Έχει ενδιαφέρον ο δείκτης διακύμανσης της ψυχολογίας των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και στο νησί μας. Καθρεπτίζεται πλήρως στα σύγχρονα … απομνημονεύματα του καθενός, τη σελίδα τους στο fb, εκεί πια που ουδέν κρυπτόν. Απ’ το πρωινό της 26ης Ιανουαρίου η κυριαρχία τους ήταν καθολική. Σχόλια, τσιτάτα, αφορισμοί των προηγούμενων, υπέρμετρη αισιοδοξία για την εκλογική νίκη. Όσο περνούν οι μέρες τα αποτυπώματα τους στο διαδίκτυο περιορίζονται, αρχίζει το πράγμα να σοβαρεύει, εκφράζεται ένας έντονος προβληματισμός για το αν όσα τελικώς θα συμβούν είναι όσα ονειρεύτηκαν.
Κάποιοι, οι πιο πεσιμιστές, μάλλον μαζεύουν από τώρα τα συντρίμμια του αρχικού ενθουσιασμού. Λειτουργούν σαν τις Κασσάνδρες, που έρχονται να προβλέψουν το εσωκομματικό μέλλον. Τα σκήπτρα της γλαφυρότητας ουδείς τα αμφισβητεί από τον Αλ. Γαϊτάνο. «Σύντροφοι μας πακέτωσαν», σχολίαζε στο άκουσμα της επιλογής Πάκη (Παυλόπουλου) για την Προεδρεία της Δημοκρατίας. Κι όταν αργότερα άρχισε η ανταλλαγή των emails και τα κείμενα με τους «θεσμούς» έδιναν κι έπαιρναν, ο Αλέκος, με τον δικό του πάντα τρόπο, σχολίαζε «Χαμένοι στη μετάφραση».
Πριν δυο μέρες ο Αλέκος χρειάστηκε την ποιητική συνδρομή για να εκφραστεί. Ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό ένα ποίημα του Μαν. Αναγνωστάκη:
«Το θέμα είναι τώρα τι λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας
Το θέμα είναι τώρα τι λες.»
Άμεση η τροφή για διάλογο. Με το Μιχ. Σφυράκη να παραπονιέται ότι με κάτι τέτοιες αναρτήσεις ο Αλέκος ανοίγει το στόμα του Στ. Χαρίτου.
Αντίθετα απ’ το διάχυτο πεσιμισμό του Αλέκου η υπερασπιστική γραμμή προς την κυβέρνηση απ’ τον Παν. Δημητρακόπουλο:
«Η πρόσφατη ανακοίνωση λοιπόν, εάν και εφ’ όσον γίνει αποδεκτή, αποτελεί την ανατροπή όλης αυτής της κυβερνητικής διαχείρισης.
Η κυβέρνηση προτείνει μέτρα, δεν γίνεται άβουλος εκτελεστής μέτρων που της επιβάλλονται.
Η κυβέρνηση καθορίζει στόχους, δεν γίνεται εκτελεστής των παρανοϊκών στόχων που της επιβάλλονται.
Η κυβέρνηση ανακτά τη νομοθετική εξουσία, δεν γίνεται προαγωγός έξωθεν επιβολής νόμων.
Αυτές οι διαφορές είναι δομικές κι όχι επικοινωνιακές», σχολιάζει.
Υπάρχει και ο (πρόσκαιρα) απογοητευμένος, που ελπίζει σύντομα να ανανήψει. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται ο Γιάννης Κουτσοδόντης, αν κρίνω από τη δική του ανάρτηση:
«Μετά και τα τελευταία εκείνο που μου μένει σαν αίσθηση- πολιτική αίσθηση- είναι ότι σαφώς -πιο σαφώς δεν γίνεται- η κυβέρνηση υπαναχώρησε. Δυστυχώς. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι:
1) Δεν μπορώ να υπολογίσω τις αντοχές της κυβέρνησης και των πολιτών σε ενδεχόμενο μπλοκάρισμα της χρηματοδότησης και στο κατ’ ουσία κλείσιμο των τραπεζών άμεσα.
2) Τις αντοχές της κυβέρνησης η οποία θα στηριζόταν σε μια αισχρή (αριθμητικά) μειοψηφία αριστερών -ενεργών και δυναμικών φυσικά, αλλά μειοψηφία-και θα ’χε απέναντι της όλους αυτούς που τρέμουν την αβεβαιότητα και την επιστροφή στη δραχμή.
3) Το δεδομένο ότι πολλοί - πάρα πολλοί- απ’ αυτούς που τώρα λένε να τα «σπάσει» η κυβέρνηση με την ΕΕ, αύριο θα διαδηλώνουν με κατσαρόλες στο Σύνταγμα ενάντια στη μιζέρια που αναγκαστικά θα περάσουμε μέχρι να βρούμε το δρόμο μας σαν χώρα έξω απ’ το ευρώ.
4) Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν ψηφίστηκε από το 50% και του ελληνικού λαού. Ψηφίστηκε από το 41-42% και αυτό με το ζόρι.
5) Τα κείμενα τα διαβάζει κανείς όπως θέλει.
6) Όλοι εμείς γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα ρίξει και τον καπιταλισμό. Διαχείριση θα κάνει και ελπίζαμε -ουμε ότι θα βάλλει τις βάσεις ν’ αλλάξει η ελληνική κοινωνία.
Προσωπικά είμαι υπέρ της άμεσης εξόδου από το ευρώ με ό,τι κόστος έχει αυτό, το οποίο κόστος συνειδητά είμαι διατεθειμένος να υποστώ προκειμένου να δούμε καλύτερες μέρες (αφού η αριστερά είναι πολύ καλή στο να χτίζει με αλληλεγγύη).
Εάν η κυβέρνηση περάσει άμεσα το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, το νομοσχέδιο για τα «κόκκινα» δάνεια, τις επαναπροσλήψεις, στήσει φορολογικό νόμο και μηχανισμό σύμφωνα με τα εξαγγελλόμενα, περάσει νόμο για την απόδοση ιθαγένειας στους μετανάστες, φορολογήσει τα κανάλια και οργανώσει κατά το δυνατόν τη χώρα για οποιοδήποτε ενδεχόμενο και όλα αυτά σε 4 μήνες, τότε δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με το χαρτί που υπέγραψε τώρα προκειμένου να κερδίσει χρόνο.
Όλα τα παραπάνω όμως με μια σαφή και ανελαστική προϋπόθεση: να πει την αλήθεια στο λαό και να μη διστάσει να προχωρήσει σε δημοψήφισμα όταν και όποτε χρειαστεί. (Υπάρχει και η άποψη να πάει τώρα σε δημοψήφισμα. Πολύ φοβάμαι ότι θα το χάσουμε σύντροφοι και φίλοι). Τα δείγματα γραφής της κυβέρνησης είναι που θα πείσουν τον κόσμο να την εμπιστευτεί.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι αισιόδοξος. Όμως δεν μπορώ, υπό τις σημερινές συνθήκες και αυτά που ακούω γύρω μου, να πω ότι η κυβέρνηση είναι για πέταμα.
Εκείνο όμως που προς το παρόν πέταξε η ίδια η κυβέρνηση είναι την περηφάνια με την οποία ξεκίνησε. Είδομεν και πάντα ελπίζουμε. Ημείς και φαντάζομαι υμείς θα ‘μάστε εκεί στις πρώτες γραμμές να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
