Στη Χίο, σήμερα 31. 5. 2023, ημέρα Τετάρτη και ωρα 18. 00 μ. . μ. συνήλθαν εκτάκτως (πλην του Αντιπροέδρου) τα μέλη του Δ. Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου στα γραφεία του Συλλόγου επι τω αγγέλματι του θλιβερού γεγονότος του θανάτου, του συναδέλφου μας συνταξιούχου δικηγόρου και Προέδρου του Δ. Σ. Χίου, Ιωάννη Γεωργίου & Αγγελικής Μεργέ που επισυνέβη αυθημερόν την μεταμεσημβρινή ώρα, και το Διοικητικό Συμβούλιο ομόφωνα αποφασίζει:
1. Να παρακολουθήσει σύσσωμο την επικήδεια εκφορά του.
2. Να διατεθεί αντί στεφάνου στη μνήμη του, το ποσό των 300 ευρώ για
φιλανθρωπικό σκοπό.
3. Τη σύνταξη του παρόντος ψηφίσματος, την εκφώνησή του εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου στην τελετή της κηδείας του, τη δημοσίευση αυτού στο τοπικό τύπο και την επίδοσή του, στην οικογένειά του.
4. να ονομάσει τα γραφεία του Δ. Σ. Χίου στο Ν. Δ. Μ. , όταν με το καλό αποπερατωθεί –ευελπιστούμε στα υπεσχημένα τον Μάρτιο του 2024- «Αίθουσα Ιωάννη Γ. Μεργέ».
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ.
« Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΡΓΕΣ του Γεωργίου & της Αγγελικής, γεννήθηκε στη Χίο στις 10-2-1937 και διορίσθηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο της Χίου με το από 15/12/1964 Βασιλικό Διάταγμα, που δημοσιεύθηκε στο υπ αριθμ. 52/12. 5. 1964 ΦΕΚ (τεύχος Γ΄), εγγραφείς στα Μητρώα του Συλλόγου μας, την 1/3/1964 με Α. Μ. 63. Προήχθη σε δικηγόρο παρ Εφέταις το έτος 1980 και παρ Αρείω Πάγω το έτος 1989, ενώ διετέλεσε δικηγόρος με πάγια αντιμισθία στο κατάστημα της τότε Αγροτικής Τράπεζας στη Χίο από του έτους 1967 έως του 2003. Γυιός του δικηγόρου Γεωργίου Μεργέ –που έφυγε σχετικά πρόωρα από τη ζωή- ευτύχησε να αναδείξει δικηγόρο τον ένα από τους δύο γυιούς του και να μεγαλώσουν από κοινού, ακόμη περισσότερο το δικηγορικό τους γραφείο, όντας εν ενεργεία ο Γιάννης Μεργές συνεργαζόμενοι αγαστά, σχεδόν μια δεκαπενταετία. Αν και ποτέ δεν έπαυσε εν τοις πράγμασι να προσέρχεται στο γραφείο του, που αγαπούσε- άλλωστε από αυτό έφυγε για την αιωνιότητα στην εκπνοή της άνοιξης του 2023- παραιτήθηκε ωστόσο από το δικηγορικό λειτούργημα λόγω συνταξιοδότησης τον Ιούλιο του 2004 σε ηλικία 67 ετών, ενώ γενομένης δεκτής της από 11-7-2013 απόφασης του τότε Δ. Σ. του Δ. Συλλόγου Χίου, του απονεμήθηκε τιμής ένεκεν βάσει της υπ αριθμ. 19784/4. 3. 2014 Απόφασης του Υπουργείου Δικαιοσύνης που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 325/17. 03. 2014 για την συνολική επιστημονική και κοινωνική προσφορά του, ο τίτλος του Επίτιμου Δικηγόρου. . Ο Δ. Σ. Χίου, σε εκδήλωση για το «κλείσιμο» του δικαστικού έτους τον Ιούλιο του 2013, απένειμε τιμητικό δίπλωμα εν ζωή στον ίδιο, ως ένα κομμάτι της δικηγορικής Ιστορίας και της προσφοράς του, που είναι συνάμα και ψηφίδα πολύτιμη της ιστορίας του νησιού μας, στο χρόνο…
