Η Ειρήνη Δρίζου και ο αδελφός της Μάρκος είναι εξοικειωμένοι με τα φίδια από μικρά παιδιά. Ο πατέρας τους Στέλιος έπιανε πολλά και τους τα πήγαινε στο σπίτι, κρυφά από τη μαμά, που είναι η μόνη στην οικογένεια που τα φοβάται, κι’ αυτοί τα έκρυβαν κάτω από το κρεβάτι τους για να μην τα βρεί. Παίζανε μαζί τους άφοβα, σα να ήταν κάτι φυσιολογικό. Τα χρόνια πέρασαν, ο Μάρκος έπιανε λαφιάτες και σαύρες, αλλά του πέθαιναν, γιατί δεν ήξερε να τα συντηρήσει.
Η Ειρήνη, ο Μάρκος και ο πατέρας τους Στέλιος, δεν είναι οι μόνοι που έχουν αυτό το χόμπι στη Χίο. Ο Κώστας Βλασιδάκης στο Κοντάρι έχει ένα μορφικό πύθωνα, bol python. Το καλοκαίρι προστίθεται στην ξεχωριστή παρέα με ένα πύθωνα ακόμη και ο ξάδελφος των παιδιών Θοδωρής Καράβας. Νομότυπα τα πάντα, αφού άδεια κατοχής απαιτείται μόνο για τα δηλητηριώδη φίδια.
Σύνδεσμος όλων όσων ασχολούνται πανελλαδικά με το χόμπι των φιδιών, είναι το forum Reptille Grees.
Όλα αυτά τα χρόνια, η μαμά κρατούσε τα φίδια μακριά από το σπίτι τους όταν τα έπαιρνε χαμπάρι, αλλά η φοιτητική ζωή της Ειρήνης από τo 2006 στο τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου της Λαμίας και του Μάρκου από το 2005 στο τμήμα μηχανολογίας του Πανεπιστημίου της Λάρισας, τους έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσουν και να χαίρονται τα πρώτα τους κατοικίδια ερπετά σαρκοφάγα ζώα.
Ο Μάρκος απόκτησε αρχικά μια σαύρα και μετά ένα πύθωνα Βιρμανίας, τον Χρήστο ηλικίας πεντέμιση μηνών, βάρους οκτώ κιλών και μήκους 1.60 μ., και η Ειρήνη τον πρώτο της πύθωνα από δωρεά φίλων.
Θεώρησαν φυσικό επακόλουθο με το τέλος της φοιτητικής ζωής να τα μεταφέρουν στη Χίο, όμως ο πύθωνας της Ειρήνης δεν άντεξε τις συνθήκες μεταφοράς και άφησε την τελευταία του πνοή στο πλοίο. Το γεγονός ήταν πάντως, ότι αφού παράκαμψαν τους μόνιμους ενδοιασμούς της μαμάς, έκαναν το όνειρο τους πραγματικότητα.
Στη συνέχεια απόκτησαν και δύο corsneik (καλαμποκόφιδα), ένα αρσενικό κόκκινο blont rent ηλικίας ενός έτους, το Μανώλη όπως το αποκαλούν και τη Δέσποινα ένα πορτοκαλί θηλυκό amelistik albino 8 μηνών. Τα αρσενικά φτάνουν σε μήκος έως το 1.70 και τα θηλυκά το 1.40. Η παρέα έχει συμπληρωθεί τελευταία και με μια θηλυκή σαρκοφάγο σαύρα Varanous grizeous. Το μήκος της φτάνει έως το 1.70, αλλά τώρα είναι μόλις 71 εκ.
