Έχω προσπαθήσει άπειρες φορές να κατανοήσω πώς σκέπτεται και δρα ο σύγχρονος συνδικαλιστής. Πώς λειτουργεί η ψυχολογία του την ώρα που κατεβαίνει απ’ την εξέδρα ο «επίσημος», τον πλησιάζει, χωρίς ικανότητα να διακρίνει ότι όλες οι στιγμές δεν είναι όμοιες, κι αρχίζει να εκτοξεύει συνθήματα, που καταλήγουν να ακούγονται σε ελάχιστα αυτιά ανάμεσα σε ένα τεράστιο πλήθος.
Ένας εχέφρον άνθρωπος λίγα λεπτά αργότερα θα κατέθετε την παραίτηση του. Διαπιστώνει ότι φωνάζοντας ακόμα και για τα κοινά από όλη την κοινωνία αποδεκτά δίκαια, κανέναν απολύτως δεν παρασέρνει. Παύει αυτόματα να θεωρείται ηγέτης. Απομονώνεται και αποδοκιμάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Η τελευταία δε διαφωνεί με τις διεκδικήσεις. Κανείς στη Χίο δε βρίσκεται να μη διψά για καθημερινή ακτοπλοϊκή εξυπηρέτηση. Διαφωνεί με τον τρόπο, καταδικασμένο στις συνειδήσεις των απλών πολιτών, μαζί με τα ανθρώπινα υπολείμματα του συνδικαλισμού.
Δυστυχώς, αν δεν το έχουν καταλάβει, οι 4-5 που εκτόξευσαν συνθήματα κατά της παρουσίας Μηταράκη στην παρέλαση ένα πέτυχαν. Να φύγει από εδώ ο υφυπουργός με την εντύπωση ότι οι μόνοι που αντιδρούν στη μείωση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων είναι η δράκα των συνδικαλιστών, οι αυτοδιοικητικοί που κάνουν το κομμάτι τους ενόψει εκλογών, άντε και ο δεσπότης…
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
