Το ένα μετά το άλλο αναχωρούν για το τελευταίο τους ταξίδι τα εμβληματικά πλοία της πάλε ποτέ κραταιάς ΝΕΛ, που κυριάρχησε στις ακτοπλοϊκές γραμμές το Βορείου Αιγαίου για περισσότερο από 40 χρόνια. Η παραδοσιακή εταιρεία που ιδρύθηκε στις 5 Αυγούστου 1972 και συνέδεσε το όνομά της με την ανάπτυξη των νησιών της περιοχής, αποχωρίζεται σταδιακά ένα-ένα τα πλοία της, τα οποία μέχρι πρότινος ήταν εκείνα που απέμεναν για να μας θυμίζουν τις ένδοξες ημέρες της.
Πριν από λίγες ημέρες, αναχώρησε το επιβλητικό ΘΕΟΦΙΛΟΣ (13.542gt/1975), το οποίο παρέμενε να σαπίζει στη ντάνα των ναυπηγείων Σπανόπουλου από τον Μάρτιο του 2021. Σήμερα, σειρά έχει το δημοφιλές ΜΥΤΙΛΗΝΗ (10.737gt/1973),το οποίο αναχώρησε ρυμουλκούμενο από την Ελευσίνα με τη βοήθεια του Ρ/Κ CHRISTOS XXXVI του ομίλου Σπανόπουλου και εν συνεχεία παραδόθηκε στο Ρ/Κ CHRISTOS XXXΙV, που θα το συνοδεύσει στο τελευταίο του ταξίδι στην αιωνιότητα.
Πρόκειται για το πλοίο που άλλαξε ριζικά το status-quo στις ακτοπλοϊκές υπηρεσίες του Βορείου Αιγαίου και ανέδειξε τη ΝΕΛ σε μια από τις πρωτοπόρες ακτοπλοϊκές εταιρείες της εποχής. Το ΜΥΤΙΛΗΝΗ υπήρξε πλοίο μοναδικό από κάθε άποψη (πλήρωμα, φιλοξενία, συντήρηση), γι’ αυτό και απέκτησε γρήγορα μεγάλη φήμη και δικούς του “ερωτευμένους” οπαδούς. Στη διάρκεια της καριέρας του στην Ελλάδα, αναδείχθηκε αρκετές φορές ως ένα από τα καλύτερα πλοία της ελληνικής ακτοπλοΐας, κερδίζοντας δικαιολογημένα με τις επιδόσεις και τις παρεχόμενες υπηρεσίες του την προτίμηση και την εμπιστοσύνη χιλιάδων ταξιδιωτών της γραμμής. Διακρίσεις εξαιρετικά τιμητικές για ένα πραγματικά αξιόλογο και ναυτικό πλοίο.
Στιβαρό, καλοτάξιδο, ευρύχωρο, καθαρό και συνεπές υπήρξε αναμφίβολα το πλοίο που σηματοδότησε με την παρουσία του το πέρασμα σε μια νέα εποχή ανάπτυξης και προόδου της αγαπημένης ΝΕΛ. Για αρκετά χρόνια υπήρξε η ναυαρχίδα και η αιχμή του δόρατος της εταιρείας, σε μια εποχή έντονου ανταγωνισμού όπου τα μεγάλα πλοία έπεφταν στο μεγάλο λιμάνι σαν το χαλάζι! Ωστόσο, το ΜΥΤΙΛΗΝΗ ξεχώριζε. Εταιρεία και πλήρωμα έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους, προκειμένου το απαστράπτον πλοίο να είναι άριστα συντηρημένο και να παρέχει το μέγιστο της φιλοξενίας και της προσφοράς τους. Τι όμορφα χρόνια ήταν εκείνα; Τότε που εταιρεία, πλοίο και πλήρωμα αποτελούσαν τη βιτρίνα των νησιών και των κατοίκων της γραμμής! Σε αυτή την εποχή μεσουράνησε το ασυναγώνιστο ΜΥΤΙΛΗΝΗ.
