Το σύνδρομο Ξυλά κατατρέχει ακόμα σχεδόν όλους τους εκπροσώπους του σύγχρονου χιακού κεφαλαίου, ως επί τω πλείστον του εφοπλισμού. Αμέτοχοι στο γίγνεσθαι της Χίου, περιορίζονται να την αντιμετωπίζουν συναισθηματικά, ως τόπο διακοπών στο πατρογονικών τους, ή στην καλύτερη περίπτωση ως αποδέκτη μικρών ή μεγαλύτερων δωρεών εις μνήμη των προπατόρων τους και προσφιλών τους προσώπων.
Από την πεπατημένη δεν τους παρωθεί ούτε ο στενός κύκλος συνεργατών τους ή των έμπιστών τους ανθρώπων. Αρκούνται στις γονυκλισίες των ντόπιων για την κάθε φορά μικρή ή μεγαλύτερη δωρεά τους αλλά το αποτύπωμα τους δεν σφραγίζει τη νέα εποχή του τόπου, όπως συνέβαινε διαχρονικά στη Χίο τους περασμένους αιώνες. Το κεφάλαιο της κάθε εποχής κινούσε την τοπική αγορά ιστορικά, με τα πλοία αρχικά αλλά και με εμπορικές διασυνδέσεις και σημαντικές για τα μεγέθη του τόπου επενδύσεις.
Επανέρχομαι στο θέμα με αφορμή τη μυστηριακή συνάντηση υπό την ομπρέλα του Ιδρύματος «Μ. Τσάκος». Τα ερμητικά κλειστά στόματα για τις προθέσεις της προσφοράς των γνωριμιών βλάπτουν, αντί να ενισχύουν, την εικόνα του καπ. Παναγιώτη. Η φημολογία θα παραμείνει έρπουσα για καιρό και πιθανά θα δηλητηριάσει κάθε καλή πρόθεση, εφόσον υφίσταται.
Το έχω υποστηρίξει επανειλημμένα. Το νησί δεν έχει ανάγκη γνωριμιών. Επενδύσεις αναζητεί μανιωδώς, σαν αυτές που έγιναν από πραγματικούς ευπατρίδες σε άλλα σημεία της χώρας. Για να τις επιτύχει απαράβατος όρος είναι τα σπλάχνα του, το κεφάλαιο του, να αισθανθούν υπερηφάνεια και μόνο για την πρόθεση επένδυσης στον τόπο τους.
Θα πείτε, έζησε ένα τέτοιο επεισόδιο ο καπ. Παναγιώτης σχετικά πρόσφατα, την περιβόητη υπόθεση Κορακάρη. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου η απάντηση του στο τότε ερώτημα μου για το θέμα. «Τι λέτε; Θέλω να ασχημονήσω στην πατρίδα μου;» Για μένα η απόφαση ήταν πρόδηλη, για κάποιους ανόητους όχι.
Μόνο που η δεκαετία που μεσολάβησε άλλαξε πολλά στη χώρα. Άφησε παρακαταθήκη κάποιες παλιές, βλαπτικές νοοτροπίες, μα από εκεί που τις είχε πλειοψηφικές ως απόψεις σε μια κατ’ επίφαση ευημερούσα κοινωνία, σήμερα τις έχει καταστήσει γραφικές.
Ο καπ. Παναγιώτης, επομένως, και ο κάθε καπ. Παναγιώτης, αν οφείλει κάτι στον τόπο που τον γέννησε είναι επενδύσεις. Με υπερηφάνεια και σοβαρότητα, σαν αυτές που διακρίνουν τις υπόλοιπες επαγγελματικές τους ασχολίες. Τότε και μόνο τότε η προσφορά τους στον τόπο θα μείνει διαχρονικά στην ιστορία του.
Κράτησε αποστάσεις
Και μια λεπτομέρεια επί του θέματος. Όπως και να ‘χει σύσκεψη για το λιμάνι δεν συγκαλείς αποκλειστικά με αντιπολιτευόμενους, επομένως πολιτικά πρόσωπα με περιορισμένη εμβέλεια στην εξουσία. Πασχίζεις σ’ αυτήν να παραστεί και ο κυβερνητικός βουλευτής και βρίσκεις χρόνο που θα εξυπηρετεί και τον ίδιο.
Εκτός κι αν βρέθηκε ημερομηνία με αιτιολογημένη απουσία του, γιατί διαισθάνομαι πως, ακόμα κι αν δεν εκπροσωπούσε τη Βουλή στην αφρικανική ήπειρο, ο Ανδρ. Μιχαηλίδης πολύ δύσκολα θα ανταποκρίνονταν σε μια μη απόλυτα θεσμική πρωτοβουλία, όσο σεβασμό κι αν δείχνει στο έργο του Ιδρύματος.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
