Η υπογραφή της σύμβασης με τον ανάδοχο του έργου «εκρίζωσης θάμνων από τα πρανή του επαρχιακού οδικού δικτύου βόρειας Χίου» έδωσε χθες άφθονη τροφή στο διαδίκτυο. Κατακλυσμός «ευαίσθητων» σχολίων για την … αποτρόπαια πράξη βιασμού του περιβάλλοντος από όσους επιδίδονται διαρκώς σε αγώνα δρόμου μην τυχόν και προφτάσει κανείς άλλος να τους κλέψει το προνόμιο της αποκλειστικής ευαισθητοποίησης.
Τελικά δύσκολα γυρίζει ο τροχός αυτής της κοινωνίας. Ούτε ο ανεγκέφαλος καταστροφέας που κρύβουμε πολλοί μέσα μας αποσύρεται εύκολα, ούτε η ακρότητα του προστατευτισμού συμμαζεύεται. Πολλές φορές το ίδιο επικίνδυνα και τα δυο για τη σωστή ισορροπία ενός συστήματος.
Οι ανθισμένοι για ένα μήνα (το Μαϊο) σπάρτοι σε όλη την έκταση της Αμανής αρωματίζουν με το αιθέριο άρωμα τους όλη την πλάση της, στολίζουν με το κίτρινο χρώμα τους το τοπίο της. Είναι παράλληλα «αυτουργοί» για την ταχύτατη εξάπλωση κάθε σπίθας που θα ανάψει στην περιοχή, ένα πρώτης τάξης εύφλεκτο υλικό, ενώ περιορίζουν αισθητά την ορατότητα όσοι φυτρώνουν στα πρανή του οδοστρώματος καθώς μεγαλώνουν με μεγάλη ευκολία. Και καλά για το οδόστρωμα με διαστάσεις επαρχιακού δικτύου. Όταν μιλάμε όμως για επαρχιακό δίκτυο Αμανής, η κατάληψη δεξιά και αριστερά του οδοστρώματος και ουσιαστικά η μετατροπή του σε μονή λωρίδα κυκλοφορίας με άπειρες επικίνδυνες στροφές είναι κίνδυνος – θάνατος για κάθε διερχόμενο οδηγό. Πρώτα απ’ όλα για το γερασμένο (και με ευνόητα προβλήματα όρασης) μόνιμο κάτοικο της περιοχής. Δευτερευόντως για τον επισκέπτη, που δεν έχει προηγούμενη εμπειρία του οδικού δικτύου, αλλά εν πάσει περιπτώσει οι πιθανότητες ατυχήματος περιορίζονται στη βάση του νόμου των πιθανοτήτων.
Η απόφαση της Περιφερειακής Ενότητας να εκριζώσει τους σπάρτους απ’ τα πρανή του οδοστρώματος δίνει λύση στο σημαντικό θέμα ασφάλειας του οδικού δικτύου. Αυτή είναι η δουλειά της. Έχει προφανώς θύματα της κάποιες εκατοντάδες σπάρτους από τους χιλιάδες που φύονται συνολικά σε όλες τις βουνοπλαγιές της Αμανής, γιατί το είδος δεν απειλείται από εξαφάνιση, θεριεύει τα τελευταία χρόνια στη χέρσα γη της.
Το παράδειγμα των σπάρτων θυμίζει έντονα μια προ ετών διένεξη για τους ευκαλύπτους της Λαγκάδας. Και τότε τα δέντρα κουρεύτηκαν «γουλί», ο αείμνηστος πρόεδρος είχε … σταυρωθεί, μα τελικά ο πρόεδρος δεν βρίσκεται σήμερα εν ζωή και οι ευκάλυπτοι θέριεψαν σε λιγότερο από μισό χρόνο.
Ίδια θα είναι και η μοίρα των σπάρτων. Η Περιφερειακή Ενότητα (σωστά) θα τους εκριζώσει φέτος και απ’ την επόμενη χρονιά, άντε το πολύ σε 2-3 χρόνια, κάποιοι άλλοι θα τους έχουν αντικαταστήσει. Η φύση προνοεί για αυτό.
Για να καλυφθεί η ακρότητα του προστατευτισμού, κάποιοι αναζητούν μέσες λύσεις. Να τους κλαδεύουμε! Και να προσλάβουμε ένα συνεργείο κουρέματος των σπάρτων της βόρειας Χίου, 3-4 ατόμων, με μόνιμη απασχόληση, γιατί συνολικά το δίκτυο κι από τις δυο του πλευρές προσεγγίζει τα 130 χλμ., είναι προφανώς το απαραίτητο πρακτικό συμπλήρωμα της πρότασης. Ωραία ιδέα, μόνο που αντιστοιχεί στην Ελλάδα του «δε βαριέσαι», αυτή δηλαδή που μας τελείωσε εδώ και μια πενταετία.
Ο προστατευτισμός του φυσικού τοπίου είναι στοιχείο ενδεικτικό μιας κοινωνίας με περιβαλλοντικά αντισώματα. Η ακρότητα του στοιχείο ημιμάθειας και λαϊκισμού. Χορτάσαμε από δαύτα τα τελευταία χρόνια. Η Περιφέρεια έχει την ευθύνη να εποπτεύσει αυστηρά την εκτέλεση του έργου, γιατί θυμίζουμε ότι δημοπρατήθηκε με έκπτωση τρελή. Ή να στείλει το λογαριασμό της αποζημίωσης για το πρώτο επόμενο τροχαίο από περιορισμένη ορατότητα σε κάθε υπερευαίσθητο, αν αποφασίσει να κάνει πίσω.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