Ωστόσο, η κατάρρευση της ΝΕΛ που ακολούθησε το 2013 άλλαξε τα δεδομένα της γραμμής, ενώ η απουσία του ΜΥΤΙΛΗΝΗ και των υπόλοιπων πλοίων της παραδοσιακής εταιρείας από τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, σίγουρα έλειψαν και συνάμα στεναχώρησαν τους νησιώτες της γραμμής. Το εντυπωσιακό ΜΥΤΙΛΗΝΗ, δεν θα ομορφύνει ξανά με την παρουσία του τα λιμάνια της Χίου, της Λέσβου, της Λήμνου και της Θεσσαλονίκης, ενώ εμείς οι καραβολάτρες δεν θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να ταξιδέψουμε μαζί του, να αισθανθούμε την αρμύρα και τα κύματα του Αιγαίου, να ακούσουμε τον ήχο των μηχανών του, να χαθούμε στα πολυτελή σαλόνια του και να περπατήσουμε στους ναυτικούς αλουέδες του. Οφείλουμε, λοιπόν, να αποχαιρετήσουμε το ΜΥΤΙΛΗΝΗ όπως ακριβώς του αξίζει, για όλα όσα προσέφερε στη ΝΕΛ, στους ανθρώπους της, στα νησιά της γραμμής, αλλά και στην ελληνική ακτοπλοΐα. Γιατί υπήρξε αδιαμφισβήτητα η πραγματική “Βασίλισσα” του Βορείου Αιγαίου.
Το αξέχαστο ΜΥΤΙΛΗΝΗ ναυπηγήθηκε από τα φημισμένα Naikai Shipbuilding & Engineering Co. (Setoda) στη μακρινή Ιαπωνία το 1973. Καθελκύστηκε στις 31 Αυγούστου 1973 και παραδόθηκε στην Shin Higashi Nihon Ferries (Tomakomai) την 1η Δεκεμβρίου του 1973 με το όνομα VEGA (6.702gt). Δρομολογήθηκε στη γραμμή Tomakomai (Hokkaido) – Sendai (Honshu) και μαζί με το αδελφό του VIRGO (μετέπειτα ΡΟΔΑΝΘΗ της G.A. Ferries) υπήρξαν ένα από τα καλύτερα ζευγάρια πλοίων στην Ιαπωνία, καθώς μπορούσαν να αναπτύξουν υπηρεσιακή ταχύτητα 21,5 κόμβων και μέγιστη 24 κόμβους!
Το 1977, η Shin Higashi Nihon απορροφήθηκε από τη μητρική Higashi Nihon Ferries, ενώ το 1984 το VEGA μετασκευάστηκε πρύμα με σκοπό να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες της γραμμής. Οι υπερκατασκευές του επεκτάθηκαν προς τα πάνω και πίσω, επιτρέποντας έτσι μεγαλύτερη χωρητικότητα στο γκαράζ, η πίσω πλευρική ράμπα αφαιρέθηκε ενώ παράλληλα άλλαξε και φορεσιά. Ωστόσο, η ανάγκη για εκσυγχρονισμό του στόλου οδήγησε σύντομα το VEGA στην έξοδο και τον παροπλισμό. Το 1990, αντικαταστάθηκε από το ολοκαίνουργιο VEGA (6.358gt/1990) και προσφέρθηκε προς πώληση.
