Στη δημοσιογραφία ό,τι δεν διαψεύδεται ουσιαστικά επικυρώνεται. Θυμάμαι για παράδειγμα τις μέρες που η «Χιακή Συμπολιτεία» αναζητούσε επικεφαλής και όλοι είχαν στραφεί προς τον Ανδρέα Μιχαηλίδη, ότι ο γιατρός στο άψε – σβήσε με μια καθαρή του δήλωση είχε δημόσια πει ότι τον τιμά το ενδιαφέρον, δεν τον απασχολεί ωστόσο.
Είχα λοιπόν κατά νου την αμεσότητα της τότε αντίδρασης κι όταν πληροφορήθηκα ότι το όνομα του αρχίζει να σιγοψιθυρίζεται μεταξύ όσων ενδιαφέρονται για να ενταχθούν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ένοιωσα ότι , το πολύ – πολύ, να βγει την επομένη και να επαναλάβει το «ευχαριστώ, δεν θα πάρω».
Διάψευση δεν έγινε, έχω δε τη βάσιμη υποψία ότι ούτε στο μέλλον πρόκειται να γίνει. Ο γιατρός σε ερώτημα μας περιορίστηκε να σχολιάσει «γιατί να το διαψεύσω;». Ταυτόχρονα πρόσωπα που τον γνωρίζουν από πρώτο χέρι θεωρούν ότι μάλλον προετοιμάζεται για τη μεγάλη δοκιμασία.
Ανέκαθεν ήταν πρόσωπο με κοινωνικές αναζητήσεις και ενδιαφέροντα. Μάλλον ήρθε η στιγμή να τα εξωτερικεύσει σε μια πιο μεγάλη κλίμακα, γιατί θυμίζω πως σε μικρότερες όλα αυτά είχαν εκδηλωθεί επιτυχώς.
Ο Αντρ. Μιχαηλίδης ήταν ο μόνος που πέτυχε στο ΣΥΡΙΖΑ της δυναμικής του 3% να δώσει αυτοδιοικητική οντότητα τριπλάσια του εθνικού εκλογικού ποσοστού του. Είναι ο άνθρωπος που χαίρει ευρύτερου κύρους μεταξύ των ανθρώπων του πνεύματος του νησιού και του ιατρικού χώρου. Αν, όπως όλα δείχνουν λοιπόν, θέλει ο … γαμπρός (Μιχαηλίδης), είναι δυνατόν να κάνει το δύσκολο ο … πεθερός (ΣΥΡΙΖΑ), έχοντας τέτοιες περγαμηνές στο βιογραφικό του;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
