Με τη χάρη Του δεν έχω κάτι, να εξηγούμαι. Θαρρώ βέβαια πως και σε εκείνη δεν θα είναι αρεστά όσα διαδραματίζονται υπό τη χρήση του ονόματος του.
Για λόγους θεοσέβειας ή όποιους άλλους θα χρειαστεί να εξετάσει ο ιστορικός του μέλλοντος, ο Άγιο Γιώργης του Βροντάδου έχει μετατραπεί στον μεγαλύτερο γαιοκτήμονα της περιοχής. Διαφεντεύει σχεδόν κάθε δημόσια έκταση, απ’ το Αίπος ως το Μηλιγγά, μέχρι τη ζώνη της Δασκαλόπετρας.
Δεν λησμονώ φυσικά ότι έχει δεκάδες φορές κατά το παρελθόν χαρίσει ή δωρίσει εκτάσεις προς το δημόσιο ή το δημοτικό όφελος. Ενοχλούμαι όμως αρκετά όταν βλέπω την Ενοριακή του Επιτροπή να κάνει κάθε φορά το … βαρύ πεπόνι και να θέλει μετάνοιες για να κάνει το χρέος της.
Το θέμα επανέφερε στο προσκήνιο η περίπτωση του Κέντρου Ομηρικής Προβολής. Μια υπόθεση που ξεκίνησε εξ’ αρχής θεόστραβα, σχεδόν τσαπατσούλικα, και ευνόητο ήταν ότι δεν θα βλέπαμε τίποτα υλοποιήσιμο στο άμεσο μέλλον.
Απ’ την άσκηση αυτής της κριτικής όμως, έως το χορό των διαμαρτυριών για τη στασιμότητα να τον σέρνει η Εκκλησία γιατί χάνει έσοδα από το πάλαι ποτέ εστιατόριο της Δασκαλόπετρας, υπάρχει μια χοντρή απόσταση.
Ενοριακή Επιτροπή και Μητρόπολη δεν μπορεί, για οικονομικούς λόγους, να εμφανίζονται ως οι επισπεύδοντες για το ναυάγιο ενός στόχου για το νησί. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το χρέος τους είναι να παραχωρήσουν μόνιμα το οίκημα στο Δήμο Χίου και μετά πια ο ψόγος ας αφορά την κάθε αδρανή ή ανίκανη δημοτική αρχή για να αξιοποιήσει την ευκαιρία.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.