Η δημόσια παραδοχή του τότε (και σήμερα) υπουργού Μιχ. Χρυσοχοϊδη ότι δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο δικαίως λοιδορήθηκε από το λαό είχε όμως και το ελαφρυντικό της πίεσης του χρόνου. Όσα έσυραν τη χώρα στα σαγόνια των δανειστών έγιναν αστραπιαία, λαμβάνονταν αποφάσεις κρίσιμες σε περιθώρια κλάσματος δευτερολέπτου κι ας μην ήχησε ποτέ εύηχα στα αυτιά η τολμηρή ομολογία. Ήταν όμως μια πραγματικότητα.
Μια μικρογραφία της, κακέκτυπο ουσιαστικά, συναντήσαμε στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Στο σύνολο τους συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι δημοτικοί σύμβουλοι, στουρνάρια μα και … ξεφτέρια, ζήλεψαν τη δόξα του τότε (και νυν) υπουργού και απομάκρυναν τον όλεθρο της απειλής να δυσαρεστηθεί μέρος του ποιμνίου.
Για όσους έσπευσαν με θεατρική επιδεξιότητα να δηλώσουν συμπαραστάτες της αγωνίας των Κοφινούσων προσωπικά δεν είχα καμία απολύτως αμφιβολία ότι το δρόμο της ψηφοθηρίας που περπάτησαν για να αναρριχηθούν σε αξιώματα δεν πρόκειται να τον προδώσουν ποτέ, μέχρι το εκλογικό σώμα να αντιληφθεί ότι είναι ανάρμοστο, σε μια διαφορετική Ελλάδα, να συνεχίζουν να το εκπροσωπούν. Για τους επικεφαλής των δυο αντιπολιτεύσεων, όμως, είναι δυνατόν να εμπνέονται από τις Χρυσοχοϊδικες τακτικές;
Γιάννης Χαλλιορής και Μάρκος Σκούφαλος, ανεξαιρέτως των μικρών ή μεγάλων ενστάσεων που μπορεί να διαθέτει κανείς με τις απόψεις τους, επί χρόνια στα δημοτικά έδρανα έχουν επάξια κατακτήσει τον τίτλο των πιο μελετηρών αιρετών. Τιμούν το ρόλο τους με πολύ διάβασμα, ενήμεροι για την παραμικρή λεπτομέρεια, πόσο μάλλον για τα μείζονα θέματα.
Ασφαλώς η διαχείριση των απορριμμάτων, η μόνιμα τσουρουφλιστή πατάτα της Αυτοδιοίκησης, ποτέ εδώ στη Χίο δεν αντιμετωπίστηκε ως μείζον ζήτημα. Οι περιπέτειες των ΧΥΤΑ ξεκίνησαν προ δεκαετίας κι ακόμα είναι ανολοκλήρωτες. Συνάμα κι ανορθόδοξες, καθώς πετύχαμε έστω τον ένα να λειτουργούμε, χωρίς το απαραίτητο συνοδευτικό των Σταθμών Μεταφόρτωσης. Έτσι η εξέλιξη μετατρέπεται σε δραματική αγχόνη για τα οικονομικά του Δήμου, καθώς η μεταφορά των σκουπιδιών στη Βέσσα από όλες τις άκριες του νησιού έχει ήδη εξακοντίσει τις δαπάνες, οι οποίες, εννοείται, είναι ανταποδοτικές!
Η στροφή εν μια νυκτί σύσσωμου σχεδόν του Δημοτικού Συμβουλίου στη θέα των 100 Κοφινούσων – ψηφοφόρων θα ήταν ανεκτή υπό την προϋπόθεση ότι θα συνοδεύονταν από αντιπρόταση. Η χωροθέτηση του Σταθμού Μεταφόρτωσης βρέθηκε ξανά στο σημείο μηδέν, από όπου δηλαδή πρωτοξεκίνησε και ο νέος προϋπολογισμός θα πρέπει να αυξήσει υπερβολικά τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας, αν δεν θέλει να είναι πλασματικός ή να απορροφήσει όλο το είναι της ήδη κουτσουρεμένης ΣΑΤΑ.
Ο δήμαρχος επιβεβαίωσε τον γνωστό εαυτό του. Πέταξε στη θάλασσα απροειδοποίητα τον πιο στενό – ίσως – αντιδήμαρχο του, μόλις τα καθίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου γέμισαν από διαμαρτυρόμενους κατοίκους. Τακτική ταιριαστή στα ποσοστά που … χτυπάει τις τελευταίες τετραετίες, ικανή όμως να δημιουργήσει μακάβρια αποτελέσματα όταν έρθει η ώρα να πέσει μια ματιά στα δημοτικά ταμεία. Τακτική που προβληματίζει έντονα κι όποιον επίδοξο πιθανό συνεργάτη του σέβεται τον εαυτό του.
Από το Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας έμειναν … υπόλοιπα που θα βασανίσουν το Δήμο, τον υφιστάμενο ΧΥΤΑ, την επόμενη δημοτική αρχή και κατ’ επέκταση όλους μας. Με δεδομένο ότι η απόφαση χωροθέτησης του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων θα καθυστερήσει αρκετά, ποιος θα επιβαρύνεται τα πολλαπλάσια κόστη μεταφοράς στο ΧΥΤΑ; Ο Δήμος, ευθύνη του οποίου είναι πια καθαρά, ή ο δημότης, στη βάση της ανταποδοτικότητας της υπηρεσίας; Αν είναι ο πρώτος, να σταματήσει άμεσα κάθε κοπετός για το χειρουργείο που πέφτει στη ΣΑΤΑ. Και να εξηγηθεί στον κόσμο ότι πολύ μεγαλύτερη ζημιά από το Μνημόνιο προκαλούν στην Αυτοδιοίκηση οι ίδιοι οι αυτοδιοικητικοί. Αν είναι ο δεύτερος, να του εξηγηθεί γιατί θα χρειαστεί να πληρώσει από την τσέπη του, επειδή όσοι τον εκπροσωπούν δε θέλουν να δυσαρεστήσουν καμιά 50αριά ψηφοφόρους.
Να εξηγηθεί επίσης από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου σε ποιο στάδιο βρίσκεται ο αντίστοιχος Σταθμός Μεταφόρτωσης της Αμανής. Μήπως και δοθεί απάντηση στους ετήσιους επισκέπτες των χωριών της γιατί οι κάδοι ξεχείλιζαν σκουπίδια όλο το καλοκαίρι. Ποιος ευθύνεται που αν γεμίσει το απορριματοφόρο στις Κηπουριές πρέπει να πάει στη Βέσσα να αδειάσει και να επιστρέψει για να συνεχίσει τη δουλειά του.
Τραγελαφικά συμπτώματα ενός παρακμιακού αυτοδιοικητικού προσωπικού, που το πιάνει λιγούρα κάθε φορά που βλέπει μπροστά του μια ψήφο. Και εν τέλει υποτάσσεται σ’ αυτή, αδιαφορώντας για τη ζημιά στο κοινωνικό σύνολο.
Σ.σ.: Η αιτιολογία ότι ο Κοφινάς δεν ήταν η ενδεδειγμένη λύση επίσης δεν ευσταθεί. Όσοι την έλαβαν, εννοείται, είχαν μελετήσει τις εναλλακτικές δυνατότητες. Αν δεν το έκαναν δική τους είναι η ευθύνη και για αυτό και κυρίως για την τεράστια καθυστέρηση στη λήψη των αποφάσεων.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
