Θυμάμαι τη φλόγα που τότε μας καθοδηγούσε. Το γράφοντα, τον Βαγ. Φαφαλιό, το Γ. Χρίτη, τον Κ. Ρυμική και κάποιους λίγους ακόμα. Είχαμε ξεγελάσει το τοπικό πολιτικό σύστημα. Το στήσαμε για πρώτη φορά απέναντι απ’ το πρόβλημα. Του ρίξαμε κι υπνωτικό, σε μεγάλη δόση. Το κάναμε να πιστέψει ότι δεν παραχωρούσε τίποτα, στα λόγια μόνο μια «ρήτρα Αμανής».
Για αυτή τη «ρήτρα» κάποιοι λοιδορηθήκαμε. Τι νομίζατε ότι πετύχατε τότε; Μια απ’ τα ίδια, μας πικάρουν μέχρι και σήμερα. Για αυτή τη «ρήτρα» κάποιοι βάλαμε κι απ’ την τσέπη μας. Η Δικαιοσύνη δεν εντόπισε τη φλόγα, έμεινε στους τύπους όσων ξυπνούν απ’ το λήθαργο μόνο όταν απειλείται ο προσωπικός κοιτώνας τους. Ας είναι.
Από αυτή τη «ρήτρα» τα χωριά της Αμανής και του Πελινναίου, ορθά – ορθότατα, ξέφυγαν από τις εξοντωτικές αυξήσεις δημοτικών τελών στα πλαίσια μιας ενοποιημένης διαχείρισης. Αναγνωρίστηκε στην πράξη η ιδιαιτερότητα του χώρου, των συνθηκών.
Πάντα πίστευα μέσα μου ότι η «ρήτρα Αμανής» θα ΄ρθει η ώρα που θα δείξει τα δόντια της. Θα επιβεβαιώσει την τότε φλόγα μας και θα ζεστάνει, έστω και σαν αναλαμπή, την περιοχή. Στο χέρι της περιοχής είναι να θεριέψει τη φλόγα, να την κάνει πυρκαγιά, ωφέλιμη τούτη τη φορά για τα … ξεχώρια. Τα πρώτα δειλά βήματα γίνονται, ίσως στο μέλλον κάπου να κρύβονται και τα πιο μεγάλα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
