοί τραυματισμοί με πατίνι αφορούν το κεφάλι, λόγω της φύσης του πατινιού. Κατανοώ τη δυσκολία του να φορέσει κάποιος κράνος μοτοσυκλέτας, έστω jet (ανοιχτού τύπου), αλλά για μένα είναι ακόμα πιο ασφαλές από το ποδηλατικό. Δευτερευόντως, γάντια, επιαγκονίδες και επιγονατίδες μπορούν να βοηθήσουν. Προφανώς πρέπει να φοράμε παπούτσια οδηγώντας ΕΠΗΟ και όχι σαγιονάρες ή κάτι αντίστοιχο. Με αυτά, μια σύγκρουση θα έχει πολύ μικρότερες επιπτώσεις για τον αναβάτη.
Σε μια επαρχιακή πόλη όπως η Χίος που δεν διαθέτει καν ποδηλατοδρόμους, ποιες στοιχειώδεις υποδομές πρέπει να υπάρχουν για την εξυπηρέτηση των ηλεκτρικών πατινιών;
Δυστυχώς αυτό δεν είναι «προνόμιο» της Χίου μιας και σε όλη την ελληνική επικράτεια υπάρχουν ελάχιστοι ποδηλατόδρομοι. Τολμώ να πω ότι υπάρχουν ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις που συνολικά έχουν περισσότερα χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων από ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο αστικό περιβάλλον ίσως δεν φαίνεται να είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, αλλά σε ένα νησί με πολλές επαρχιακές οδούς που συνδέουν οικισμούς μεταξύ τους, η επικινδυνότητα για τον αναβάτη αυξάνεται ακόμα περισσότερο, όταν μοιράζεται τον δρόμο με τα υπόλοιπα οχήματα.
Θα πρέπει, όπου υπάρχει η δυνατότητα, έστω να γίνει μια σήμανση ποδηλατολωρίδων, ώστε τα ΕΠΗΟ και τα ποδήλατα να μπορούν να έχουν τον δικό τους χώρο. Επίσης, πολύ σημαντική είναι η δημιουργία θέσεων στάθμευσης/κλειδώματος ηλεκτρικών πατινιών και ποδηλάτων, έστω και με τη μορφή απλών λύσεων.
Πώς μπορεί να εκπαιδευτούν οι οδηγοί; Προσφέρονται μαθήματα σε άλλες περιοχές που έχουν μεγάλη χρήση;
Εκπαίδευση για την χρήση ΕΠΗΟ δεν συμβαίνει συστηματικά πουθενά στην Ελλάδα και μόνο σποραδικά βλέπουμε μικρές, περιορισμένες προσπάθειες, κυρίως από μη-κερδοσκοπικούς φορείς, οργανισμούς που ασχολούνται με την οδική ασφάλεια και Δήμους.
Πρόσφατα, μάλιστα, συμμετείχα σε μια τέτοια δράση με τον Δήμο Ηρακλείου Αττικής, όπου ενημερώσαμε τους μαθητές Γυμνασίων για την χρήση ΕΠΗΟ και τους κινδύνους. Αυτό, όμως, ήταν μια εξαίρεση. Το λυπηρό είναι ότι ακόμα και οι πάροχοι μικροκινητικότητας αλλά και οι εισαγωγείς και έμποροι ΕΠΗΟ, δεν ασχολούνται με την εκπαίδευση των αγοραστών/χρηστών.
Κατά τη γνώμη σου είναι ένα ασφαλές μέσο; Προσφέρεται κυρίως για το εσωτερικό πόλης, και σε τι χιλιομετρική εμβέλεια;
Κατά τη γνώμη μου είναι γενικώς ένα μέσο που μπορεί να είναι ασφαλές, όσο ασφαλές μπορεί να είναι ένα οποιοδήποτε δίκυκλο, του οποίου φυσικά ο χρήστης θεωρείται ευάλωτος χρήστης του δρόμου, καθώς δεν έχει παθητική ασφάλεια. Προϋπόθεση είναι η αμυντική οδήγηση, η διαρκής προσοχή στο οδόστρωμα και στα άλλα οχήματα, η συντήρηση του πατινιού, το να είναι το πατίνι καθαυτό ποιοτικό και ασφαλές ως κατασκευή, αλλά και η… κοινή λογική. Διότι αν δεν τηρείς τον ΚΟΚ, αν κάνεις διήθηση διαρκώς και απρόσεκτα, αν κινείσαι σε δρόμους υψηλής ταχύτητας κυκλοφορίας ή αν κινείσαι το βράδυ χωρίς φωτισμό, τότε προφανώς προκαλείς και την τύχη σου. Όσον αφορά τη χιλιομετρική εμβέλεια, αν και μέσο μικροκινητικότητας, σου επιτρέπει να καλύψεις ακόμα και δεκάδες χιλιόμετρα με σχετική άνεση. Υπάρχουν χρήστες που μπορεί να κάνουν 20 Km + 20 Km από και προς τη δουλειά τους, αντίστοιχα, με πατίνι. Στο «στοιχείο» του, όμως, είναι στον αστικό ιστό, για μετακινήσεις έως 5 Km περίπου. Σε συνδυασμό με τα ΜΜΜ και μέσα σταθερής τροχιάς, μπορεί να εκτοξευθεί η χιλιομετρική του «εμβέλεια».
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.