Εκείνη την περίοδο, η NEL LINES βρισκόταν στην ακμή της και έψαχνε για φρέσκο τονάζ, προκειμένου να εκσυγχρονίσει τον στόλο της και να ενισχύσει την παρουσία της στο Βόρειο Αιγαίο. Ήταν η εποχή, όπου όλες οι εταιρείες είχαν βγει στην second hand αγορά -και συγκεκριμένα στην ιαπωνική που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής- και αγόραζαν μεγάλα πλοία, με σκοπό να αποκτήσουν μεγαλύτερες ταχύτητες και χωρητικότητες και να κυριαρχήσουν στις γραμμές που εξυπηρετούσαν. Εκεί, οι ιθύνοντες της ΝΕΛ εντόπισαν το VEGA και στις 10 Μαρτίου 1990 το αγόρασαν έναντι 9,40 εκατ. δολαρίων. Φήμες, μάλιστα ήθελαν τότε το πλοίο να το διεκδικεί και η G.A. FERRIES του αείμνηστου Γεράσιμου Αγούδημου, με σκοπό να το ζευγαρώσει με το επιβλητικό ΡΟΔΑΝΘΗ. Ωστόσο, όμως, το πλοίο κατέληξε τελικά στη ΝΕΛ στην οποία και παραδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1990, στο Ναγκασάκι.
Το επιβλητικό πλοίο έπρεπε να ξεχωρίζει και έτσι αποφασίστηκε να του δοθεί τιμητικά το όνομά της πρωτεύουσας της νήσου Λέσβου, ΜΥΤΙΛΗΝΗ. Το πλοίο κατέπλευσε στο λιμάνι του Πειραιά στις 19 Νοεμβρίου 1990 -μέσω Σιγκαπούρης- και ελλιμενίστηκε μπροστά από το κτίριο του Κεντρικού Λιμεναρχείου. Για τις επόμενες δύο ημέρες παρουσιάστηκε στα στελέχη της εταιρείας και στη συνέχεια οδηγήθηκε στην Επισκευαστική Ζώνη Περάματος όπου υπέστη ευρεία μετασκευή. Μια δουλειά, που ανατέθηκε στον Ναυπηγό κ. Δημήτριο Πετρόγκωνα, ενώ την εσωτερική διακόσμηση ανέλαβε ο γνωστός Ιταλός σχεδιαστής Arminio Lozzi.
Το ΜΥΤΙΛΗΝΗ μετασκευάστηκε εκτενώς σε night ferry, από το 1991 έως τον Ιούνιο του 1992, με κόστος 8,8 εκατ. δολάρια. Κατά τη διάρκεια της μετασκευής του, το εσωτερικό του ανακαινίστηκε και επανασχεδιάστηκε πλήρως, προκειμένου να φιλοξενεί με άνεση και πολυτέλεια 1.735 επιβάτες. Απέκτησε σαλόνια, μπαρ, self-service, a la carte εστιατόριο, νέο χώρο υποδοχής, νοσοκομείο, εξωτερικό χώρο ντίσκο, καθώς και 197 καμπίνες με 565 κλίνες. Το άνω γκαράζ θυσιάστηκε, επίσης, υπέρ των καμπινών με αποτέλεσμα ο εναπομείναν χώρος φόρτωσης να φιλοξενεί μόλις 265 Ι.Χ. ή 50 Ι.Χ. και 60 φορτηγά (9m). Η γέφυρα του επανασχεδιάστηκε πλήρως, καθώς κατά τη διάρκεια της μετασκευής του υπέστη ζημιές από πυρκαγιά. Τέλος, αποφασίστηκε η διατήρηση της ράμπας στην πλώρη, καθώς εκτιμήθηκε ότι μπορεί να χρησιμοποιούνταν για εκφόρτωση κατά την παραμονή του πλοίου στο λιμάνι της Μυτιλήνης.
Στις αρχές του καλοκαιριού του 1990, το επιβλητικό ΜΥΤΙΛΗΝΗ (9,124gt) ολοκλήρωσε την πολύμηνη μετασκευή του και στις 13 Ιουλίου 1992 δρομολογήθηκε στην κλασική γραμμή Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη, προσεγγίζοντας Λήμνο, Καβάλα και Θεσσαλονίκη δύο φορές την εβδομάδα. Πρώτος του Πλοίαρχος ο αείμνηστος Cpt Γιάννης Τσεσμελής, που το έφερε από την Ιαπωνία. Σύντομα, το ΜΥΤΙΛΗΝΗ έγινε ιδιαίτερα αγαπητό, δικαιώνοντας με το παραπάνω την επιλογή της εταιρείας να το αγοράσει. Πλοίο μεγάλο, σύγχρονο, γρήγορο και πολυτελές. Στα εξπρές δρομολόγια ταξίδευε ακόμη και με 22,5 κόμβους! Μετέτρεψε το ταξίδι προς το Βόρειο Αιγαίο σε κρουαζιέρα και συνάμα αντιπροσώπευε τη νέα εποχή στην οποία έμπαινε η NEL LINES. Έκτοτε, βραβεύτηκε πολλές φορές ως το καλύτερο πλοίο του Αιγαίου και αναμφισβήτητα υπήρξε το καμάρι της ΝΕΛ.