Υπηρέτησε τον Δικηγορικό Σύλλογο Χίου ως μέλος σε Διοικητικά Συμβούλια καθώς και από τη θέση του Προέδρου, στη θητεία από 27/6/1995-28/2/1999, οπότε και πέραν άλλων, ξεκίνησε ο εορτασμός του Αγίου Διονυσίου Προστάτη της Δικαιοσύνης, στο μοναστήρι της Παναγίας της Μερσινιδιώτισσας. Ο Γιάννης Μεργές τίμησε και τιμήθηκε από τους συναδέλφους του σε όλη τη μακρά και απόλυτα επιτυχημένη πορεία του ως δικηγόρου εργασθείς πάνω από 40 χρόνια χωρίς η λάμψη της καριέρας του να έχει θαμπώσει, μα πιότερο να μην έχει θαμπώσει η στόφα του, ως παλιού καλού Χιώτη νοικοκύρη, που συνδύαζε την φειδώ των φρονίμων με την γενναιοδωρία της προσφοράς και της κατανόησης, για τα ανθρώπινα. Ο Γιάννης Μεργές υπήρξε η «ήρεμη δύναμη» της δικηγορίας στα δικαστικά έδρανα, είχε ένα δικό του τρόπο προσέγγισης και μια φιλοσοφία ζωής, όπου πάνω απ όλα στη κορυφή έστεκε η οικογένειά του και το σπιτικό του. Απέφευγε τις έντονες αντιπαραθέσεις και διενέξεις, που κυριαρχούσαν και ακόμη κυριαρχούν στις αντιδικίες και στη διεκδίκηση της ευόδωσης των υποθέσεων, μεταξύ μας. Ωστόσο έχοντας μια δική του ευρηματικότητα, είχε την ικανότητα να δημιουργεί ευκαιρίες και δυνατότητες πλούτου, από τη ματιά του, που δεν «έβλεπαν» οι έχοντες αμιγώς δικανικές «φωνές» και μέσα από αυτά, που εκείνος ως επαγγελματίας στοχάσθηκε, γεννήθηκαν και άνθισαν εκ του μηδενός συνοικίες της πόλης μας, με τον κόπο πολλών επαγγελματιών που εργάσθηκαν, για τη φτιάξη τους και αναδείχθηκαν ταυτόχρονα στη καριέρα τους και οι ίδιοι. Αυτός ο πλούτος, η ικανότητα του εκλιπόντος να τον δημιουργεί ήσυχα και μεθοδικά, χωρίς επίδειξη και αλαζονεία στάθηκε –όλοι το ξέρουμε- ένας πλούτος ζωοφόρος και ζείδωρος για συμπολίτες μας ευάλωτους και «χτυπημένους» απ τη ζωή, μα και χάδι αλληλέγγυο και στοργικό, για συναδέλφους που βρέθηκαν σε ανάγκη, πηγή ενίσχυσης για τους τότε λογαριασμούς αλληλοβοήθειας των μελών του Συλλόγου μας, και ο Θεός ήξερε πάντα πως απ το κύριο Γιάννη, απ το «θησαυρό» που θα του δώσει θα πάρει την επιστροφή του, μια προσφορά ευγνωμοσύνης του στη κοινωνία, που τέλειωσε απόψε στο επίγειο ταξείδι του.
Ο Γιάννης Μεργές σεμνός, ταπεινός στη δική του απλή μεγαλωσύνη, αγαπούσε τους νέους και στάθηκε υποστηρικτικός προς εκείνους. Πολλοί επιτυχημένοι δικηγόροι του χθές και του σήμερα, έχουν να πούν για μια υπόθεση που τους έδωσε κάποτε, μια διαταγή πληρωμής, ένα εξώδικο, μια μικροδιαφορά, ένα πταίσμα, ένα καλό επαινετικό λόγο, έτσι σαν εφαλτήριο βήμα στη μαχόμενη δικηγορία. Υποστηρικτικός και με τις γυναίκες συναδέλφους που επί εποχής του ξεκίνησαν να μετέχουν ενεργά ως δικηγόροι, ήταν από εκείνους που δεν είδε στα νεανικά φωτεινά τους πρόσωπα μόνο το κάλλος στα έδρανα, αλλά αντίθετα πίστευε στις ικανότητες και στην προσωπικότητά τους, στις δεξιότητές τους να μετέχουν στα διοικητικά συμβούλια, να έχουν γνώμη και στόχους, να διεκδικούν σε μια εποχή, που άλλοι άνδρες ανέπτυσσαν καχύποπτο βλέμμα αμφισβήτησης! Ο ίδιος υπόδειγμα οικογενειάρχη και νοικοκύρη, είχε πάντα αποθέματα κατανόησης για τα «στραβοπατήματα» και ήταν πάντα αρωγός σε όσους τα διέλαθαν, χωρίς να τους κρίνει, χωρίς να τους επιτιμά, με μια γενναιοδωρία, που στις μέρες μας, απλά ΔΕΝ υπάρχει. Μια γενναιοδωρία του μοναδικού Γιάννη Μεργέ που έγινε αφήγημα εποχής και μύθος της αλληλεγγύης των δικηγόρων και των νομικών, ένα φώς στη προίκα του καλού και του κακού, που τόσο χαρακτηρίζει τη διαδρομή του καθένα ξεχωριστά και όλων μας, στο λειτούργημα της «μαχομένης» δικηγορίας.
