Ο σταυρός του μαρτυρίου που υπομένει ο, πρώην πια, καλ. διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου είναι απλά η επιβεβαίωση μιας κοινωνικής φόρμας καθιερωμένης στο νησί μας. Καθετί επιτυχημένο, εργατικό και παραγωγικό εντοπίζουμε πολύ εύκολα τον τρόπο να το διαβάλουμε.
Ο Γιάννης Ζαφείρης είχε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Αφοσιώθηκε στο έργο του, περιόρισε τη δραστηριότητα του Θεάτρου στα ανύπαρκτα οικονομικά του πλαίσια, χωρίς όμως να περιορίσει την παραγωγή του, έγινε ο ίδιος σκηνοθέτης, φωτογράφος, σκηνογράφος και ό,τι άλλο απαιτούσε ο φτωχός προϋπολογισμός της κάθε παραγωγής, συνέβαλε ώστε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. να αρχίσει να συζητείται για το θεατρικό του αποτέλεσμα κι όχι τα οικονομικά προβλήματα και τους βυζαντινές δολοπλοκίες των στελεχών του κι είχε την τύχη να πέσει πάνω στην αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία, η οποία βρήκε τον τρόπο να του κόψει τα φτερά.
Σκάλωσε στα γρανάζια του δημόσιου λογισμικού η πληρωμή του. Επιχείρησε να δώσει μια λύση ο ίδιος, παραιτούμενος, για να υπερβεί το τυπικό πρόβλημα, αναλαμβάνοντας το ρίσκο.
Κι ήρθε η ανταπόδοση με ανακοινώσεις δημοτικών παρατάξεων και … καλοθελητές συνεργάτες του, να μιλούν φανερά ή πίσω από την πλάτη του για στημένη διαδικασία προκήρυξης.
Αυτή είναι η Χίος μας. Έχει το φθόνο για την επιτυχία πιο ψηλά στην ιεραρχία των αξιών της πιο πολύ κι από την αναγνώριση της επιτυχίας. Αν μπορείς Γιάννη να συμβιβαστείς μ’ αυτό, καλή συνέχεια στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.. Την αξίζεις…
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
