OΑνδρέας Συγγρός είναι ο πιο διάσημος εργένης της εποχής του, εντός του 19ου αιώνα, με μεγάλη αδυναμία παράλληλα στο γυναικείο φύλο. Δημιουργεί μία «κλειστή» παρέα μαζί με τον Βασιλιά Γεώργιο τον 1οκαι τον Νικόλαο Θων, στους οποίους εμπιστεύεται τα «αντρικά» μυστικά του. Άλλωστε, σύμφωνα με καταγεγραμμένες μαρτυρίες της περιόδου και ο «άναξ Γεώργιος» είναι ομοίως λάτρης του ωραίου φίλου, με πολλές κατακτήσεις, όσο διακριτικά βεβαίως μπορούσε να συμπεριφερθεί. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι στις ευρωπαϊκές λουτροπόλεις ο Έλληνας Βασιλιάς είχε έντονη ερωτική δράση, μακριά από την αδιακρισία της μικρής αθηναϊκής αριστοκρατίας ή της ελεγχόμενης από τη βασίλισσα Όλγα βασιλικής αυλής.
Οι τρεις άνδρες έχουν χαρακτηριστεί υπερδραστήριοι στον ερωτικό τους βίο, με προεξέχοντα το Συγγρό, ο οποίος για τις «αταξίες» του απευθυνόταν κυρίως στο Γεώργιο. Γι’ αυτό το λόγο εικάζεται ότι διατηρούσε τη βίλα του στο Φάληρο, όπου σήμερα φιλοξενείται το Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ το πολυτελές του σκάφος επισκέπτονται κυρίες για την ψυχαγωγία του.
Για την ομορφιά της Ιφιγένειας
Ο Συγγρός στα Απομνημονεύματά του αναφέρει ότι η απέχθειά του προς το γάμο «είναι αθεράπευτη», απορρίπτοντας τα συνοικέσια που σχεδίαζαν φίλοι του.
Όμως λίγο πριν το 1875 συναντά στην Κωνσταντινούπολη την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου, 33 χρόνων τότε, την οποία περιγράφει: «Το θάμβος και η έκπληξη όλων για το υπέροχο κάλλος αυτής δεν είχε όρια». Οι δύο τους είχαν γνωριστεί σε μια χοροεσπερίδα στην Κωνσταντινούπολη, όταν η Ιφιγένεια ήταν 16 ετών. Στη συνέχεια εκείνη, στην ηλικία των 18, παντρεύεται το Νικόλαο Αντωνιάδη, με τον οποίο αποκτά το μοναδικό της γιο. Ο Αντωνιάδης όμως πεθαίνει πολύ σύντομα και ο μικρός μένει με την μητέρα του.
Για τη συνάντησή τους, αναφέρει πάλι στα Απομνημονεύματα ότι επιθυμεί να μάθει αν υπάρχει ενδιαφέρον από την πλευρά της Ιφιγένειας.
«Ερωτάτε την κυρία, με παίρνει; Με θέλει;», ερωτά την οικοδέσποινα της εκδήλωσης. Εκείνη όμως νομίζει ότι αστειεύεται. Όταν καταλαβαίνει τη σοβαρότητα και την επιμονή του, διαβιβάζει την πρόταση στη χήρα Αντωνιάδη, η οποία μετά από λίγο καιρό γίνεται η σύζυγος του. Ο 45χρονος Ανδρέας και η 33χρονη Ιφιγένεια παντρεύονται στη Μητρόπολη της Αθήνας το 1875.
Έντονο φιλανθρωπικό έργο της κυρίας Συγγρού
Η Ιφιγένεια με το που καταφτάνει στην Αθήνα δραστηριοποιείται, συνδεόμενη φιλικά με τη βασιλική οικογένεια, από την οποία και λαμβάνει τον τίτλο της «Κυρίας της Τιμής».
