Είναι κάτι στιγμές που με κάνουν να απορώ αν έχουμε νοιώσει πόσο έχει αλλάξει το περιβάλλον γύρω μας. Είναι οι στιγμές που, από επαγγελματική υποχρέωση, έρχομαι σε επαφή με όσους φιλοδοξούν να καθοδηγήσουν το μέλλον μας και για τα επόμενα χρόνια. Συνεχίζουν να ακολουθούν συνταγές επικοινωνίας με τον κόσμο, τους αυριανούς ψηφοφόρους τους, σαν να απευθύνονται στους ίδιους ακριβώς ανθρώπους.
Ως οντότητες ίδιοι είμαστε. Εμείς ψηφίσαμε στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, άντε να συνυπολογίσεις τη φυσική βιολογική διαδοχή που συντελέστηκε, δεν είναι όμως δα και τόσο ανατρεπτική των αριθμητικών δεδομένων.
Κουβαλάμε όμως τις ίδιες αντιλήψεις; Η αμεριμνησία του νέου του 2010 και του γονιού που βολεύονταν με μια δίμηνη ή πεντάμηνη σύμβαση για το βλαστάρι του, παραμένει το ίδιο αναλλοίωτη; Η ζωή του καθενός και της καθεμιάς μας σήμερα συγκρίνεται με την ανέμελη στάση πριν τρία χρόνια; Ο βαθμός υπευθυνότητας δεν έχει αρχίσει να ενισχύεται;
Κι όμως, όσοι έχουν την τάση τοπικά να μας κυβερνήσουν δεν αλλάζουν … τροπάριο. Ενοχλούν τα αυτιά μας με σερβίρισμα των ίδιων συνταγών. Θαρρούν πως θα μας πείσουν όταν μας μιλούν ευχάριστα, υπόσχονται θέσεις, ρόλους, οράματα ενώ δεν τα έχουν κοστολογήσει.
Τους προειδοποιώ, η κοινωνία ωριμάζει. Όχι ίσως στον επιθυμητό βαθμό. Μα σίγουρα δεν μπορεί να χάψει αμάσητα την υπόσχεση ότι θα αλλάξουμε χωρίς να μας πονέσει.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.