Το αναγνωρισμένο σε όλο το Βόρειο Αιγαίο έργο του έκανε τα κόμματα του αντικυβερνητικού συνασπισμού να προσδοκούν τη μετακίνηση του στο χώρο της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Με ώριμη σκέψη ο κ. Αντ. Χατζηδιαμαντής απέρριψε την πρόταση. Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα, με την απόφαση του να μην διεκδικήσει ξανά ούτε το Δήμο Λήμνου, η επανεκλογή του στον οποίο θεωρούνταν δεδομένη, έδειχνε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο αντίληψης για το ρόλο της Αυτοδιοίκησης από ένα πολιτικό πρόσωπο μόλις τρία χρόνια ενταγμένο στις τάξεις της.
Ο δήμαρχος του νησιού, με σκεπτικό που θέτει το πλαίσιο διεκδίκησης της Αυτοδιοίκησης πολύ υψηλότερα από την προσωπική επιθυμία να βρίσκεται γαντζωμένος στην εξουσία, στέλνει με την αποχώρηση του ένα εκκωφαντικό μήνυμα προς όλους πως, αν δεν μεταβληθεί η στάση του κράτους έναντι της Αυτοδιοίκησης, είναι θεατρινισμός από σοβαρούς ανθρώπους να παριστάνουν ότι διοικούν υπό τόσο αντίξοες συνθήκες.
Η Λήμνος βέβαια χτυπήθηκε συστηματικά από την ισοπέδωση των προβλέψεων του «Καλλικράτη» και των θεσμικών κρατικών αλλαγών. Είδε το Νοσοκομείο της να χάνει την αυτοτέλεια του, να καταργούνται οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, να βρίσκεται αποκλεισμένη συγκοινωνιακά με ανύπαρκτα ακτοπλοϊκά δρομολόγια και πανάκριβα αεροπορικά εισιτήρια, να καταργούνται δημόσιες υπηρεσίες όπως ο ΕΟΠΥΥ, η ΔΟΥ, το ΣΧΟΠ κ.λπ.
«Η διάλυση του κράτους και των θεσμών ονομάζεται θεσμική προσαρμογή. Τελικά για όλους και για όλα στη Λήμνο υπάρχει ο Δήμος και μόνον ο Δήμος, που τις περισσότερες φορές παλεύει μόνος του», εξήγησε ο κ. Χατζηδιαμαντής. Σε ποιο βαθμό όμως διαφέρουν τα συγκεκριμένα δεδομένα από ένα μεγαλύτερο νησί, όπως η Χίος;
Το τεχνοκρατικό μάτι ενός ανθρώπου που διοίκησε ένα νησί επί τρία ολόκληρα χρόνια διέγνωσε ότι:
• υπάρχουν σοβαρές αδυναμίες θεσμικές, οργανωτικές και λειτουργικές στο περιφερειακό επίπεδο, που δεν διασφαλίζουν συμπληρωματικότητα και συνέργειες μεταξύ των δυο βαθμών Αυτοδιοίκησης.
• αποσύρεται το κράτος και μεταφέρει όλη την ευθύνη αρμοδιοτήτων στους δήμους, άσχετα αν εκείνοι έχουν δυνατότητα παρέμβασης.
• παρατηρήθηκε παντελής έλλειψη υποστήριξης σε μια πραγματική ανεξάρτητη δημοτική αρχή από κυρίαρχα κόμματα εξουσίας και τους εκπροσώπους τους.
• δεν είναι δυνατόν να διοικούνται οι δήμοι από αντιδημάρχους με εξευτελιστική αντιμισθία.
«Η απεγνωσμένη προσπάθεια αυτοσυντήρησης ενός σάπιου πολιτικού κατεστημένου οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση και τη χώρα στην εξάρτηση», τόνισε ο κ. Χατζηδιαμαντής.
Η έλλειψη νέων και άφθαρτων πολιτών, λόγω της γενικότερης απαξίωσης και κατασυκοφάντησης της Αυτοδιοίκησης, φαίνεται ότι μέτρησε πολύ στην απόφαση του δημάρχου Λήμνου να αποχωρήσει. «Τελικά πάντα είναι λίγοι εκείνοι που σηκώνουν το πραγματικό βάρος της προσπάθειας, είτε γιατί πολλοί δεν το αντέχουν, είτε γιατί δεν το μπορούν. Οι βασικοί συνεργάτες μου επωμίστηκαν ένα δυσβάσταχτο προσωπικό, επαγγελματικό και οικογενειακό κόστος. Για τους περισσότερους η προοπτική πενταετίας με τους ίδιους όρους είναι αντικειμενικά ανέφικτη. Το ίδιο ισχύει και για μένα», αιτιολόγησε την απόφαση του.
«Πολλές φορές αισθάνθηκα πως η κοινωνία είναι διστακτική ακόμα και παθητική, ενώ οι προσωπικές στρατηγικές, οι εγωισμοί, οι μικροϊδιοτέλειες και ο τοπικισμός υπερισχύουν και αποτρέπουν την ουσιαστική συμμετοχή.
Η δυσπιστία, η απουσία ακόμα και η συνειδητή υπονόμευση προσπαθειών και αγώνων επιβεβαίωσε την πεποίθηση μου πως οι αγώνες έχουν πάντα πολιτικό στόχο και περιεχόμενο και δεν μπορεί να είναι αποκομμένοι από τη γενικότερη πάλη για αλλαγή αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος», κατέληξε ο κ. Χατζηδιαμαντής, ελπίζοντας νέοι άνθρωποι να βρουν το κουράγιο να βγουν μπροστά και δηλώνοντας ότι παραμένει πολιτικά ενεργός, αρωγός κάθε προσπάθειας να αλλάξει ο τόπος μας.
Τη φιλοσοφία του μπορούν άραγε να την αποδεχτούν πολλοί;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.