Να ξεκινήσω από την αστοχία. Προχθές αναφέρθηκα στον Στεφ. Ασπιώτη, πιστεύοντας ότι παραμένει στο τιμόνι του Συλλόγου Αποφοίτων του Λιβάνειου, με αφορμή την απερίσκεπτη, τουλάχιστον, ενέργεια να αποκλειστούν παιδιά μεταναστών από τη δωρεά κινέζικων ναυπηγείων. Έχω χάσει επεισόδια. Ο κ. Στέφανος έχει παραδώσει τη σκυτάλη στον κ. Αλέξανδρο Καραμούζο σχεδόν ένα χρόνο τώρα.
Το νέο πρόεδρο δεν έχω την τύχη να γνωρίζω. Διάβασα όμως το αιτιολογικό υπόμνημα για την ενέργεια του στο φύλλο της εβδομαδιαίας «Αλήθειας» και πικράθηκα διπλά. Πρώτα απ’ όλα γιατί δυσκολεύεται να αντιληφθεί ένα πανθομολογούμενο λάθος, στίγμα για την παγκοσμιοποιημένη αντίληψη των Καρδαμύλων. Δεύτερον γιατί απ’ την επιστολή αντιλαμβάνομαι πως αυτή η άρνηση πηγάζει από έναν άνθρωπο με δίψα προσφοράς και τέτοιοι μας χρειάζονται, ειδικά στους καιρούς μας. Διαβάζοντας το αιτιολογικό της απόφασης μπλέχτηκα σε μια απόπειρα, ευκαιρίας δοθείσης, παρουσίασης της συνολικής προσφοράς του στα Καρδάμυλα. Δεν έχω λόγο να την αμφισβητήσω. Μακάρι να συνεχιστεί για το καλό του τόπου του.
Με ενοχλεί όμως αφάνταστα η έπαρση. «Στα Καρδάμυλα όλοι γνωρίζουν ότι έχω καταφέρει και έχω φέρει πολλά χρήματα από διαφόρους ανθρώπους που έχω επαγγελματική σχέση. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτά τα λεφτά άνετα μπορούσαν να πάνε στην τσέπη μου. Όμως δεν το έκανα για το καλό των Καρδαμύλων», αναφέρει ο ίδιος. Ή προκαλεί τους μετανάστες να βάλουν το χέρι στην τσέπη να βοηθήσουν τα παιδιά που θεωρούν ότι έχουν αδικηθεί κι εκείνος τότε θα βάλει τα διπλά…Λες και μιλάμε για τα ίδια μεγέθη.
Είναι ευεργεσία να βοηθάς τον τόπο σου. Κι ο κ. Καραμούζος το πράττει όσο μπορεί. Είναι κομπασμός να διατυμπανίζεις τις ενέργειες σου και να τις μετράς στη βάση του πόσοι τις επικροτούν και πόσοι τις καταδικάζουν. Αυτό το λεπτό, ευαίσθητο κάθε φορά σημείο καθορίζει το σεβασμό που αποπνέει η στάση σου.
Είναι αδιανόητο για το βοήθημα να δίδεται με κριτήριο αν οι γονείς των παιδιών συμμετέχουν σε εκδηλώσεις του Συλλόγου Αποφοίτων του Λιβανείου. Ή το ακόμα εξοργιστικότερο το αν τα παιδιά που θα γίνουν 18 ετών θα βρίσκονται στα Καρδάμυλα, λες και υπάρχει πιστοποιητικό που το βεβαιώνει.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του Λιβανείου επιβάλλεται να αντιληφθεί το λάθος του και να βρει τρόπο να το διορθώσει. Όχι για τη διόρθωση του ατομικού προφίλ, όσο για την διάσωση των αρχών ενός Συλλόγου με τεράστια προσφορά στα Καρδάμυλα, που σήμερα συμβαίνει να εκπροσωπεί.
Για το τέλος αφήνω τα λόγια του κ. Στ. Ασπιώτη, όπως μου τα μετέφερε τηλεφωνικά. «Εγώ πάντως επί θητείας μου ποτέ δεν εξαίρεσα μαθητή επειδή ήταν από οικογένεια μετανάστη»…
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