Ένα μικρό σκυλάκι york sair terrie και οκτώ γάτες που έχουν, δεν τα αφήνουν να πλησιάσουν στο δωμάτιο των φιδιών όταν ο πύθωνας είναι έξω απο το ενυδρείο του. Μια χαψιά θα τα κάνει…
Οι φίλοι και οι γείτονες, στην περιοχή Κλήμης των Καρυών, όπου μένουν, δεν συμμερίζονται το χόμπι των παιδιών. «Από μακριά και αγαπημένοι», λένε έχοντας αποδεχθεί την επιλογή, αλλά όχι και την ιδιόμορφη παρέα τους. Τα έχουν πάει και στην πλατεία του χωριού για να τα δει ο κόσμος που το έχει ζητήσει, αλλά έως εκεί. «Στη Λάρισα ο κόσμος είναι πιο κοινωνικός, τα είχε αποδεχθεί πιο εύκολα», επισημαίνει η Ειρήνη.
Η εμπειρία
Ομολογώ ότι και εγώ όταν μπήκα στην αρχή στο δωμάτιο, δεν ένοιωθα καθόλου άνετα. Αλλά όταν χαλάρωσα και μου έδειξαν πώς να τα χειρίζομαι για να μην εκνευριστούν, αρκετά διστακτικά και με μια ελαφρά ανατριχίλα τα πήρα στα χέρια μου και τα άφησα να με αγκαλιάσουν… Η πιο ανατριχιαστική αγκαλιά.
«Όταν αρχίσουν να ρουθουνίζουν καλύτερα να τα πάρουμε εμείς, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουν εκνευριστεί», μου είπαν και έτσι έγινε μόλις αντιλήφθηκα ότι κάτι έχει αρχίσει να μην τους αρέσει… Πιο νευρικό από όλα ήταν το θηλυκό πορτοκαλί κόρ σνέϊκ. Αλλά ο πύθωνας είναι ο Ηρακλής των φιδιών, οι μυς του και η δύναμη σφιξίματος είναι άλλο πράγμα. Δεν έχετε παρά να πιάσετε έναν για να το διαπιστώσετε. Για να καταλάβετε τη δύναμη και τον όγκο του σημειώστε ότι η έμπειρη Ειρήνη τον αποφεύγει. Για να τον πιάσει πρέπει απαραίτητα να είναι κοντά ο αδελφός της για να την βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης, αφού όπως τονίζει, επειδή είναι μικρόσωμη το κατοικίδιο της μπορεί να την κάνει ότι θέλει.
Το ότι γνωρίζουν τα πάντα για τα φίδια και παίρνουν τις πρέπουσες προφυλάξεις, δεν σημαίνει ότι δεν τους συμβαίνουν και δυσάρεστα περιστατικά. Πρόσφατα ο πύθωνας δάγκωσε το Χρήστο, επειδή πήγε να τον ταΐσει κρατώντας με μικρή τσιμπίδα έναν νεογέννητο αρουραίο, που δεν έφαγαν νωρίτερα τα μικρά. Το χέρι του είχε τη μυρουδιά του ποντικού, με αποτέλεσμα να βρεθεί στα δόντια του φιδιού, πριν προλάβει να το τραβήξει.
«Όταν σε δαγκώσει δεν σε αφήνει και αρχίζει τη διαδικασία να φάει αυτό που έχει στο στόμα του. Ότι έχει δαγκωμένο, μπορεί να ελευθερωθεί μόνο αν του ρίξεις στο κεφάλι οινόπνευμα ή κρύο νερό, επειδή το φίδι παγώνει και ανοίγει το στόμα του για να φύγει». Αυτό έκανε η Ειρήνη στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά για να αποφευχθεί κάθε υποψία κινδύνου μόλυνσης, πήγαν και στο Τμήμα Επειγόντων του νοσοκομείου.
Οι πύθωνες ζουν περίπου έως 25 χρόνια οι αρσενικοί φτάνουν σε μήκος τα τρία μέτρα και οι θηλυκοί τα τέσσερα. Τα κορ σνέικ ζουν γύρω στα 20 χρόνια.
Λένε, ότι τα φίδια δεν γνωρίζουν κανέναν. Ο Χρήστος όμως αμφιβάλλει γι’ αυτό. «Κάποτε που είχα τον πύθωνα σε πλαστικό ενυδρείο, χωρίς να το αντιληφθώ έσπασε το καπάκι του, βγήκε έξω και αντί να πάει αλλού, ήλθε δίπλα μου, με μύρισε και κάθισε στο χέρι μου. Αυτό μάλλον δείχνει ότι γνωρίζει την οσμή του σώματος μου».
