Θα είναι λάθος να εστιάσει κανείς στα πρόσωπα των σημερινών παραδειγμάτων. Ας μείνει στην ουσία της υπόθεσης, που δεν είναι άλλη από τη νοοτροπία. Όσα κι αν περάσει η δόλια τούτη χώρα, δεν της είναι εύκολο να απεκδυθεί συμπεριφορές διοίκησης ταυτισμένες με τις εποχές που την έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Η είδηση τοποθέτησης του πρώην βουλευτή Γιάννη Πίττα στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της νεοσύστατης ΕΥΔΑΠ Νήσων έχει τριπλή διαφορετική ανάγνωση. Πρώτη η θετική. Η κυβέρνηση επιλέγει ένα νησιώτη στο τιμόνι μιας επιχείρησης με προσφορά στα νησιά. Οι άλλες δυο πτυχές όμως…
Πόρω απέχει το γνωστικό αντικείμενο του πρώην βουλευτή από τα νέα του καθήκοντα. Ουδέποτε θέματα υδρευτικής πολιτικής ήταν το φόρτε του. Στου κασίδη το κεφάλι θα επιχειρήσει να μάθει ο Γιάννης. Απ’ την άλλη δεν παύει να ενοχλεί αφάνταστα την κοινωνία η επιμονή στην τακτοποίηση του κομματικού στρατού, που φτάνει ως και σε επίπεδα πολιτευτών προ της εποχής του Μνημονίου. Σαν να μην υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για να διοικηθεί ο τόπος και να χρωστά πάντοτε το βόλεμα των κομματικών ημετέρων. Ας ευχηθούμε με τη δουλειά του ο πρώην βουλευτής να πετύχει να ανακαλέσουν όσοι κάνουν παρόμοιους συνειρμούς.
Δεύτερο παράδειγμα των ημερών η επιμονή προσώπων που υπηρέτησαν το καταρρέον πολιτικό σύστημα να γαντζωθούν πάση θυσία και στο διάδοχο του μοντέλο. Ο επί χρόνια πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ, Μ. Γιαννάρας, έκρινε σκόπιμο να δημοσιοποιήσει την άποψη του ότι η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα πρέπει να κατευθυνθεί προς τα Αριστερά. Θα ήταν μια πολύτιμη συμβολή αν δεν έκρυβε πίσω της μύχιες σκέψεις ότι μια τέτοια στροφή μπορεί να επιχειρηθεί από τα κατεστημένα πρόσωπα. Δηλαδή να χωρέσει και τον ίδιο.
Όσο πρόσωπα με ισχύ στο πολιτικό σκηνικό που κρίθηκε όταν ήρθε η ώρα να ξεσκονίσουμε τα τεφτέρια του δεν λένε να εμπεδώσουν ότι στέρεψε για εκείνους ο ρόλος στη διάδοχη εποχή, τόσο δυσχεραίνεται η προσπάθεια ανανέωσης. Κι όσο η νέα (;) Αριστερά αφήνει αναπάντητη την πρόθεση επιβίβασης στο σκαρί της πολιτικών προσώπων με ικανότητα επιβίωσης στο χθες και το σήμερα, τόσο απομακρύνει το στόχο της κυβερνησημότητας της. Εκλαμβάνεται από την κοινωνία ως το διάδοχο σχήμα επιβίωσης των προσώπων που κυριάρχησαν μέχρι σήμερα. Μικές και λοιποί Μικέδες, αν έχουν τη φλόγα της διαιώνισης του πολιτικού είδους που εκπροσωπούν, πρέπει να βρουν άλλους τρόπους και χώρους. Μια σωστή κοινωνία έχει ικανότητα αφομοίωσης όλων, φτάνει να τους κατατάσσει στους σωστούς ρόλους τους
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
