Παραφράζοντας τον Κ. Μητσοτάκη «σε δέκα χρόνια κανένας δεν θα θυμάται τον υδράργυρο…» Αυτό πραγματικά συνέβη, αν αναλογιστούμε ότι φέτος κλείνουν 10 χρόνια αποτυχημένων χειρισμών για το θέμα του νερού.
Το χειρότερο όλων είναι ότι η τιθάσευση (;) των βαρέων μετάλλων στα νερά μας, πέτυχε να εξαφανίσει κάθε αίτημα βελτίωσης του παρεχόμενου νερού στις βρύσες μας και τα προβλήματα της ποιότητας του νερού να έχουν οπισθοχωρήσει στην ατζέντα του δημόσιου διαλόγου υπέρ των θεμάτων τιμολόγησης του νερού.
Δέκα χρόνια μετά οι προοπτικές να φτάνει καθαρό νερό στις βρύσες μας εξανεμίζονται. Ο σχεδιασμός εκμετάλλευσης των νερών της βορειοανατολικής Χίου κόλλησε, μετά το σκάνδαλο του Ναγού, στους ερασιτεχνισμούς του φράγματος στο Σαραπιό, ο ποταμός εκατομμυρίων ευρώ για τα δυο μεγάλα φράγματα (Κόρης Γεφύρι και Κατράρης) στράγγισε χωρίς πρακτικά αποτελέσματα, και η ζωή συνεχίζεται…
Η Χίος μοιάζει συμβιβασμένη με τη ροή αλατόνερου στις βρύσες της και την προμήθεια πόσιμου νερού από μπουκάλια του εμπορίου ή τα μπιτόνια. Ελάχιστοι σήμερα θέτουν θέμα βελτίωσης του παρεχόμενου νερού, πολύ θολές είναι οι προβλέψεις της ΔΕΥΑΧ για τον προγραμματισμό παροχής πόσιμου νερού στις βρύσες και κανένας δεν μπορεί να πιστέψει υποσχέσεις ότι … όπου να ‘ναι τα βάσανα τελειώνουν.
Σήμερα, μια μέρα συμβολισμού για την προστασία των υδάτων, ως ελάχιστο φόρο οι αρμόδιοι έχουν υποχρέωση να απαντήσουν:
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.