Σίγουρα όμως δεν ακούνε και βλέπουν ελάχιστα. «Έχουν την εικόνα θερμικής κάμερας, αφού εντοπίζουν τα πάντα με τη θερμότητα», μας εξηγούν.
«Βλέπουν περιγράμματα όγκων με μπλέ, πράσινες και κόκκινες αποχρώσεις, ανάλογα με τη θερμότητα που εκπέμπουν τα σώματα. Τα μπλέ είναι κρύα, γι’ αυτό δεν τρώνε πτώματα, τα πράσινα είναι πιο ζεστά, αλλά τα αποφεύγουν. Τρώνε τα ζωντανά, αυτά που εκπέμπουν πολύ θερμότητα και τα βλέπουν με κόκκινο χρώμα».
Όποιος τα πλησιάζει εντοπίζεται από τις δονήσεις αέρος που καταγράφονται στους αισθητήρες της διχαλωτής τους γλώσσας.
Ο Μάρκος πολλές φορές μετατρέπει την ευχέρεια που έχει με τα φίδια, σε κοινωνικό έργο. Ανταποκρίνεται πάντα με προθυμία όταν οι συχωριανοί του τον καλούν να βγάλει φίδια από τα σπίτια τους.
« Όπου μπορώ βοηθάω γιατί ο κόσμος δεν ξέρει πώς να τα αντιμετωπίσει και να προφυλαχθεί. Αν είναι λαφιάτες τους ελευθερώνω, αλλά αν είναι οχιές, μπορεί και να τις σκοτώσω. Προσπαθώ αν είναι δυνατόν να μην τα σκοτώνω, γιατί είναι απαραίτητα στη διατήρηση της ζωικής ισσοροπίας στη φύση, στο ζωικό αλλά και το ανθρώπινο περιβάλλον».
Ο Μάρκος θεωρεί «τρυφερή» στιγμή όταν τα βλέπει να τρώνε. Η Ειρήνη αισθανόταν ωραία, όταν έβλεπε να παίζουν μαζί τους οι φίλες της στη Λάρισα.
Για τα φίδια, η θερμοκρασία στα ενυδρεία πρέπει να είναι από 25 έως 30 βαθμοί και για τη σαύρα 30-35β. Ο πύθωνας δεν πέφτει σε χειμέρια νάρκη, γιατί ζει σε τροπικά, ζεστά κλίματα. Όταν αλλάζουν δέρμα, μία φορά το δίμηνο ο πύθωνας, μια φορά το αρσενικό και μια με δύο το μήνα το θηλυκό κορ σνέϊκ, πρέπει να αυξάνεται η υγρασία των ενυδρείων.
Ο πύθωνας τρώει ένα λαγό μια φορά στις δεκαπέντε μέρες, ή συχνότερα πολλά μεγάλα ποντίκια, αρουραίους. Τα κορ σνέικ τρέφονται με μικρά ποντίκια και πουλιά. Τα αγοράζουν κατεψυγμένα, τα ζεσταίνουν σε φούρνο μικροκυμάτων και τους τα δίνουν κουνώντας τα μπροστά τους, για να νομίσουν ότι είναι ζωντανά, αλλιώς δεν τα τρώνε.
Σαρκοφάγος είναι και η σαύρα Varanous. Τρώει ποντίκια, κατσαρίδες, τζίτζικες και άλλα ζωύφια και έντομα.
Ένας απλός πύθωνας στοιχίζει γύρω στα 45 ευρώ, αλλά ο μικρός Βιρμανίας φτάνει και τα 150. Τα κορ σνέικ κοστίζουν γύρω στα 60 ευρώ το αρσενικό και 40 το θηλυκό. Η σαύρα Varanous κοστίζει γύρω στα 120 ευρώ.
Δεν είναι πολλά. Φαγητό και θέρμανση δεν κοστίζουν περισσότερο απο 10 ευρώ το μήνα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
