Δικαιολογούν την αποτυχία τους με ένα φυλλάδιο

Δυο χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι συνδικαλιστές του Δήμου για να γλυκάνουν το «όχι» τους στην παραχώρηση της ανακύκλωσης σε ιδιώτη προανήγγειλαν την παρουσίαση μιας δικής τους πρότασης για το πώς είναι εφικτή η παραμονή της «κοινωνικού χαρακτήρα υπηρεσίας» υπό δημόσια λειτουργία. Οι μήνες πέρασαν, η «ιδιωτική» βοήθεια που εκεί επικαλέστηκαν – είχαν τότε στο πλευρό τους τον μέλλοντα υποψήφιο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Τ. Τύμπα – δεν έφτασε ποτέ, πρόταση φυσικά δεν κατατέθηκε, το «όχι» όμως παρέμεινε ισχυρό. Βλέποντας ότι δεν είναι εύκολο να κλονίσουν την απαίτηση της κοινωνίας για ανακύκλωση, χρησιμοποίησαν την αποδοτική μέθοδο της «τρίτης φάλαγγας». Υποδαύλισαν, όσο μπορούσαν, τη βιωσιμότητα της ιδιωτικής πρότασης με παρεμβολές τους στις δημοτικές αποφάσεις για να αποτρέψουν την εφαρμογή τους. Αποκοίμιζαν, ως συνήθως, τους πολιτικούς τους προϊστάμενους και πίστευαν ότι, όπως πάντα, θα πετύχαιναν το στόχο τους. Να μη γίνει τίποτα, αν δε γίνει από την Αυτού  Μεγαλειότητα τους.

Ας επιχειρηθεί στο παρόν σημείωμα να απαντηθούν ερωτήματα ουσιώδη ώστε να αναδυθεί από μόνη της η πραγματικότητα και να φανεί ποιος πραγματικά παραπληροφορεί.

Ερώτημα 1^ο: Αλλοιώνεται ο «κοινωνικός χαρακτήρας της ανακύκλωσης» από την εκχώρηση του σε ιδιώτη, με τη διατήρηση του ελέγχου υπό δημοτική εποπτεία;

 Απάντηση: Στην πρωταγωνίστρια σε ευρωπαϊκό επίπεδο Γερμανία - και το Δήμο Σύρου σε εγχώρια αντιστοίχηση - η ανακύκλωση είναι ευθύνη του Κράτους, των κρατιδίων, των δήμων και των κοινοτήτων, σε απόλυτη συνεργασία με ιδιωτικά συνεργεία και εταιρείες. Ούτε θεοποιείται, ούτε δαιμονοποιείται αντίστοιχα η συμμετοχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η οποία επιλέγεται επικουρικά, όταν ο δημόσιος ή ιδιωτικός φορέας αντιλαμβάνεται ότι είναι συμφέρουσα και απαραίτητη η συνεργασία. Στον τόπο μας η αποκομιδή των απορριμμάτων λειτουργούσε στις πρώην κοινότητες – ως πολύ πρόσφατα – με ανάθεση τους σε ιδιώτες, χωρίς τότε τα χωριά να αντιμετωπίζουν το παραμικρό πρόβλημα. Ύστερα οι υπηρεσίες έγιναν δημοτικές…

Ερώτημα 2^ο: Είναι αγνό, προς ωφελεία του δημότη, το πάθος του Συλλόγου Εργαζομένων των ΟΤΑ ή υποκρύπτει κριτήρια πολιτικής καθοδήγησης;

Απάντηση: Αν όντως ήταν αγνό το ενδιαφέρον θα είχε εκδηλωθεί και τρία χρόνια πριν, όταν συνδικαλιστές και υπάλληλοι του τότε Δήμου Χίου αποδέχτηκαν να διαπομπεύσουν την πρώτη απόπειρα ανακύκλωσης στο νομό. Τότε, στη δημοτική εφαρμογή της ανακύκλωσης, που όλοι θυμούνται την κατάληξη της, όχι απλώς δεν έφεραν αντίρρηση, αλλά αποδέχονταν δημοτικοί υπάλληλοι καθαριότητας να συμπράττουν με την εργασία τους στον ευτελισμό της ανακύκλωσης και την κοροϊδία του δημότη.