Ο Γιάννης Μεργές υπήρξε τόσο ξεχωριστός και αληθινός, όσο γνήσια και αυθεντική είναι η απλότητα και η ψυχή της. Μακριά από τις σειρήνες της ματαιοδοξίας, ευτύχησε να δημιουργήσει την οικογένειά του με την Χρυσούλα Μάγκου, κόρη εύπορης οικογένειας με τη μόρφωση και τη καλλιέργεια των κοριτσιών της καταγωγής της, απέκτησε μαζί της δύο παιδιά, τον Γιώργο Μεργέ γνωστό και ικανό δικηγόρο του νησιού μας, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου μας και τον Κώστα Μεργέ τραπεζικό, που και οι δυο τους, μέσα από τις δικές τους οικογένειες που δημιούργησαν, του χάρισαν τέσσερα όμορφα εγγόνια, που όλα προοδεύουν στις σπουδές τους, μ ένα κώδικα αξιών να τα συνοδεύει από τον άξιο παππού τους, όλα ακριβά «υλικά», τυλιγμένα με άρωμα μαστίχας στους «χιώτικους μπεζέδες» της γιαγιάς τους, Χρυσούλας.
Έτσι ήσυχα μα ουσιαστικά συμμετείχε και στα δρώμενα του νησιού και οι «σιωπηρές» παρεμβάσεις του στάθηκαν αποφασιστικές για τη πεζοδρόμηση των δρομίσκων στη Μαγαζιώτισσα και στη Τσεπεπή, ενώ είχε εκλεγεί ως δημοτικός σύμβουλος τρείς φορές στη δεκαετία του΄70 και 1980. Είχε επίσης αποφασιστική συμβολή για να μη μεταβληθεί στο παρελθόν, το σημερινό μικρό πάρκο «Α. Παπανδρέου» σε μαγαζιά, όταν ικανός αριθμός καταστηματαρχών ενδιαφερόταν και «πίεζε» τις Αρχές, για στέγαση εμπορικών δραστηριοτήτων σε αυτό και στην επίμονη άρνησή του, να παραμείνει ανοικτός χώρος, προς όφελος της πόλης και των δημοτών. Επί πολλά έτη από το 1990 εως το 2010 περίπου μετείχε ως Αντιπρόεδρος του συμβουλίου του Οίκου Αγάπης, -εξέλιξη της προηγηθείσας μη κερδοσκοπικής οντότητας του «Αντιφυματικού Αγώνα»- υπό την αιγίδα του μακαριστού Μητροπολίτη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Διονυσίου και καρπός της συνεργασίας τους αυτής, με τη συνδρομή και άλλων μελών του τότε Δ. Σ. , στάθηκε η ίδρυση του «Διονυσείου Οικοτροφείου» στη θέση Θυμιανών Αγίου Μηνά, όπου σήμερα έχουν στεγασθεί εκπαιδευτήρια και χώροι φιλοξενίας παιδιών με ειδικές ανάγκες, ψυχιατρικός ξενώνας, κ. α.
