Η αλλόκοτη αντίληψη ότι ο τουρισμός ως δραστηριότητα επιβάλλεται σε έναν τόπο με δημόσιες παρεμβάσεις έχει κρατήσει τη Χίο σε μια διαρκή τουριστική στασιμότητα τις τελευταίες δεκαετίες. Έχασε το τρένο την περίοδο κατά την οποία η υπόλοιπη νησιωτική χώρα προσάρμοζε τις ιδιωτικές υποδομές της στις τουριστικές απαιτήσεις και έκτοτε διαρκώς κατρακυλά σε αποδόσεις, ενώ η υπόλοιπη χώρα καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Η τερατώδης κριτική που δέχεται συχνά κάθε μορφή τουριστικής επένδυσης, από το πρωτογενές κιόλας στάδιο της, η έλλειψη τουριστικής κουλτούρας (παρά τα έμφυτα στοιχεία φιλοξενίας στο χαρακτήρα του Χιώτη) και η αδυναμία αντίληψης ότι οι τουριστικές υποδομές ενός τόπου οφείλουν να εξυπηρετούν κάθε τουριστικό προϊόν, αν συμφωνούμε ότι ο τουρισμός αποτελεί άθροισμα πολλαπλών επιλογών, καταδυναστεύουν διαρκώς κάθε νέα αρχή, όποτε επιχειρήθηκε. Τέλος, η συναίσθηση όσων κλήθηκαν κατά καιρούς να χαράξουν στρατηγικές, υπηρεσιακών ή πολιτικών προσώπων, πως ο τουρισμός ως παραγωγικός κλάδος στο νησί μας είναι υποδεέστερη κατηγορία παραγωγής πλούτου από όση η κοινωνία του αντιστοιχεί, ολοκληρώνει έναν φαύλο κύκλο αδυναμιών να δημιουργηθεί σταδιακά κάτι πιο εύρωστο στο χώρο.
Η ίδια θλιβερή διαπίστωση μ’ αυτή που έκαναν άλλοτε η Λ. Λύκου, ο Κ. Μούνδρος και όσοι άλλοι είδαν τη διάθεση τους σύντομα να στερεύει, έχει γίνει, όπως φαίνεται, και από το νυν αντιδήμαρχο Τοπικής Ανάπτυξης, υπεύθυνο για θέματα τουρισμού. Ο Δημ. Καράλης διαθέτει το IQ για να καταλάβει σχεδόν αμέσως ότι ο χιώτικος τουρισμός είναι έννοια που πραγματικά, βιοποριστικά δηλαδή, απασχολεί ελάχιστους και χομπίστικα κάπως περισσότερους. Μόνο που στους χομπίστες σπάνια στηρίχθηκε κάποια σοβαρή τουριστική προσπάθεια.
Με δεδομένο λοιπόν ότι η εκκίνηση μιας τουριστικής στρατηγικής είναι πρωτίστως ιδιωτική και πολύ λιγότερο δημόσια υπόθεση, η έμφυτη τάση του αρμόδιου αντιδημάρχου να εξετάζει σε βάθος κάθε παράμετρο, εντοπίζοντας τα πραγματικά αιτία των γεγονότων αιφνιδιάζει περίεργα την κοινωνία αλλά λειτουργεί ευεργετικά για αυτό που ονομάζουμε «τουριστικό προϊόν». Έχουμε τουλάχιστον ξεφύγει από την εποχή των κινήσεων εντυπωσιασμού και της δημιουργίας αβάσιμου κλίματος προσδοκιών. Κάτι είναι κι αυτό…
Όμως το άλλο χαρακτηριστικό του Δημ. Καράλη, να είναι μια προσωπικότητα που δύσκολα την «ξεκλειδώνεις», χωρίς εκ μέρους του συστηματική προσπάθεια να εμπνεύσει τους λίγους πραγματικά ενασχολούμενους με τον τουρισμό και στη συνέχεια να προσεγγίσει και νεότερα στελέχη, χύνει την καρδάρα με το παραγόμενο γάλα.
Ο στόχος να μπει χειρόφρενο στη διαρκή κατρακύλα του τουρισμού μας δεν έχει επιτευχθεί και τώρα δέχεται το καίριο πλήγμα και των επιπτώσεων του προσφυγικού.
Τι ακριβώς εκθρεύουν οι νέες συνθήκες; Έχουν διασπάσει τη μικρή μάζα των τουριστικών επαγγελματιών σε δυο κατηγορίες. Αυτούς που έπιασαν το λαχείο του προσφυγικού, όσους δηλαδή εξασφαλίζουν πελατεία πολύ μεγαλύτερο χρόνο από τις κλασσικές 40 ημέρες κατ’ έτος και βρίσκονται κυρίως γύρω από την πρωτεύουσα.
Απ’ τις παρυφές του Βροντάδου έως τις παρυφές του Καρφά κι εκεί με ελάχιστη μειοψηφία επωφελούμενων επιχειρήσεων. Και τους αποδέκτες των απόνερων του προσφυγικού, τις μικρές επιχειρήσεις όλης της χιώτικης περιφέρειας, οι οποίες θα υποστούν αισθητή μείωση του ήδη μικρού τζίρου της. Η τελική διαμόρφωση της μείωσης θα είναι πιθανά καθοριστική για τη βιωσιμότητα τους την τουριστική περίοδο του 2017.
Να ο ορατός κίνδυνος για τον τουρισμό μας. Η σοβαρή πιθανότητα το 2017 να τον βρει με λιγότερους ακόμα επαγγελματίες, ουσιαστικά πια χωρίς επαγγελματίες.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
