Ως τώρα βαδίζαμε σε κάποιες σταθερές. Το δίδυμο Μουσουρούλη- Κάρμαντζη εμφανίζονταν έτοιμο για ένα «δεύτερο γύρο» αναμέτρησης, όταν έρχονταν η ώρα της εθνικής αναμέτρησης, με τις ισορροπίες να έχουν αισθητά αλλάξει.
Η απειροελάχιστη παρουσία Μουσουρούλη στο νησί, η φθορά του από τη στήριξη όλων των δυσβάσταχτων οικονομικών μέτρων και η συνεπής απροθυμία του να χτίσει ομάδα- περίγυρο υποστηρικτών του, πέρα από τα στελέχη του γραφείου του έδιναν την εντύπωση ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων έχουν αλλάξει. Αν στην εικόνα αυτή προστεθεί και η σταθερή προσήλωση Κάρμαντζη στο στόχο της εκλογής σε μια επόμενη αναμέτρηση, όλα του έδιναν το πάνω χέρι σε περίπτωση μη κανονικών, υπό την έννοια του πολιτικού χρόνου, εκλογικών εξελίξεων.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα τα πάντα φαντάζουν … αποσταθεροποιημένα.
Α) Η τακτική Κάρμαντζη να αποκλείει κάθε πιθανότητα ανάμειξης του στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης, ακόμα και σε επίπεδο υποστήριξης απλού ενδιαφέροντος υποψηφίου, άλλαξε άρδην. Ο εκ μέρος του ισχυρισμός πως είναι αδύνατον να αρνηθεί μια κομματική εντολή να συμβάλλει στην κατάκτηση της Περιφέρειας από τη θέση του αντιπεριφερειάρχη φέρνει τα πάνω – κάτω. Ιδιαίτερα όταν συμπληρώνεται από τη δεσμευτική για τον ίδιο υπόμνηση ότι, σε περίπτωση εκλογής θα τιμήσει μέχρι τέλους την εντολή και δε θα τη χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο μεταπίδησης στο Κοινοβούλιο.
Η αλλαγή στρατηγικής Κάρμαντζη φέρνει νέα δεδομένα και στις σχέσεις του με τον εν ενεργεία βουλευτή. Βασική προϋπόθεση εκλογής στην Περιφέρεια είναι η πολιτική ενότητα του χώρου, αυτό νομίζω το ζήσαμε έντονα και διδακτικά και κατά την προηγούμενη περιφερειακή αναμέτρηση. Ο Κάρμαντζης θα χρειαστεί τον καλό λόγο Μουσουρούλη κι εκείνος θα εύχεται την επιτυχία του συνδυασμού Καλογήρου, αν αντανακλάται κατιτίς στο πρεστίζ των τοπικών βουλευτών από την κομματική επιτυχία στις περιφερειακές εκλογές.
Β) Η απόφαση Σαμαρά – Βενιζέλου να ρίξουν στη μάχη του σταυρού τους υποψήφιους ευρωβουλευτές κάνει πολλούς να σκεφτούν ότι, ενδεχομένως, να αποτελέσει δέλεαρ για τον Κ. Μουσουρούλη.
Η εγκατάσταση της συζύγου του μόνιμα στις Βρυξέλες, για την επιστροφή στα υπηρεσιακά της καθήκοντα, φωτίζει, κατά πολλούς, το δρόμο που, αργά ή γρήγορα, θα ακολουθήσει και ο βουλευτής. Ίσως τώρα, θεωρούν, είναι για τον ίδιο η ευκαιρία.
Η ευρωπαϊκή πολιτική είναι για το Μουσουρούλη το … πατρικό του. Στην αγκαλιά της αναθράφηκε, γνωρίζει τα κατατόπια της ίσως καλύτερα από τον καθένα στη σημερινή Βουλή. Υπάρχει βέβαια το θέμα της αναγνωρισιμότητας και των δικτύων επιρροής σε πανελλαδικό επίπεδο, αν εκληφθεί ως δεδομένο ότι το δρόμο του Ευρωκοινοβουλίου γλυκοκοιτάζουν πολιτικά πρόσωπα όπως η Ντ. Μπακογιάννη ή ο Μ. Κεφαλογιάννης και οι θέσεις των εκλεγμένων ευρωβουλευτών που θα αναλογούν στη Ν.Δ., βάση δημοσκοπήσεων, πολύ δύσκολα θα υπερβούν τις 4-5.
Ο ίδιος ο Μουσουρούλης αποκλείει σενάριο μεταπίδησης από τη Βουλή στην Ευρωβουλή. Εδώ θα μείνει, ισχυρίζεται σε όσους θέτουν το θέμα. Μα μήπως και ο Κάρμαντζης δεν απέκλειε προ ολίγων εβδομάδων κάθε σκέψη συμμετοχής στα αυτοδιοικητικά;
Το ωραίο θα είναι Μουσουρούλης στην Ευρωβουλή και Κάρμαντζης στην αντιπεριφέρεια. Να θυμίσω ποια είναι η δεύτερη επιλαχούσα;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