Ερώτημα 3^ο: Αυτή η τακτική εφαρμόζεται μόνο από το Σύλλογο Εργαζομένων στους ΟΤΑ της Χίου;

Απάντηση: Όχι φυσικά. «Η χορήγηση ειδών και εξοπλισμού σε καθεστώς διαφάνειας και πλήρους ενημέρωσης, δεν αποτελεί πρόβλημα για την εξυπηρέτηση επειγουσών αναγκών. Πρόβλημα αποτελεί η διατύπωση γενικολογιών του τύπου «χρειάζεται σχέδιο και ενεργοποίηση των πολιτών», με στόχευση την ακύρωση εν τέλει του έργου της καθαριότητας. Η δυσπιστία αποκλείει, εμποδίζει τελικά την επικοινωνία, αποθαρρύνει την ειλικρίνεια και μετατρέπει την ευφυΐα σε κουτοπονηριά». Είναι τα λόγια του κ. Θανάση Παππά, αντιδημάρχου Ανακύκλωσης και Καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Η στείρα αντίδραση των αυτοδιοικητικών συνδικαλιστών εκδηλώνεται σε όλη την Ελλάδα, σε όσους δήμους επιχειρούν στην ανακύκλωση, σχεδόν στο σύνολο τους ανατρέχοντας σε συνεργασίες με ιδιώτες. Αυτή η στενόμυαλη αντίληψη, δυστυχώς, διατρέχει κάθε τους πρωτοβουλία και είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει καταστρεπτικά αποτελέσματα και στο θέμα της διαθεσιμότητας όσο οι υπάλληλοι της Αυτοδιοίκησης αρνούνται να δουν κατάματα την πραγματικότητα.

Ερώτημα 4^ο: Είναι εφικτή στις μέρες μας μια άμεση εφαρμογή προγράμματος ανακύκλωσης από δημοτικούς υπαλλήλους;

Απάντηση: Φυσικά όχι. Με τη δεσμευτική απαγόρευση προσλήψεων στους ΟΤΑ το προσωπικό δεν επαρκεί για την αποκομιδή των απορριμμάτων. Για αυτό ήδη οι συνδικαλιστές αποδέχθηκαν τον καθαρισμό των δημοσίων χώρων και την περισυλλογή των ογκωδών αντικειμένων από ιδιωτικά συνεργεία. Στην περίπτωση αυτή δεν ιδιωτικοποιήθηκε μια «κοινωνικού χαρακτήρα υπηρεσία»; Γιατί δεν αντέδρασαν αναλόγως;

Η αντιπρόταση ότι η υπηρεσία της ανακύκλωσης μπορεί να καλυφθεί από 8μηνίτες ή διμηνίτες υπαλλήλους προσκρούει στα μεγάλα χρονικά κενά μεταξύ των προσλήψεων και φυσικά στην – εννοείται – πάγια θέση του αυτοδιοικητικού συνδικαλισμού ότι δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν υπηρεσίες με στρατιές συμβασιούχων. Την οποία για την περίπτωση παραβλέπουν, επειδή δεν τους συμφέρει.

Ερώτημα 5^ο: Ο ανταποδοτικός χαρακτήρας της υπηρεσίας ευνοείται από την ιδιωτική εκχώρηση της ανακύκλωσης;

Απάντηση: Αν υπήρχε διαφορετική άποψη θα αποτελούσε την κορωνίδα της πρότασης του Συλλόγου Εργαζομένων στους ΟΤΑ. Ουδέποτε εκπόνησαν συγκριτική μελέτη κόστους – ωφέλειας για το δημότη, γιατί και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι το κόστος μιας δημοτικής υπηρεσίας ανακύκλωσης είναι πολλαπλάσιο, άρα και μεταβιβαζόμενο ανάλογα στο δημότη. Μια δημοτική ανακύκλωση – φαρμάκι για την τσέπη του δημότη θα ήταν επομένως ανεπιθύμητη από τους δημότες και θα ξεσκέπαζε το ιδεολόγημα του «κοινωνικού χαρακτήρα» της υπηρεσίας.

Ερώτημα 6^ο: Είναι ευθύνη των συλλογικών οργάνων των υπαλλήλων  να χαράσσουν πολιτικές ή των αρχών που για αυτό το σκοπό εκλέγονται;

Απάντηση: Κανένας δεν μπορεί να αποδώσει μομφή στους δημοτικούς υπαλλήλους για την απουσία ανακύκλωσης από το νομό. Όσοι όμως διαβιούν στις παρυφές της Αυτοδιοίκησης ξέρουν πολύ καλά ποια είναι η δυνατότητα παρέμβασης σωστά οργανωμένων από τους προϊσταμένους τους υπηρεσιών. Αυτές ανοίγουν ή κλείνουν τα μάτια των αιρετών με τις προτάσεις τους, για αυτό τα τελευταία χρόνια το σύνολο των δημάρχων που απέτυχε να τιθασέψει τη δύναμη τους κατονομάζει ως αιτία περιορισμένου δημοτικού έργου κατά τη θητεία του το «αυτοκέφαλο» των δημοτικών υπηρεσιών. Μετά βεβαίως την αποτυχία επανεκλογής του.

