Παρακολουθώ από απόσταση τη συζήτηση που έχει ανάψει για τη χρήση του λιμένα των Μεστών. Στο μόνο που καταλήγω είναι ότι αποτελεί κλασσικό παράδειγμα ανάδειξης του αποπροσανατολισμού μας ως τόπου
Σχεδόν δυο δεκαετίες δεν τον αναφέραμε καν ως λιμένα Μεστών. Δυτική πύλη την αποκαλούσαμε, για να καταδειχτεί ο ιστορικός στόχος το νησί να προσανατολιστεί και συγκοινωνιακά στην εδώ και έναν αιώνα διοικητικό του κέντρο, τα λιμάνια της Αττικής. Οικιστικά το νησί αναπτύχθηκε με βάση τους ισχυρούς δεσμούς που ανέπτυσσε ιστορικά με την ενδοχώρα της Ιωνίας αρχικά, της Μικράς Ασίας στη συνέχεια. Η Σμύρνη και τα παράλια της ήταν μέχρι και πριν την απελευθέρωση του ο κορμός στον οποίο στήριζε τις εμπορικές συναλλαγές αλλά και τη διοικητική του εξάρτηση. Για αυτό το πλήγμα της Μικρασιατικής καταστροφής το αποπροσανατόλισε κυριολεκτικά. Έπρεπε πια να κοιτάζει δυτικά, να ξεχάσει την Ανατολή που ήξερε, με την οποία οι κάθε λογής δεσμοί κόπηκαν με το σπαθί ακαριαία.
Απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’80 η ιδέα μιας «δυτικής πύλης», η οποία θα έφερνε εγγύτερα την πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους και τη σύγχρονη διοικητική και οικονομική εξάρτηση του νησιού, κυριάρχησε στη Χίο. Έγινε βασικός στόχος, ρότα πάνω στην οποία στοιχήθηκαν και σειρά άλλων δημόσιων έργων. Ο δρόμος Χίου – Μεστών έγινε για να υπηρετήσει αυτό το στόχο, ας μην το ξεχνάμε. Ένας στόχος όμως που ξεθώριασε μόλις τα έργα ολοκληρώθηκαν.
Βάλαμε τα δυνατά μας, πιέσαμε και λάβαμε συμπληρωματικές χρηματοδοτήσεις για να δούμε το λιμένα Μεστών με σύγχρονες προδιαγραφές. Κι όταν όλα αυτά συνέβησαν, διαπιστώνουμε ότι … δεν μας κάνει. Επιβατηγό λιμάνι δεν το θέλουμε. Ούτε καν δοκιμάσαμε τη δυνατότητα του, επιτρέποντας την κάκιστη λειτουργία μιας επιδοτούμενης γραμμής να το κακοφημίζει. Σιγά που θα βγάλουμε τον κόσμο από το κέντρο… Υποδοχής κρουαζιεροπλοίων επίσης δεν μας κάνει. Οι επιβάτες του αφήνουν χρήμα στην αγορά κι η αγορά δεν είναι διατεθειμένη ούτε σεντς να παραχωρήσει. Ούτε οι μεταφορικές όμως το προτιμούν. Τους φαίνεται μακριά και απειλούν ότι θα ματώσουμε οικονομικά αν στέλνουμε εκεί τις «παντόφλες». Γιατί τελικά το επιδιώξαμε;
Η μοναδική του ουσιαστική χρήση μέχρι σήμερα είναι για να αποτυπώνεται στα κάθε λογής προεκλογικά φυλλάδια. Η παραδοχή βέβαια ότι η στρατηγική του τόπου είναι «όπου φυσά ο άνεμος» δεν έχει από κανέναν γίνει. Κι αυτή είναι το βασικό ζητούμενο.
Πώς εγκαταλείπεις ένα σχεδιασμό χωρίς να τον έχεις δοκιμάσει, χωρίς καν να το αιτιολογήσεις.; Τί θα απαντήσεις στις υπερκείμενες αρχές (υπουργεία – Ε.Ε.) αν διεκδικείς νέες πιστώσεις για λιμενικές υποδομές και σε ρωτήσουν ποια ακριβώς είναι η τύχη όσων ήδη σου έδωσαν για τα Μεστά;
Πρωτίστως γιατί διαφεύγεις του στόχου της «δυτικής πύλης», που άμεσα ταυτίζεται με μια κολοσσιαία επιχείρηση χάραξης επιλογών αποκέντρωσης και ισχυρής τόνωσης της νοτιοδυτικής πλευράς του νησιού σου;
Όλα αυτά δεν απαντώνται από μισόλογα ή υποθέσεις του ποδαριού. Αν ούτε επιβάτες, ούτε κρουαζιερόπλοια, ούτε φορτηγά, ούτε την ίδια τη … σκιά μας δεν παίρνουμε απόφαση να στείλουμε στα Μεστά, ας αποκτήσουμε την παρρησία να θάψουμε με τιμές και δόξες ένα σχεδιασμό και να δεχτούμε ότι κακώς τον κάναμε. Έχει αντικατασταθεί όμως από κάποιον άλλον;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
