Ένα επάγγελμα και μια παραδοσιακή εικόνα ανθρώπων από τα παλιά, ξεχασμένα και τα δύο πια στη Χίο, έκλεψαν την παράσταση στη γιορτή Αγροτουρισμού, που ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ με πολύ καλές κριτικές και μεγάλη προσέλευση.
«Ο καλαθατζής» Ναζίτ, όπως συστηνόταν και η γυναίκα του Αντρέ με την παραδοσιακή φορεσιά και τη μεγάλη μουσουλμάνικη μαντήλα, εικόνες θαρρείς βγαλμένες από περασμένους αιώνες, όχι μόνο ήταν τα κεντρικά πρόσωπα των ημερών της εκδήλωσης, αλλά έκαναν και τις περισσότερες εισπράξεις, μακράν το δεύτερου. Ο κόσμος μαγευόταν, όχι μόνο από το ίδιο το προϊόν και την προσιτή τιμή του, αλλά περισσότερο ίσως από την καλαθοπλεκτική τέχνη του Ναζίτ και τον τραγουδιστό τρόπο που διαλαλούσε την πραμάτεια τους η σύζυγος του. Παρακολουθούσε μια τέχνη ξεχασμένη πιά στη Χίο, εικόνες της οποίας θα πρέπει να θυμούνται ακόμη οι μεσήλικες Χιώτες, αφού έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970, υπήρχαν ακόμη στα χωριά πολλοί μάστορες καλαθοπλέκτες, αλλά και αρκετοί τσιγγάνοι που πουλούσαν την πραμάτεια τους, που ακόμη έως τότε είχε πολύ διαδεδομένη χρήση.
Η παρέα
Έλληνες Μουσουλμάνοι από την Αλεξανδρούπολη και οι δυο τους, με την χαρακτηριστική τοπική τους προφορά και την καλή διάθεση που έχουν οι άνθρωποι που είναι μαθημένοι να ζουν κοντά στη φύση με τα λίγα αγαθά που τους προσφέρει η γή, κέρδισαν τον κόσμο, αλλά και αυτοί κέρδισαν ακόμη περισσότερα.
«Καλαθούνι και τάλλαρο, πάρε κόσμε», φώναζε η Αντρέ, που μάζευε αρχικά τους περαστικούς κοντά της ακόμη και με την παραδοσιακή της εμφάνιση. Στη συνέχεια ο κόσμος «χάζευε» τον Ναζίτ που έφτιαχνε τα καλάθια μπροστά τους, ενώ ο Αντώνης, ο τρίτος της παρέας έκανε χρέη ταμία, «γιατί οι αγράμματοι φίλοι του δεν τα καταφέρνουν σε αυτά», όπως έλεγε χαμογελαστά.
Τα καλάθια
Οι παλιοί είχαν την ευκαιρία να θυμηθούν, οι νεότεροι να μάθουν και να δούν και όλοι μαζί να θαυμάσουν την τέχνη της κατασκευής των καλαθιών, των κοφινιών, των καλαθούνων, των σταφυλοκόφινων, των ξοβεργοκόφινων που τώρα χρησιμοποιουνται και ως θήκες ομπρελών , των κρασοκάλαθων, του μεγάλου καλαθιού του Αλή Μπαμπά για τα φίδια, των μικρών και μεγάλων πανθρακιών για τα κάρβουνα, των κουβανιών για τα μελλίσια που τώρα χρησιμοποιούνται και σαν φωτιστικά και πολλών άλλων μικρών και μεγάλων πλεκτών καλαθιών.
Στα χέρια του Ναζίτ οι λυγαριές και τα καλάμια μετατρεπόταν σε χρηστικά υλικά.
«Τα μαζεύουμε με το λίγος του Φεγγαριού του Φλεβάρη, εδώ δεν έχετε πια καλές λυγαριές, έψαξα αλλά δεν βρήκα», μας είπε αποχεραιτώντας μας με τη σοφή κουβέντα, «εμείς ξέρουμε να ζούμε με τα λίγα, αδελφέ, τώρα πρέπει να μάθετε και εσείς».
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