Ωστόσο, μετά την αγορά των υπερσύγχρονων ταχυπλόων το 2000, η NEL LINES άρχισε να χάνει έδαφος. Τα πλοία αυτά δυστυχώς δεν ταίριαξαν καθόλου με τη φιλοσοφία της εταιρείας, με αποτέλεσμα να αποδειχθούν γρήγορα ζημιογόνα. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα και σταδιακά το αστέρι της ΝΕΛ άρχισε να σβήνει. Το 2007, το ΜΥΤΙΛΗΝΗ εξακολουθούσε να εξυπηρετεί με συνέπεια την κλασική γραμμή Πειραιάς–Χίος–Μυτιλήνη, μαζί με το μεγαλύτερο ΘΕΟΦΙΛΟΣ (19.212gt/1975). Όμως, τα οικονομικά προβλήματα επιδεινώθηκαν, προκαλώντας δυσκολίες στη λειτουργία της εταιρείας, ενώ ο στόλος της σταδιακά αφέθηκε και έχασε αρκετά στοιχεία από εκείνα που τον καθιέρωσαν ως την κορυφαία επιλογή στα ακτοπλοϊκά ταξίδια στο Βόρειο Αιγαίο. Ακολούθησαν το ατύχημα του ΘΕΟΦΙΛΟΣ στις Οινούσσες (2008) και η έλευση της ανταγωνιστικής ANEK LINES -τον Ιούλιο του 2008- με το θηριώδες ΛΙΣΣΟΣ (20.502gt/1972) που έφερε τα πάνω-κάτω στη γραμμή, απειλώντας για πρώτη φορά σοβαρά την κυριαρχία της ΝΕΛ στο Βόρειο Αιγαίο.
Σε μια τελευταία προσπάθεια να απαντήσει σε αυτή την πρόκληση και να “ανακτήσει” τα κεκτημένα της, η ΝΕΛ προχώρησε το 2010 στη ναύλωση του εντυπωσιακού EUROPEAN EXPRESS (15.1974gt/1974). Όμως, ήταν πολύ αργά. Η ANEK είχε καταφέρει να επιβάλει τη φιλοσοφία της, ενώ ταυτόχρονα οι κάτοικοι του Βορείου Αιγαίου αισθάνονταν κουρασμένοι και θυμωμένοι από τη σταδιακή πτώση της εταιρείας τους, που υπήρξε το μονάκριβο καμάρι τους.
Τον Ιανουάριο του 2013, το κουρασμένο ΜΥΤΙΛΗΝΗ μεταφέρθηκε στη γραμμή Πειραιάς-Σύρος-Εύδηλος-Αγ. Κυρίκος-Φούρνοι-Καρλόβασι-Βαθύ, ενώ τον Φεβρουάριο του 2015 καθηλώθηκε στο λιμάνι του Καρλοβάσου (Σάμος) με σοβαρή μηχανική βλάβη. Εν συνεχεία, το πλοίο παρέμεινε εκεί σκουριάζοντας και αποτελώντας κίνδυνο για τα πλοία της γραμμής.
