Η πεθαμένη τιμή του λαδιού, ο πολύς κόπος του ελαιομαζέματος και η αδυναμία του νομού να βρει τρόπους τυποποίησης και εμπορίας της όποιας παραγωγής, έχουν κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα οι ελιές να κείτονται στρώμα κάτω απ’ τα παραγωγικά δέντρα.
Από πολλούς μαζεύονται φυσικά, μα πληθαίνουν όσοι κοπιάζουν αποκλειστικά για το λάδι του σπιτικού της χροιάς τους.
Οι τελευταίοι θα την πατήσουν φέτος, δεδομένου ότι η απώλεια του καρπού πριν τα συγκομιδή αγγίζει σε ορισμένα σημεία του νησιού καθολικά ποσοστά. Δεν απέμεινε ούτε δείγμα ελιάς πάνω στα δέντρα.
Άρα είναι ευκαιρία να καταναλωθεί λάδι προηγούμενων ετών που φυλάσσεται στα κιούπια. Συνάμα μια ευκαιρία να αναλογιστούμε όλοι μας ότι όσοι έχουν προνοήσει και σοδιάζουν ποσότητες περασμένων χρόνων δε θα έχουν επιπρόσθετο πρόβλημα σε μια αναμενόμενα δύσκολη για το κομπόδεμα κάθε οικογένειας χρονιά. Αντίθετα όσοι πορεύονται με το «δος ημίν σήμερον» θα κληθούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, διαπιστώνοντας ότι η ελιά έχει τη φήμη του ευλογημένου δέντρου, μα έρχονται χρονιές, σα τη φετινή, που ξεχνάει την αποστολή της. Κι είναι καιρός, με την ευκαιρία, να ψαχτεί η υπόθεση λιγάκι παραπάνω. Τζάμπα το κάναμε το συνέδριο δακοκτονίας εφέτος;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
