Σε άλλη μια κορυφαία στιγμή της παρουσίας του στο δημόσιο βίο, υπό την ιδιότητα του υπουργού Εσωτερικών και τότε πολιτικού προϊσταμένου των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το Δεκέμβρη του 2008, όταν καίγονταν επί μέρες το κέντρο της Αθήνας και εξαπλώθηκε κύμα ταραχών σε όλη τη χώρα, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε επιλέξει την τακτική της αναμονής λήξης των επεισοδίων χωρίς επέμβαση αστυνομικών δυνάμεων. Η στάση του επικρίθηκε από όσους επιθυμούσαν καίρια χτυπήματα κατά της ανομίας, εκτιμήθηκε όμως σε βάθος χρόνου από αντίπαλες δυνάμεις του πολιτικού χάρτη και λειτούργησε ως το βασικό επιχείρημα αναρρίχησης του στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας.
Με φόντο τη φωτογραφία του Έλληνα πολιτικού που έδωσε στη χώρα ευρωπαϊκή κατεύθυνση, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο κ. Πρ. Παυλόπουλος διαρκώς θυμίζει ότι αταλάντευτη στρατηγική της χώρας είναι η παραμονή της στον ευρωπαϊκό πυρήνα. Ο κίνδυνος απομάκρυνσης της ωστόσο καθημερινά διευρύνεται, η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από τη διατήρηση του ευρωπαϊκού της χαρακτήρα ολοένα αυξάνεται.
Η εξάντληση των χρονικών ορίων διαπραγμάτευσης, ως μέθοδος τακτικισμού από την κυβέρνηση, λειτουργεί ως τώρα ως μπούμερανγκ, ο κίνδυνος ατυχήματος έχει πια μετατραπεί σε υψηλή πιθανότητα απομάκρυνσης της χώρας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Το κυριότερο, δια γυμνού οφθαλμού είναι ορατό ότι η παρούσα κυβέρνηση, με τους συσχετισμούς δυνάμεων στο εσωτερικό της, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλήξει ακόμα και σε μια «έντιμη» συμφωνία. Με τα χρονικά περιθώρια μάλιστα να στενεύουν απειλητικά απώλεσε και τη δυνατότητα την απόφαση για συμφωνία ή ρήξη να τη λάβει ο ελληνικός λαός. Τώρα πια η ευθύνη θα βαρύνει αποκλειστικά τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση, το κόμμα του και τους κυβερνητικούς του συμμάχους.
Άλλη λύση πέρα από τη συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου δυνάμεων με πλήρη αντίληψη της χρησιμότητας του ευρωπαϊκού κεκτημένου δεν υφίσταται. Με την αντιπολίτευση, ωστόσο, εξαιρετικά αποδυναμωμένη πολιτικά και ανίκανη να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες, η επέμβαση σε ρόλο επισπεύδοντα των πολιτικών εξελίξεων του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι απαραίτητη.
Η πρόσφατη συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στη Βουλή κατέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού να συζητήσει με υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης. Να επιτύχει τη minimum συνεννόηση. Είναι αναγκαία η καταλυτική παρουσία ενός παράγοντα αδιαμφισβήτητου κύρους για άμεσα, κατεπείγοντα βήματα διασφάλισης της ευρωπαϊκής ταυτότητας της χώρας.
Το ίδιο το Σύνταγμα θέτει περιοριστικά όρια στις αρμοδιότητες παρέμβασης του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ανέκαθεν, βέβαια, κύρος και αίγλη σε ένα θεσμό έδινε η προσωπικότητα του ατόμου που τον υπηρετεί, πολύ περισσότερο από αυτό καθ’ αυτό το πλαίσιο των νομοθετικών του δυνατοτήτων.
Ο κ. Πρ. Παυλόπουλος είναι η στιγμή να αποδείξει ότι ορθά του έγινε η ύψιστη τιμή. Είναι σε θέση από ρολίστας ενός συνόλου να μετατραπεί σε εγγυητή της πορεία της χώρας. Η σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικιών αρχηγών έχει ήδη καθυστερήσει να γίνει. Κι αυτή τη φορά η επιλογή της αναμονής ίσως ιστορικά έχει βαρύτερες συνέπειες από την αντίστοιχη του Δεκέμβρη του 2008.
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
