Την κλασική συνταγή ανασύρουν απ’ τα συρτάρια τους οι δυο «μεγάλοι» δημοτικοί συνδυασμοί για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Επικεντρώνουν την κριτική τους προσωποποιημένα σε άτομα που εμφανίζονται ευάλωτα. Το τριήμερο που πέρασε είδαμε την τακτική να εφαρμόζεται από την «Πρωτοβουλία», ορίζοντας ως ευάλωτο στόχο το Θ. Τσατσαρώνη και από τον «Όλοι μαζί για τη Χίο μας» στοχοποιώντας τη Β. Ποταμούση.
Τι κοινό έχουν τα δυο πρόσωπα; Ενστάσεις για τη λειτουργία τους αναπτύχθηκαν ή αναπτύσσονται και εσωτερικά των συνδυασμών τους. Οι απαρχές της κριτικής από εκεί ξεκίνησαν, άρα ως στόχοι είναι σαφώς πιο εύκολοι.
Διαθέτουν άλλο ένα κοινό σημείο. Δεν φημίζονται ως δημοσιοσχεσίτες, έχουν μάλλον απόμακρη επαφή με τον κόσμο των τοπικών media.
Δικαίως στρέφονται εναντίων τους τα πυρά τους; Ας το εξετάσουμε εξατομικευμένα.
ΒΙΒΗ ΠΟΤΑΜΟΥΣΗ
Η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Περιβάλλοντος βρέθηκε στη γωνία από τη λαϊκίστικη επίθεση Μυριαγκού. Ο πρώην πρόεδρος του Νομικού Προσώπου συνυπολόγισε την απειρία στη δημόσια αντιπαράθεση της αντιδημάρχου και κυρίως τον εκρηκτικό, ενίοτε, χαρακτήρα των απαντήσεων της και πέτυχε το στόχο του, να κερδίσει τις εντυπώσεις.
Η αντιδήμαρχος ηττήθηκε κατά κράτος γιατί ακόμα δεν είναι σε θέση ούτε πολιτική να παράξει, ούτε όση έχει παραγάγει να την υπερασπιστεί. Η Β. Ποταμούση ανέλαβε καθήκοντα αντιδημάρχου Πολιτισμού και Περιβάλλοντος πριν 3 μήνες. Ακόμα δεν διαθέτει γραφείο, υποστήριξη σε προσωπικό και – κυρίως – είναι αντιδήμαρχος με μηδενικούς διαθέσιμους πόρους.
Στην απάντηση της προς τον Β. Μυριαγκό προσπάθησε να στηρίξει τη θέση της στην έλλειψη κάθε προηγούμενης παρακαταθήκης και για τα δυο αντικείμενα που της ανατέθηκαν. Ούτε στον πολιτισμό, ούτε στο περιβάλλον παρέλαβε έστω και ένα φάκελο ως προεργασία. Ήταν τομείς ανύπαρκτοι επί προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Στον τομέα του πολιτισμού πράγματι δεν υπάρχει μέχρι σήμερα καμία επεξεργασία. Από μόνη της η διασπορά του αντικειμένου (Ομήρειο – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. – Νομικό Πρόσωπο) είναι ανασχετικός παράγοντας. Κακώς επιχείρησε να ισχυριστεί το αντίθετο. Γιατί δουλειά και μάλιστα σημαντική έχει κάνει, στο άλλο θεματικό πεδίο του ρόλου της όμως, το περιβάλλον. Εκεί, όπως φάνηκε στο Τεχνικό Πρόγραμμα, βάρος στα ελάχιστα νέα έργα για το 2015 πέφτει σε επεμβάσεις στο περιβάλλον. Μόνο που η αντιδήμαρχος, καθαρά από απειρία στη δημόσια αντιπαράθεση και κριτική, το αγνόησε. Όπως αγνόησε και την τρεχάλα της για θέματα Αμανής κι ας μπλέκεται κάπου – κάπου σε χωράφια άλλου συναδέλφου της. Είναι όμως η μόνη δημοτική σύμβουλος της περιοχής κι αυτό δεν θα πρέπει ούτε από την ίδια ούτε από κανέναν άλλο να διαφεύγει.
Λησμόνησε και κάτι τελευταίο. Απαίτηση για χειροπιαστή δουλειά μέσα σε τρεις μήνες έχουν μόνο όσοι είναι έξω από τα πράγματα. Ε, ο Β. Μυριαγκός δεν θεωρείται «εκτός των πραγμάτων» για να την έχει…
Θ. ΤΣΑΤΣΑΡΩΝΗΣ
Ο πρώην πρόεδρος του ΚΑΠΗ πληρώνει το μάρμαρο της αδυναμίας του να συγχρονιστεί με τις διοικητικές απαιτήσεις του «Καλλικράτη». Θιασώτης του μοντέλου μιας εξουσίας με διαπροσωπική λειτουργία, αναδείχθηκε σε βασικός εκφραστής του «κατόπιν ενεργειών μου» στη θητεία Λαμπρινούδη.
Οι ατομικές του πρωτοβουλίες έφερναν συνήθως αποτέλεσμα, όμως η συνήθεια του να μη μοιράζεται τη δουλειά ούτε με τη σκιά του, παραγκωνίζοντας ακόμα και τα υπηρεσιακά στελέχη, δημιούργησε ένα νέφος πάνω από τους χώρους που προσωπικά ο ίδιος χειρίστηκε. Θυμίζω ότι οι κατηγορίες για «παραμάγαζο» που του απηύθυναν οι εκπρόσωποι της «Πρωτοβουλίας» είχαν μήνες πριν ειπωθεί, με μεγαλύτερη ακόμα ένταση, σε σημείο να καταλήγουν στις αίθουσες δικαστηρίων, και από τον καλ. διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ..
Γιατί επέλεγε τη συγκεκριμένη μεθοδολογία δεν υπάρχει απάντηση. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν φημίζονται για την ικανότητα τους να συνεργάζονται. Είναι συνήθως όσοι έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση από όσο πρέπει το δικό τους «εγώ». Τον τρόπο συμπεριφοράς του Θ. Τσατσαρώνη δεν τον απέβαλαν εγκαίρως ούτε ο Παν. Βρουλής, με τον οποίο αρχικά πρωτοεμφανίστηκε, ούτε αργότερα ο Πολ. Λαμπρινούδης. Με αντίβαρο το ικανοποιητικό σε μέγεθος έργο Τσατσαρώνη στο ΚΑΠΗ και την έκδηλη ικανοποίηση των μελών του, έκλειναν τα μάτια για τη συγκεντρωτική λειτουργία του. Αυτή πάλι με τη σειρά της έχει ως συνέπεια όταν η διοίκηση να αλλάζει, να μην υπάρχει καμία συνέχεια, να έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο κενό ενημέρωσης για τους διαδόχους και φυσικά να τους … ανοίγει το στόμα. Ακόμα περισσότερο έχει ως συνέπεια να παράγεται πρόσκαιρο έργο, μα να φαίνεται ότι στηρίζεται σε πήλινα πόδια κι όταν το πρόσωπο που το παράγει ακυρώνεται από τη λαϊκή βούληση να μένουν πίσω του ερείπια.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.