Δεν περίμενα ότι το χθεσινό ρεπορτάζ για την ιεράρχηση των προβλημάτων και προοπτικών των χωριών θα προσέλκυε τόσο ενδιαφέρον. Δέχθηκα μηνύματα πολλά, συναισθηματικής φόρτισης ως επί τω πλείστον, από ανθρώπους οι οποίοι έχουν ταχθεί να υπηρετούν, ως τελευταίοι συνοριοφύλακες, τις ανάγκες των χωριών τους. Ένας από τους πιο ουσιαστικούς αντιλόγους ήρθε από την μικρή Κατάβαση. Ο κ. Γεώργιος Σεζένιας, συνταξιούχος της ΔΕΗ, καταθέτει την ακόλουθη άποψη:
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
«Βεβαίως οι τοπικοί παράγοντες μπορεί να μην αντιλαμβάνονται τα ουσιώδη προβλήματα αλλά αυτά υπάρχουν και παρ’ ότι έχουν επισημανθεί και έχουν καταγραφεί δεν υπάρχει ανταπόκριση από τους υπεύθυνους του Δήμου Χίου (διαμαρτυρία κάτοικων στη ΔΕΥΑΝΧ με υπογραφές) .
Συγκεκριμένα στο χωρίο Κατάβαση της πρώην κοινότητας Διευχών υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα του νερού, που αφενός είναι βαρύ και δύσπεπτο και αφετέρου δεν έχει πίεση το δίκτυο, με αποτέλεσμα, όταν υδρεύεται η κάτω πλευρά του χωριού, η πάνω να μην έχει καθόλου νερό. Δεν υπάρχουν δεξαμενές πάνω από το ύψος του χωρίου ώστε να λυθεί το πρόβλημα. Δεν υπάρχει αποχετευτικό δίκτυο και πολλές φορές οι βόθροι ξεχειλίζουν.
Πολλοί κάτοικοι θέλουν να επισκευάσουν σπίτια τους και αυτό ειδικά το πρόβλημα τους αποθαρρύνει. Είναι βέβαια και το άλυτο πρόβλημα του καθαρισμού των χωραφιών, που μετά τις φωτιές έχουν γίνει δάση και δεν επιτρέπεται να τα καθαρίσεις με κύριο εμπόδιο τη Δασική Υπηρεσία, που δεν επιτρέπει να γίνουν ούτε και αγροτικοί δρόμοι που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν και σαν αντιπυρικές ζώνες.
Συμπέρασμα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η αδιαφορία στα ουσιώδη προβλήματα λόγω έλλειψης χρημάτων και όχι η αντίληψη των τοπικών παραγόντων, που με ό,τι δυνάμεις έχουν παλεύουν για να μην μείνουν τα χωριά εγκαταλειμμένα ερείπια.»
Το δέντρο και το δάσος
Δεν υπάρχει λόγος αντιδικίας με την άποψη του κ. Γιώργου. Είναι άλλωστε από τους ανθρώπους που τιμούν το χωριό τους όσο κανείς με την ανιδιοτελή τους προσφορά. Φοβάμαι όμως ότι επί δεκαετίες κοιτούσαμε το δέντρο, αδιαφορώντας πλήρως για το δάσος.
Θα αναρωτηθώ, λοιπόν, ακόμα κι αν στο παράδειγμα – την Κατάβαση – το νερό γίνονταν ελαφρύ, φτιάχνονταν αποχετευτικό δίκτυο και επιτρέπονταν να καθαριστούν όλα τα χωράφια, δίχως γραφειοκρατικά εμπόδια εκ μέρους της Δασικής Υπηρεσίας, θα αποκτούσε προοπτική στο χρόνο; Άντε το πολύ – πολύ να επισκευάζονταν 4-5 σπίτια ακόμα. Λύνονταν το πρόβλημα;
Όχι φυσικά, είναι πολύ βαθύτερο. Υπάρχουν οικισμοί σήμερα που ο χρόνος τους ξεπέρασε. Δημιουργήθηκαν κάποτε για να ανταποκριθούν σε ανάγκες της τότε εποχής. Σήμερα οι ανάγκες αυτές δεν υφίστανται και αυτονόητα η υπόσταση των οικισμών δοκιμάζεται στο χρόνο.
Χρήματα στα χωριά στις εποχές των παχέων αγελάδων έπεσαν με το τσουβάλι. Σχεδόν όλα εξωραΐστηκαν, κανένα δεν ακούμπησε την καρδιά του προβλήματος. Ποια ανάγκη καλύπτει η σημερινή παρουσία του. Αν στο κρίσιμο αυτό ερώτημα δεν απαντήσουμε, η κατρακύλα των πληθυσμιακών τους δεικτών θα είναι ασταμάτητη, όσα προβλήματα υποδομών και να λύσουμε.
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
