Αρκετές αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο και κυρίως στους οικισμούς της νότιας Χίου προκαλεί ο χαρακτηρισμός της εκβολής του ποταμού της Κώμης ως «υγρότοπου», γεγονός που εγκλωβίζει τους ιδιοκτήτες στην εκμετάλλευση των περιουσιών τους.
Ο σχετικός χαρακτηρισμός έγινε με πρωτοβουλία του πρώην αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Ν. Σηφουνάκη δυο μέρες πριν τις εκλογές του 2012, προκαλώντας μια διαδοχική σειρά προβλημάτων και αδιέξοδων ζητημάτων, αφού δεν συνυπολογίστηκαν μια σειρά από παράμετροι βασιζόμενοι στα ρεαλιστικά στοιχεία της περιοχής.
Δεν είναι μόνο όμως ο υγρότοπος της Κώμης που δημιουργεί προβλήματα. Στη Χίο χαρακτηρίστηκαν υγρότοποι – έλη η περιοχή των Παρπάντων και ο ποταμός Κοκκαλάς στο Κοντάρι, πάλι όμως με την αστοιχείωτη βιασύνη του υπουργείου που δεν συμπεριέλαβε συγκεκριμένες παραμέτρους που θα εξηγηθούν παρακάτω.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα από τους χαρακτηρισμούς αυτούς προκύπτει στην Κώμη. Αν και από το 1956 η περιοχή έχει Σχέδιο Πόλης και η δόμηση επιτρέπεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ο Νόμος για τους υγρότοπους δεν συνυπολόγισε πως από τον χαρακτηρισμό θα επηρεαστούν δεκάδες ιδιοκτησίες που προϋπήρχαν των προθέσεων Σηφουνάκη.
«Ο ποταμός την μεγαλύτερη περίοδο είναι άδειος, κυρίως από την Άνοιξη και μετά. Μόνο σε ένα σημείο προς την εκβολή του, το νερό συγκεντρώνεται σε μικρή ποσότητα που όμως πιστεύουμε ότι αυτό δεν επαρκεί για να δεσμευθούν δεκάδες εκτάσεις σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Παρακολουθούμε χρόνια τη συμπεριφορά του ποταμού. Ελάχιστες οι περιπτώσεις που εδώ έμειναν αποδημητικά πουλιά, έστω και λίγη ώρα. Σεβόμαστε το περιβάλλον, πιστεύουμε στην προστασία του, όμως από αυτό μέχρι την επιβολή μέτρων και περιορισμών στις ιδιοκτησίες μας υπάρχει μεγάλη απόσταση», σημειώνει κάτοικος της περιοχής στον «π».
Το ζήτημα πλέον αφορά σε αρκετές ιδιοκτησίες των οποίων το μέλλον είναι αβέβαιο, γι’ αυτό και ιδιοκτήτες ζητούν λύσεις στο πρόβλημα. «Εφόσον προκύπτει θέμα υγρότοπου και άρα οι ιδιοκτησίες αυτές δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ας έρθει το κράτος να τις αναλάβει. Να μας αποζημιώσει και να αναλάβει να διαμορφώσει κατάλληλα την περιοχή ως υγρότοπος. Ωστόσο γνωρίζουμε ότι πρόσφατες έρευνες έχουν αποδείξει ότι η σπουδαιότητα των συγκεκριμένων υγρότοπων είναι πολύ μικρή. Πρέπει να δοθεί μια λύση», αναφέρουν οι κάτοικοι.
Η ίδια ακριβώς κατάσταση υπάρχει και στις άλλες δυο περιοχές των οποίων οι εκβολές ποταμών έχουν περιέλθει στο ίδιο καθεστώς περιορισμών βάση του Νομοσχεδίου. Τόσο στον Κοκκαλά στο Κοντάρι όσο και στα Πάρπαντα στα Καρδάμυλα, ιδιοκτησίες παραμένουν ανενεργές και οι περιορισμοί έχουν προκαλέσει αντιδράσεις από κατοίκους. Ειδικά για τον Κοκκαλά το έλος- υγρότοπος περιλαμβάνει μια πολύ μικρή έκταση με καλαμιώνες που όμως ήταν αρκετή για να δημιουργήσει εμπλοκή στους ιδιοκτήτες χωρίς να τους δίνει λύση.
Παρόμοια κατάσταση και στο Λιθί όπου επίσης ισχύουν οι περιορισμοί στην αξιοποίηση των περιουσιών.
Σε πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο ο αντιπεριφερειάρχης Κ. Γανιάρης έθεσε το ζήτημα των περιορισμών που προκύπτει από την πρωτοβουλία Σηφουνάκη, ενώ τα ίσια ζητήματα προέκυψαν σε Λέσβο, Λήμνο και Σάμο. Το κράτος άργησε πολύ να επιβάλει κανόνες στην προστασία των «υγρότοπων» και όταν έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον προκάλεσε τεράστια ζητήματα. «Δεν είναι λογικό η Πολιτεία να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες εις βάρος των πολιτών. Οι υγρότοποι αυτοί είναι όλοι εντός οικισμών και επηρεάζουν πολύ κόσμο. Εμείς στηρίζουμε τα αιτήματα των κατοίκων και τα θεωρούμε δίκαια. Αν πραγματικά υπάρχει κάποιο ειδικό ενδιαφέρον για αυτές τις περιοχές, ας αναλάβει η Πολιτεία να αποζημιώσει τον κόσμο και να πάρει τα κατάλληλα μέτρα. Δεν μπορούμε όμως να βάζουμε κανόνες, να αποκλείουμε δραστηριότητες και μετά να γυρνάμε και πλάτη».
Δημοσιευμένη μελέτη του W.W.F. των Κατσαδώρη – Παραγκαμιάν το 2007 για τους υγρότοπους των νησιών, αναφέρει ότι: «Η Χίος δεν φαίνεται να είχε ποτέ εκτεταμένους υγρότοπους. Οι φυσικοί υγρότοποι καλύπτουν σήμερα μια έκταση 286-340στρ. αποτελώντας το 0,03 της έκτασής της, ποσοστό εξαιρετικά μικρό. Ο μέσος όρος φυσικότητας των υγρότοπων είναι πάρα πολύ μικρός (4,2) εξαιτίας της αλλοίωσης που έχουν υποστεί.... Το έλος των Παρπάντων έχει αποξηρανθεί εντελώς και δεν υφίσταται πλέον ως υγρότοπος. Το έλος στο Κοντάρι που ήταν ο μεγαλύτερος και γνωστότερος υγρότοπος της Χίου έχει περιοριστεί σε λίγους διάσπαρτους καλαμιώνες και θα πρέπει να θεωρηθεί σχεδόν κατεστραμμένο. Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς για τους υγρότοπους Λίμνου ή Μαρμάρου και έλος Κώμης που όμως δεν βρίσκονται σε εντελώς τελικό στάδιο αποξήρανσης αλλά είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένοι, διασπασμένοι και πολύ κοντά στην εξαφάνιση....».
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
