Η συνταγή «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου» καταδυνάστευσε τον ελληνικό τουρισμό τις περασμένες δεκαετίες κι έχει αφήσει τα κατάλοιπα της και σε περιοχές που ακόμα μπουσουλάνε στο αντικείμενο. Πάρτε παράδειγμα το νησί μας.
Σωστή η πρόθεση της δημοτικής αρχής να εκμισθώσει τους μύλους στα Ταμπάκικα, ίσως το πιο δυνατό τουριστικό σύμβολο στο νησί μας. Κι όλων ανεξαιρέτως το μυαλό κατευθύνεται στο σουβλάκι ή στον καφέ, λες και η τουριστική ανάπτυξη είναι έννοια μονοδιάστατη, η οποία απαραιτήτως διέρχεται από το λάρυγγα και το στομάχι.
Έτσι, μόλις – σωστά – οι αρχαιολογικές υπηρεσίες θέτουν τους όρους τους, ότι για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούν πρόσθετες κατασκευές γύρω από τους μύλους, γιατί έτσι θα απολέσουν την αρχιτεκτονική φινέτσα τους, εξάγεται βεβιασμένα το συμπέρασμα ότι μπαίνει απαγορευτικό στο εγχείρημα.
Τουρισμός, ας το καταλάβουμε, δεν είναι μόνο το τζατζίκι, η φέτα και ο … παπαγάλος Λουμίδη. Είναι κι αυτές απαραίτητες συνιστώσες του, μα τουρισμός είναι προπαντός ο πολιτισμός, η τέχνη, τα ίχνη της ιστορίας, της φύσης και της παράδοσης σε κάθε τόπο. Ποιος απαγορεύει τέτοιου είδους δράσεις να αναπτυχθούν μέσα στους μύλους των Ταμπάκικων; Κανένας! Ίσα – ίσα θα γίνουν το παράδειγμα ώστε σταδιακά αυτές οι δράσεις να βγουν απ’ το καβούκι τους, να έρθουν πιο κοντά στα σημεία επισκεψιμότητας του νησιού μας, να επιβληθούν της λαιμαργίας και του αδηφάγου καταναλωτικού πνεύματος. Μια τέτοια Χίο δεν ονειρευόμαστε;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
