Απέχουμε τόσο πολύ από την Κω ή τη Μυτιλήνη; Μήπως προερχόμαστε από μια ανώτερη, εξευγενισμένη φυλή και μέχρι σήμερα η συμπεριφορά μας στα καραβάνια των προσφύγων είναι υποδειγματική;
Ο κίνδυνος του εφησυχασμού και της εντύπωσης πως στο νησί μας σκαπουλάραμε τα χειρότερα είναι ο βασικός εχθρός των επόμενων ημερών. Οι μετανάστες μετέτρεψαν τη σκιά των δέντρων του δημοτικού κήπου σε προσωρινό καταυλισμό κι από τη στιγμή που δεν ενοχλούν κανέναν – για την ακρίβεια βρήκαν στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη του αναψυκτηρίου του δημοτικού κήπου το μεγαλύτερο συμπαραστάτη κι ας διαλύθηκε ένα μήνα τώρα το μαγαζί του – όλα τα βλέπουμε καλώς καμωμένα.
Τι θα συμβεί όμως αν ο Σεπτέμβρης θυμηθεί την φθινοπωρινή καταγωγή του κι αρχίσει τις βροχές; Ο ακάλυπτος κήπος δεν θα προσφέρει προστασία και ξαφνικά οι πρόσφυγες, πεντακόσιοι ή και περισσότεροι σε ημερήσια βάση, θα αναζητούν στέγαστρο στα υπόστεγα των καταστημάτων ή ακόμα και μέσα σε αυτά. Τότε καθόλου βέβαιος δεν είμαι αν η συμπεριφορά μας θα είναι το ίδιο ανθρωπιστική με τη σημερινή, ούτε ότι όλοι οι θιγόμενοι επαγγελματίες θα επιδείξουν την ψυχραιμία και την κατανόηση του Νίκου Φύκαρη.
Ακυρώθηκε ο μοναδικός πνεύμονας
Η κατάληψη του δημοτικού κήπου, ενός τόπου εντελώς ακατάλληλου, πέρα από τα σοβαρά προβλήματα υγιεινής που θα προκαλέσει με την πρώτη βροχόπτωση, έχει ακυρώσει τον μοναδικό πνεύμονα δημόσιας ψυχαγωγίας της πρωτεύουσας. Καθημερινά ο κήπος και η παιδική του χαρά ήταν μαγνήτης για δεκάδες πιτσιρίκια και τους γονείς τους. Σχεδόν ένα μήνα τώρα οι μόνες παιδικές φωνές που αντηχούν είναι των προσφυγόπουλων. Έπαψε να είναι η πράσινη καρδιά μιας μουντής πόλης, δεν δίνει διέξοδο απόδρασης σε ντόπιους μικρούς και μεγάλους.
Γιατί τόση καθυστέρηση;
Ο καθένας αντιλαμβάνεται πως δεν είναι η ευκολότερη απόφαση ο εντοπισμός ενός μεγάλου, κατάλληλου και στεγασμένου χώρου, με εγγύτητα στο λιμάνι, καθώς μοναδική επιθυμία των προσφύγων είναι η εξασφάλιση ενός εισιτηρίου για την Αθήνα ή την Καβάλα.
Η πολύμηνη ολιγωρία βέβαια βαρύνει πια το σύνολο των υπευθύνων. Η αδυναμία να καταλήξουν σε ένα προοπτικό χώρο, γιατί η πραγματικότητα δείχνει ότι το πρόβλημα δεν βρίσκει βαλβίδα εκτόνωσης, θα επωάσει σύντομα το αυγό του φιδιού. Μόλις ο Χιώτης αισθανθεί απειλή από τη μαζική άφιξη, η ανθρώπινη συμπεριφορά θα παραμεριστεί, θα δώσει τη θέση της στην αγωνία διατήρησης όσων ο καθένας με μόχθο έχει πετύχει.
Η κοινωνία του νησιού μέχρι στιγμής στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Συμπαραστέκεται στους πρόσφυγες με τρόπο υποδειγματικό γιατί δεν τους αισθάνεται ως απειλή. Μόλις η απρονοησία των υπεύθυνων αρχών μεγιστοποιήσει το πρόβλημα, εκείνη θα φέρει και τη βασική ευθύνη για τη μεταστροφή της συμπεριφοράς του Χιώτη.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
