… Προκειμένου να συντονιστεί η πολυσύνθετη επιχείρηση των Αδελφών Ράλλη στις Ινδίες ήταν απαραίτητο ένα πολυάνθρωπο προσωπικό. Οι Έλληνες προτιμώνται γιατί ήταν αφοσιωμένοι στην εταιρεία την οποία υπηρετούσαν με πίστη και εντιμότητα.
Νεαροί, ανύπαντροι άντρες στρατολογούνται κυρίως από τη Χίο, αλλά και από την Κεφαλονιά, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, καθώς και από την ηπειρωτική Ελλάδα. Οι νεαροί υποψήφιοι δεν υποβάλλονται σε επίσημες εξετάσεις. Αντίθετα, περνούν από ακρόαση ενώπιον διευθυντικών στελεχών στο Λονδίνο η και στην Αθήνα. Αν και η μόρφωση λαμβανόταν υπόψη, τα πιο σημαντικά κριτήρια ήταν ο χαρακτήρας και το οικογενειακό περιβάλλον. Μόλις γίνονταν δεκτοί, οι νεαροί προσκληθέντες συνήθως στέλνονταν στην Αγγλία ως εκπαιδευόμενοι για ένα η δυο χρόνια, όπου μάθαιναν Αγγλικά, αν δεν κατείχαν ήδη τη γλώσσα και ταυτόχρονα εξειδικεύονταν στο συγκεκριμένο τομέα εργασίας τους.
Εκπαίδευση ως «Σαχίμπ»
Η εκπαιδευτική περίοδος στην Αγγλία βοηθούσε επίσης τους νεαρούς Έλληνες να εξοικειωθούν με τη βρετανική νοοτροπία, τα ήθη και τον τρόπο ζωής. Ήταν ουσιώδες για τους Έλληνες νεοφερμένους στις Βρετανικές Ινδίες να γνωρίζουν καλά τη συμπεριφορά, τους τρόπους, ακόμα και την ενδυμασία των Άγγλων «Σαχίμπ». Οποιαδήποτε παρέκκλιση από το παραδεδεγμένο κώδικα κοινωνικής συμπεριφοράς μπορούσε να προκαλέσει την κοινωνική τους απομόνωση. Ακόμα και οι παραμικρές λεπτομέρειες, όπως το χρώμα της γραβάτας τους, το σχήμα των παπουτσιών τους ή ο τόνος της φωνής τους μπορούσε να επιφέρει τον αποκλεισμό τους από τους κοινωνικούς κύκλους ή τον πλήρη εξοστρακισμό τους από τη Λέσχη – το βρετανικό θεσμό στον οποίο όφειλαν να ανήκουν όλοι.
Κάτι τέτοιο δεν θα έβλαπτε μόνο τον νεοφερμένο προσωπικά, αλλά θα απέβαινε εις βάρος και του εμπορικού οίκου. Ευτυχώς, οι περισσότεροι Έλληνες αποδείχθηκαν ευπροσάρμοστοι και συμμορφώθηκαν γρήγορα στο βρετανικό τρόπο ζωής. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την υποδειγματική εντιμότητα και ακεραιότητα που χαρακτήριζε τον εμπορικό οίκο των Αδελφών Ράλλη, τους εξασφάλιζε υπόληψη και μια αρκετά καλή κοινωνική θέση στις Ινδίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ τους πρώτους Έλληνες εμπόρους τους περιφρονούσαν οι Εγγλέζοι και τους αποκαλούσαν «εμποράκους», μερικές δεκαετίες αργότερα τους υπάλληλους του οίκου Ράλλη τους αποκαλούσαν «οι κύριοι από τους Αδελφούς Ράλλη».
