Έγραφα τις προάλλες για την ανοχή των Βρονταδούσων στον επικείμενο κίνδυνο στα δικά μας χέρια να σβήσει ο ρουκετοπόλεμος. Η κοινωνία που ανδρώθηκε από την κάπνα του παρακολουθεί σαστισμένη κι αμήχανη την πιθανότητα εξαφάνισης του βασικού εθίμου του νησιού κάθε μέρα να διευρύνεται.
Κι η εκκλησίες, τα βασικά … θύματα του πολέμου; Μήπως τις είδατε ποτέ να διαμαρτύρονται; Περιλαμβάνονται οι υπογραφές των ιερέων ή των επιτρόπων μεταξύ των θιγομένων; Όχι φυσικά. Άγιος Μάρκος και Παναγιά Ερυθιανή, με την όποια τους εκπροσώπηση, έχουν στο dna τους το έθιμο. Ουσιαστικά οι Δεσποτάδες το αναγνωρίζουν χρόνια τώρα, ψάλλοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης απ΄ τον Άγιο Μακάριο, το καλύτερο σημείο θέασης του ρουκετοπόλεμου.
Το ερώτημα των ημερών είναι ο κ.κ. Μάρκος γιατί σιωπά; Αγιομαρκούσης ο ίδιος, ο πιο Βρονταδούσης των ημερών μας, θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια ενώπιον του κινδύνου απώλειας ενός βασικού συστατικού στοιχείου της πόλης του; Αναρωτηθήκαμε ποιες τρεις λέξεις προσδιορίζουν το Βροντάδο; Όμηρος, ναυτιλία, ρουκετοπόλεμος. Εύκολα Σεβασμιώτατε θα θυσιαστεί μια από τις τρεις προσδιοριστικές αξίες του τόπου; Θα το επιτρέψετε;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.