Ποτέ επίπλαστος, πάντα αληθινός και απλός, γενναιόδωρος και ταπεινός, με κατανόηση υπήρξε πάνω από όλα ευπατρίδης, και έζησε την αποκαλούμενη « χία ζωή», την πεμπτουσία του ευ ζήν, πάντα κοντά στην αγαπημένη του σύζυγο Χρυσούλα, στα παιδιά και τις νύφες του, τα εγγόνια, τα αδέλφια του και τους φίλους του, μέσα από βεγγέρες, ταξίδια, πασχαλινές η καθαροδευτεριάτικες συγκεντρώσεις, εισέπραξε την αγάπη όλων μας, όπως του άξιζε, έτσι όπως κι εκείνος την είχε παντού και χωρίς «κρατήματα» προσφέρει. Στην εκδήλωση του Συλλόγου μας για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του ’21 στο Ομήρειο, ο Γιάννης Μεργές παρά τη κλονισμένη υγεία του, φορώντας τη μάσκα του για προφύλαξη από την πανδημία –ούσα τότε ισχυρά παρούσα στη κοινότητα- κάθησε στα μετόπισθεν και παρακολούθησε «απνευστί» τις ομιλίες του τ. Προέδρου της Δημοκρατίας κ Π. Παυλοπουλου του καθηγητή Αλιβιζάτου και λοιπών εξαίρετων προσκεκλημένων με τα μουσικά κομμάτια που την πλαισίωναν, τιμώντας την ιδιότητά του ως Προέδρου και επίτιμου δικηγόρου μα προπάντων, τιμώντας το Σύλλογό μας!
Από όλους εμάς μικρό αντίδωρο στη μνήμη του, η ομόφωνη απόφαση του Δ. Συμβουλίου μας τα γραφεία του Δ. Σ. Χίου στο Ν. Δ. Μ. , όταν με το καλό αποπερατωθεί –ευελπιστούμε στα υπεσχημένα τον Μάρτιο του 2024- να ονομασθούν «Αίθουσα Προέδρου Ιωάννη Γ. Μεργέ».
΄Ετσι ξαφνικά έφυγε ο Γιάννης Μεργές απρόσμενα, όταν ένα κλαδί δένδρου ήρθε και μας πήρε, τον παλιό καλό Χιώτη, τον άνθρωπο το δικό μας, το συνάδελφό μας, τον Πρόεδρο μας τον σύζυγο και πατέρα, ένα κλαδί που «αντιστάθηκε» στο νοικοκύρεμά του και πήγε «κόντρα» στο ιχνοστοιχείο του DNΑ του, να τα «τακτοποιεί» όλα, μια στιγμή που θέλησε να τον μετουσιώσει με την ιστορία του, αυτή της δικηγορίας μα και του νησιού της Χίου μας και μιας γενιάς δικηγόρων άξιων, δικηγόρων μεγάλων μιας άλλης εποχής με δικές τους αρχές, που έγραψαν από κοινού και ξεχωριστά το δικό τους χάρτη και τώρα σαν να έπεσε η αυλαία κι οι τίτλοι τέλους να χαράχθηκαν στη κουρτίνα μιας οθόνης μνημών. Ο Γιάννης Μεργές που τόσο αγαπούσε τη Χίο μας στάθηκε γνήσιο τέκνο της, συνυφασμένο με το ζωογόνο ανθό των εσπεριδοειδών, της μαστίχας και των ξυστών του Πυργιού, απ όπου ξεκίνησε ο μίτος της αυθεντικής εν λόγω και έργω διαδρομής του, στην επίγεια ζωή μας.
Κι εμείς- για όσους είχαμε τη τιμή να διδαχθούμε από την αλήθεια της απλότητάς του, να βιώσουμε τη γενναιοδωρία του, να εμπνευσθούμε από την «ήρεμη δύναμη» του δημιουργικού μυαλού του, να αντιληφθούμε το «απροκατάληπτο» του χαρακτήρα του-, αγαπημένε μας Πρόεδρε, αγαπημένε μας Γιάννη εν σιωπή σε χαιρετούμε, κρατώντας το γαλήνιο χαμόγελό σου στη μνήμη μας και το «απλό» που σημαίνει τα «πάντα», σαν το δικό σου φυλακτό ενός Κώδικα Αξιών, στη δική μας ζωή!
Καλό σου ταξίδι και να σε συντροφεύουν σ αυτό η αγάπη και οι προσευχές όλων μας,
Ας είναι αιωνία η μνήμη Σου.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