Η αξέχαστη εμπειρία του ταξιδιού Μετά την προφορική συνέντευξη του και την εκπαίδευση του στην Αγγλία, ο νεοπροσληφθείς απευθυνόταν στην Τράπεζα Χίου, στην Αθήνα, όπου λάμβανε τα εισιτήρια του για τη μετάβαση του στο Πορτ-Σαιντ και στη συνέχεια στη Βομβάη, το λιμάνι εισόδου για όλους τους προσληφθέντες. Το άνετο ταξίδι των τριών εβδομάδων μέσω της διώρυγας του Σουέζ και της Αραβικής Θάλασσας, με το πλοίο της εταιρείας P&O, Α΄ θέση, ήταν για όλους μια αξέχαστη εμπειρία. Με την άφιξη του ατμοπλοίου, όμως, στο λιμάνι της Βομβάης, η παραμυθένια ζωή έφτανε απότομα στο τέλος της όταν αντίκριζαν τους κουρελιασμένους αχθοφόρους, τους ζητιάνους, τους πλανοδίους πωλητές, τα κάρα που τα έσερναν βόδια, τις δίτροχες χειράμαξες και καταμεσής σε όλο αυτό το χάος τις ιερές αγελάδες των Βραχμάνων να σεργιανίζουν ανέμελα στη μέση του δρόμου. Στην πλειονότητα τους οι νεοπροσληφθέντες στέλνονταν αμέσως στην ενδοχώρα σε απομονωμένους εμπορικούς σταθμούς για εκπαίδευση. Εκεί οι συνθήκες ήταν πρωτόγονες – ζέστη, υγρασία, κουνούπια, φίδια, μουσώνες και μοναξιά. Έξι-επτά χρόνια διαρκούσε αυτή η σκληρή ζωή. Έπειτα, όμως, όταν τοποθετούνταν σ’ ένα από τα μεγάλα παραρτήματα, ζούσαν τη ζωή των Άγγλων «Σαχίμπ», με έξι-επτά υπηρέτες, νταντάδες για τα παιδιά, μεγάλη κοινωνική ζωή, δείπνα, δεξιώσεις και σπορ στις λέσχες. Οι μισθοί ήταν ιδιαίτερα ελκυστικοί, κάθε τέσσερα χρονιά δικαιούνταν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με άδεια εννέα μηνών μετ’ αποδοχών, ταξιδεύοντας πάντα Α΄ θέση και, επιπλέον, δικαιούνταν άδεια ενός μηνός στις Ινδίες, κατά τη διάρκεια της θερμής περιόδου, ώστε να καταφύγουν στη δροσιά κάποιου θερέτρου των Ιμαλαΐων.
Οι ανατροπές από την Ανεξαρτησία των Ινδιών
O A΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε τις Ινδίες ανεπηρέαστες. Η ζωή για τους Ευρωπαίους συνεχίστηκε το ίδιο εύθυμη όπως πάντα και ο οίκος Ράλλη διατήρησε την ορμή του ως την δεκαετία του –30. Ωστόσο, οι ρωγμές στο οικοδόμημα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας άρχισαν να γίνονται ορατές. Οι Ινδίες κλυδωνίζονταν από ένα κρεσέντο παθητικής αντίστασης και μη-συνεργασίας με τις βρετανικές αρχές την οποία καθοδηγούσε ο Μαχάτμα Γκάντι. Οι Ινδοί άρχισαν να διεκδικούν την πλήρη ανεξαρτησία της χώρας τους. Συνάμα άρχισαν οι συζητήσεις για τη διχοτόμηση της χώρας με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν εχθροπραξίες ανάμεσα σε ινδουιστές και μουσουλμάνους.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η κατάσταση γινόταν όλο και πιο εκρηκτική. Την ημέρα της Ανεξαρτησίας, 15 Αυγούστου 1947, μόλις ανακοινώθηκαν οι συνοριακές γραμμές ανάμεσα σε Ινδία και Πακιστάν, άρχισε η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στην ιστορία της ανθρωπότητας, δυστυχώς όχι ειρηνικά αλλά με αυθόρμητες και παράλογες σφαγές μεταξύ ινδουιστών, σιχ και μουσουλμάνων. Τα βρετανικά στρατεύματα άρχισαν να αποχωρούν και οι Ευρωπαίοι να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους και να επιστρέφουν στις πατρίδες τους. Μαζί μ’ αυτούς και οι Χιώτες. Η Εταιρεία Ράλλη αποσύρθηκε από την Ινδία το 1948, αφήνοντας πίσω μια θυγατρική στα χέρια των Ινδών με το όνομα «Rallis India». Κράτησε όμως τις δραστηριότητες της στο Δυτικό και Ανατολικό Πακιστάν μέχρι το 1961, οπότε εξαγοράστηκε από την General Universal Stores του Λονδίνου. Ο ονομαστός εμπορικός οίκος των Αδελφών Ράλλη, που προσέφερε απασχόληση σε εκατοντάδες Έλληνες στην Ινδική Χερσόνησο για περισσότερα από εκατό χρόνια, δεν υπήρχε πια….
(Πηγή: OI XΙΩΤΕΣ ΣΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ – Ο ΟΝΟΜΑΣΤΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΔΕΛΦΩΝ ΡΑΛΛΗ της Διώνης Μάρκου Ντόντη. Από την ιστοσελίδα https://elinepa.org/)
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