Τον Ιούνιο του 2016 και μετά από πολλές προσπάθειες των αρχών, αποφασίστηκε να μεταφερθεί στον όρμο της Ελευσίνας (θέση Βλύχα), όπου εξακολουθεί να παραμένει ακόμη και σήμερα -πλάι στο θρυλικό ΠΗΝΕΛΟΠΗ Α.- σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η άλλοτε πανίσχυρη “αρχόντισσα” του Βορείου Αιγαίου, δεν θυμίζει πλέον σε τίποτα το λαμπερό εκείνο πλοίο που προσέφερε απλόχερα φιλοξενία, πολυτέλεια και καθαριότητα. Αντίθετα, εγκαταλείφθηκε, απαξιώθηκε και αφέθηκε να σκουριάζει, καθώς κανείς δεν ήταν πλέον διατεθειμένος να την αξιοποιήσει . Η ηλικία της, το υψηλό κόστος επισκευής της και τα υπέρογκα χρέη της ΝΕΛ, αποθάρρυναν κάθε επίδοξο αγοραστή, επισφραγίζοντας έτσι το μέλλον του εμβληματικού αυτού πλοίου.
Στις 30 Οκτωβρίου του 2019, το θρυλικό πλοίο κατακυρώθηκε στην «ΑΝΩΝΥΜΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΟΤΟΥ Α.Ε. (ΑΝΕΝ), με αποτέλεσμα να ανακοπεί η μεταφορά του στο διαλυτήριο. Στις 22 Φεβρουαρίου 2021 παρουσίασε μικρή εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο του, γεγονός που του προκάλεσε μια μικρή κλίση προς τα αριστερά, χωρίς όμως να κινδυνεύσει το πλοίο.
Σήμερα, πέφτει η αυλαία για τη “βασίλισσα” ΜΥΤΙΛΗΝΗ. Το απαστράπτον πλοίο νικημένο και απογυμνωμένο από την παλιά του αίγλη, φεύγει –με σβησμένο το όνομα του σε LENE- για το τελευταίο του ταξίδι και μαζί του αναχωρούν χιλιάδες αναμνήσεις αρκετών από εμάς που ταξίδεψαν μαζί της. Η ένδοξη λευκή τριήρης της ΝΕΛ, που κοσμούσε κάποτε τις τσιμινιέρες της δεν θα ταξιδέψει ποτέ ξανά στο Αιγαίο, βυθίζοντας στη θλίψη όλους εμάς τους καραβολάτρες και ταξιδιώτες που την λατρέψαμε φανατικά. Ωστόσο, η πληθωρική γιαπωνέζικη σιλουέτα της θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μας. Έτσι, για να μας θυμίζει ότι κάποτε το ΜΥΤΙΛΗΝΗ υπήρξε το καλύτερο πλοίο της ΝΕΛ, η πραγματική και γνήσια “Αρχόντισσα” του Αιγαίου Πελάγους!
Από τη γέφυρα του ένδοξου πλοίου πέρασαν οι: Γιάννης Τσεσμελής, Ζαφείρης Βάγιας, Παναγιώτης Καπετανάκης, Σιδερής Μαμίδης, Διαμαντής Παπαγεωργίου, Μανώλης Φραγκιαδάκης, Νίκος Βλάχος, Θεοχάρης Τσουκαλάς, Παναγιώτης Κλούρας, Λευτέρης Καρυστινός, Λευτέρης Βεκρής, Γιώργος Αρβανίτης και Αργύρης Χατζελένης
Το ΜΥΤΙΛΗΝΗ έχει χωρητικότητα 10.737gt (2.323 dwt), μήκος 138,3m, πλάτος 22,41m και βύθισμα 5.6m. Είχε ικανότητα μεταφοράς 1.735 επιβατών (565 κρεβάτια) και 265 Ι.Χ. ή 60 φορτηγά (9m) και 50 Ι.Χ. Φέρει 2 κύριες μηχανές Pielstick-NKK 16PC2-5V-400 συνολικής ιπποδύναμης 19.200 B.H.P. και μπορούσε να αναπτύξει υπηρεσιακή ταχύτητα 19 κόμβων (22 κόμβοι μέγιστη).
φωτο: Arxipelagos, Nel Lines, Naikai Shipbuilding, Detmer Carsten, Κώστας Σαρλής
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
