Έριξαν τα μπαρουτόβολα τους οι θιασώτες της επέκτασης την Τρίτη το πρωί με τη συμβολική κινητοποίηση στο αεροδρόμιο και θεωρούν ότι προσέφεραν καλή υπηρεσία στην εξέλιξη της υπόθεσης. Θα είχε άραγε σημαντική διαφορά αν οι 150 διαμαρτυρόμενοι ήταν 1.500; Ήταν ποσοτικό απλώς το ζήτημα; Υπάρχει κανείς που βάσιμα ισχυρίζεται ότι η επέκταση, αν είναι υπερβολή να ονομάζεται παγχιακό αίτημα, δεν αποτελεί αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων του νησιού;
Οι φουριόζοι διοργανωτές της προχθεσινής διαδήλωσης στο τέλος της θα πρέπει να κάνουν και το ταμείο της. Να το διαχωρίσουν σε επίπεδο εντυπώσεων και ουσίας. Στο πρώτο διίστανται οι απόψεις. Έδωσαν τη δυνατότητα στις τοπικές αυτοδιοικητικές αρχές να εκδηλώσουν τη σαφή τους διαφοροποίηση από το κυβερνητικό ήξεις – αφίξεις. Ο αριθμός των διαδηλωτών όμως αδυνάτισε το βάσιμο δεδομένο ότι το έργο της επέκτασης είναι απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας της Χίου.
Κερδοζημίες δηλαδή, από εκεί που προσδοκούσαν μόνο κέρδη.
Στο επίπεδο της ουσίας υστερούν, όπως πάντα. Το μεγαλύτερο, ίσως, εμπόδιο στην επέκταση είναι ότι όσοι την επιδιώκουν ποτέ δεν διατήρησαν επαφή σε βάθος χρόνου με την εξέλιξη της υπόθεσης. Κάτι ακούσαμε, κάποιος το είπε, αυτό πήρε το αυτί μας. Οσάκις η επέκταση παρακολουθούνταν στενά από πολιτικά πρόσωπα (βλ. Τσουρή – Μουσουρούλης κι αργότερα Τριαντάφυλλος – Κάρμαντζης) το νησί ήξερε τι επιδίωκε, ποια πόρτα θα χτυπήσει και κατάφερνε άλλοτε μικρά κι άλλοτε μεγάλα βήματα προόδου. Αυτή την περίοδο η διεκδίκηση είναι απροστάτευτη. Ο Ανδρ. Μιχαηλίδης νοιάζεται για το πώς δεν θα την έχει διαρκώς μέσα στα πόδια του κι ο Ν. Μηταράκης τη χειρίζεται με τον κλασσικό επικοινωνιακό του τρόπο για να απασχολεί τα media. Στέλεχος πρώτης γραμμής που να την τρέχει δεν υφίσταται και επομένως η ενημέρωση για τα επόμενα βήματα του έργου δεν διαχέεται με ευκολία στους λοιπούς ενδιαφερόμενους.
Σ’ αυτό το περίγραμμα μοιάζει απόλυτα φυσιολογικό το ότι η Υ.Π.Α. διαθέτει επιπλέον 10 εκ. ευρώ και το πληροφορούμαστε όχι από τα πολιτικά πρόσωπα αλλά από τους ενδιαφερόμενους να απαλλοτριωθούν οι εκτάσεις τους ή ότι οι διαδηλωτές εξαντλούν το διεκδικητικό τους πλαίσιο στο clear way, χωρίς να ξέρουν τι πρέπει να ζητήσουν παρακάτω και από ποιόν.
Αυτή η μορφή της αρπα – κόλα διεκδίκησης ούτε ταιριάζει σε ένα τόσο σημαντικό έργο, ούτε είναι σε θέση να το ωθήσει στην ολοκλήρωση. Είναι εκφραστής μιας πρόσκαιρης αγωνίας και τίποτα περισσότερο. Το κυριότερο, γίνεται στήριγμα στα κυβερνητικά συμπλέγματα να επιβιώνουν, αμφισβητώντας τη δυναμική του αιτήματος. Η χειρότερη δυνατή υπηρεσία στη διεκδίκηση.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.