Ερώτημα 7^ο: Είναι τυχαία η αποστασιοποίηση από τις θέσεις του Συλλόγου των πραγματικά ενδιαφερομένων, εργαζόμενων στην Υπηρεσία Καθαριότητας;

Απάντηση: Όχι φυσικά. Εδώ και πάνω από ένα χρόνο οι εργαζόμενοι στην Υπηρεσία Καθαριότητας έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από την ηγεσία του συνδικαλιστικού τους οργάνου. Λειτουργούν ανεξάρτητα, χωρίς να το υπολογίζουν, μόλις διαπίστωσαν ότι το ανθυγιεινό του δικού τους επαγγέλματος γίνεται λάβαρο για να απολαμβάνουν προνόμια και οι γραφιάδες της Αυτοδιοίκησης χωρίς να τα δικαιούνται.

Ερώτημα 8^ο: Πείθουν ως σήμερα οι δημοτικές υπηρεσίες ότι μπορούν να καταθέτουν φερέγγυες και εφαρμόσιμες προτάσεις για την ανάπτυξη του τόπου;

Απάντηση: Είναι ελάχιστες – για να μη θεωρηθεί μηδενιστικό το ανύπαρκτες – οι περιπτώσεις που ο σχεδιασμός βάθους των δημοτικών υπηρεσιών του Δήμου Χίου έχει εμπνεύσει ή εφαρμοστεί επιτυχώς στον τόπο μας. Αυτή είναι και η βασική αιτία για την οποία οι αιρετοί αυτενεργούν, κάνουν κατά το κοινώς λεγόμενο «του κεφαλιού τους». Φτάνουμε έτσι στο σημείο οι πολιτικοί παράγοντες να σχεδιάζουν τη λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς ή να μετακινούν κατά το δοκούν τις διάσπαρτες δημοτικές υπηρεσίες. Σχεδόν ποτέ οι υπηρεσίες δεν πήραν την πρωτοβουλία να καταθέσουν ολοκληρωμένες προτάσεις, τέτοιας πληρότητας που θα αγκαλιαστούν από την κοινωνία και δε θα μπορούν να παραβλεφθούν από καμία αιρετή αρχή. Ίσως γιατί μια τέτοια προσπάθεια συνεπάγεται όραμα και εργατοώρες.

Ερώτημα 9^ο: Γιατί λοιπόν επιχειρήθηκε η πρωτοφανής επίθεση κατά συγκεκριμένων δημοσιογράφων από τους συνδικαλιστές των ΟΤΑ;

Απάντηση: Είναι η διέξοδος τους να αιτιολογήσουν στους συναδέλφους τους άλλη μια αποτυχία τους. Πώς διαφορετικά να δικαιολογηθούν ότι κυνήγησαν μια νέα χίμαιρα και απέτυχαν οικτρά να την πιάσουν; Τι να τους απαντήσουν στο ερώτημα «γιατί δεν κατορθώσαμε να αποτρέψουμε τη συμμετοχή ιδιώτη στην ανακύκλωση», την οποία κάναμε σημαία; Δύσκολο να βγει απ’ το στόμα τους η απάντηση «γιατί δεν είμαστε άξιοι να στήσουμε πειστική αντιπρόταση». Δύσκολο να πείσουν για τις προθέσεις τους, όταν αυτές έχουν ήδη κριθεί στην προ τριετίας – ο Θεός να την κάνει – δημοτική ανακύκλωση.

Εύκολο να μεταβιβάσουν το βάρος της δικής τους ανικανότητας σε δημοσιογράφους που εντοπίζουν τα λάθη τους. Άλλωστε ταιριάζει γάντι και με την κομματική τακτική που πυροβολεί τη δημοσιογραφία, όταν άκριτα δε χειροκροτεί τα θελήματα της.  Μόνο που εκείνη, στην περίπτωση του υπογράφοντος, αισθάνεται την ανάγκη να συμμετέχει στο διάλογο με επιχειρήματα κι όχι με φεϊγ βολάν φτηνού εντυπωσιασμού. Αυτές τις επικοινωνιακές προσεγγίσεις τις κάνει χάρισμα στους αιώνιους συνδικαλιστές και τους προκαλεί, όποτε θέλουν, σε διάλογο από τις σελίδες αυτού του εντύπου.

Ερώτημα 10^ο: Χρειάζονται τόσες λέξεις για να δικαιολογηθεί η επίθεση από ένα φυλλάδιο;

Απάντηση: Ίσως να μη χρειάζονταν και καμιά. Η κοινωνία έχει μάτια για να δει ποιος αθλείται με τις προτάσεις του εδώ και χρόνια στο μαραθώνιο της παραγωγής και ποιος καταπίνει χιλιόμετρα στο μαραθώνιο της αγωνίας να διατηρηθούν κεκτημμένα, κάθε άλλο παρά αξιοκρατικά κατεκτημένα.

Επιλέγεται ως λύση για να αποδείξει ότι όσοι πιστεύουν στην επιχειρηματολογία δεν την αντικαθιστούν με φτηνά – και ίσως πληρωμένα από το δημότη – φεϊγ βολάν.

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.