Το ουδέν μονιμότερο του προσωρινού παγιώνεται οριστικά σαν λύση για την υποδοχή των προσφύγων. Η αρχική τοποθέτηση τους στο Δημοτικό Κήπο, την καρδιά της πρωτεύουσας, αποκτά μόνιμα χαρακτηριστικά καθώς κανείς αρμόδιος δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει το χρόνο για την προετοιμασία των υπόλοιπων λύσεων.
Ανοιχτός χώρος λοιπόν και κατά τους χειμερινούς μήνες και η επιλογή, σφραγισμένη πια από την κατασκευή οικίσκων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, είναι ο δημοτικός κήπος. Οι αρμόδιοι, προφανώς, έχουν την εντύπωση ότι ο χώρος συγκεντρώνει ιδανικά χαρακτηριστικά. Θα δώσει την ευκαιρία στους πρόσφυγες να παρακολουθήσουν «ζωντανά» την παρέλαση της 28ης ακόμα και της 11ης, θα έχουν δε την τιμή να τους επισκεφθεί και κοτζάμ Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν το ταξίδι του δεν αναβληθεί. Θα ζήσουν σ’ ένα εορταστικό περιβάλλον με το φωτεινό διάκοσμο της πρωτεύουσας να τους περιβάλλει. Στα δέντρα λαμπιόνια και στο βάθος άνθρωποι στη λασπουριά του χειμώνα.
Η ακατανόητη επιμονή πρωτίστως των δημοτικών αρχόντων στη λύση του δημοτικού κήπου ακυρώνει τις συλλογικές λειτουργίες μιας πόλης. Ένα κέντρο υπό προσφυγική κατάληψη το κρίσιμο διάστημα των χριστουγεννιάτικων ημερών έχει αλυσιδωτές συνέπειες και στην εμπορική λειτουργία της αγοράς. Με ποια ψυχολογία θα κινηθεί ο καταναλωτής ενόσω δίπλα του εξελίσσεται ένα ανθρώπινο δράμα;
Να τους κρύψουμε λοιπόν ή να αδιαφορήσουμε; Τίποτα απ’ τα δυο αλλά παράλληλα να επιδιώξουμε η ήδη δεδομένη κοινωνική αρωγή στους πρόσφυγες να μην ακυρώσει όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες ενός νησιού, αν δεχτούμε ότι τα πάντα στο νησί συμβαίνουν στο κέντρο του.
Η λύση των κατασκηνώσεων
«Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν εξετάζονται ως λύσεις. Τουλάχιστον την Αστυνομία θα την εξυπηρετούσαν στο έπακρο», άκουγα αστυνομικό υπάλληλο να λέει αναφερόμενος στις δυο κατασκηνώσεις, στα Σκλαβιά και τον Άγιο Ισίδωρο στη Συκιάδα. «Ειδικά ο τελευταίος χώρος διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις σαφώς καλύτερης προσωρινής εγκατάστασης και απέχει μόλις 4 χλμ. από το Μερσινίδι. Τεράστιοι χώροι, ήδη περιφραγμένοι, με βασικές υποδομές, όπως αρκετές τουαλέτες και βοηθητικοί χώροι να υπάρχουν ήδη. Αφού καταλήγουν στην τοποθέτηση σκηνών και οικίσκων γιατί να μην μεταφέρονται εκεί και ο δημοτικός κήπος να επανέλθει στους κανονικούς ρυθμούς του;», προσέθεσε.
Πράγματι οι εγκαταστάσεις, μισθωμένες σε ιδιώτες από το Δήμο, είναι σήμερα σχεδόν εγκαταλελειμμένες. Με μια μορφή συμφωνίας μαζί του ίσως η κατασκήνωση θα μπορούσε να είναι μια πολύ πιο άνετη προσωρινή λύση, επιτρέποντας στην πόλη να βρει ξανά το ρυθμό της. Τα ίδια, ενδεχόμενα, ισχύουν και για τα Σκλαβιά, ίσως και για άλλους χώρους στο νησί. Η επιμονή στη μετατροπή της καρδιάς του αστικού κέντρου σε συνοικία προσφύγων δεν ερμηνεύεται με καμία απολύτως λογική.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.