Αναλαμβάνει, με πρόταση της βασίλισσας Όλγας, την προεδρία του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου Αθηνών. Ο Οργανισμός ιδρύεται στις 8 Ιουνίου 1855 ως Φιλανθρωπική Εταιρεία με την επωνυμία «Αμαλίειον Ορφανοτροφείον Κορασίων», βάσει Βασιλικού Διατάγματος που έχουν υπογράψει ο βασιλιάς Όθων και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ως αρμόδιος Υπουργός των Εσωτερικών. Πρόκειται για Ίδρυμα το οποίο λειτουργεί έως τις ημέρες μας σαν Οικοτροφείο – Φοιτητική και Σπουδαστική Εστία.
Η Ιφιγένεια ενδιαφέρεται κυρίως για τα παιδιά, την εκπαίδευση των γυναικών και την υγεία. Σε αντίθεση με το Συγγρό διαθέτει την περιουσία της στο κράτος χωρίς σκοπιμότητα. Αρχικά ασχολείται με τον σύλλογο εκπαίδευσης γυναικών ενώ δραστηριοποιείται και στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχει μία ολόκληρη πτέρυγα, που χρηματοδότησε ο Συγγρός με προτροπή της συζύγου του.
Η Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου-Συγγρού όμως δεν αρκείται στο να δωρισθεί μόνο το φιλανθρωπικό ίδρυμα στο κράτος. Βρίσκεται εκεί καθημερινά και φροντίζει όχι μόνο τα θέματα της διοίκησης αλλά και τα θέματα των ασθενών.
Τα δώρα στα παιδιά του ορφανοτροφείου
Το μεγάλο της έργο παραμένει πάντα το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο, αφού για κείνη το ίδρυμα είναι έργο ζωής. Διαθέτει μεγάλα ποσά ενώ διατηρεί τακτική επαφή με τα παιδιά που φιλοξενούνται, φροντίζοντας συνεχώς να παίρνουν δώρα. Αντιμετωπίζει τα παιδιά του Ιδρύματος σαν δικά της.
Παραμένει πρόεδρός του επί 31 συναπτά έτη, έως το θάνατό της.
Το Λεύκωμα για τα 100 χρόνια του Αμαλιείου, που εκδίδεται το 1954, περιγράφεται αναλυτικά η συμβολή της:
«Δεν παρέλειπε ημέρα που να μην το επισκεφθεί. Παρέμενε συνήθως σε αυτό από τις 10 το πρωί μέχρι τη 1 μ.μ. Πάντα δοκίμαζε το φαγητό για να δει αν είναι καλό και έκανε αυστηρές παρατηρήσεις στο προσωπικό του μαγειρείου, αν τύχαινε να μην της αρέσει».
Ο Ανδρέας Συγγρός ενίσχυε οικονομικά σε μεγάλο βαθμό, συνήθως μετά από τις οδηγίες και τις συμβουλές της συζύγου του. Εκείνος με προθυμία τις ακολουθεί πάντα.
Στο Λεύκωμα καταγράφονται χαρακτηριστικά παραδείγματα των δωρεών του:
«Ανδρέα τα παιδιά χρειάζονται παπούτσια», έλεγε η Ιφιγένεια. Και ο Συγγρός υπέγραφε αμέσως την επιταγή της Εθνικής Τράπεζας. Μετά από λίγες ημέρες η Ιφιγένεια ζητούσε ξανά τη συμβολή του συζύγου της. «Ανδρέα τα παιδιά θέλουν ποδιές». Και πάλι ο Συγγρός έβγαζε τις επιταγές του, τις οποίες υπέγραφε αμέσως μόλις η Ιφιγένεια του το ζητούσε.
Ο Συγγρός την εκτιμούσε και πάντα έλεγε τα καλύτερα για εκείνη.
«Η σύζυγός μου είναι κυρία ώριμος και πολύ κατάλληλη για την ηλικία και τας ιδέας μου και μόνο ως τοιαύτην την επέλεξα».
Η Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου φεύγει από τη ζωή το 1921. Η κοινωνική μέριμνα στην Ελλάδα συρρικνούται. Με τη διαθήκη της κληροδοτεί στο Ελληνικό Δημόσιο το Μέγαρο Συγγρού, νυν Υπουργείο Εξωτερικών, ενώ μεγάλα χρηματικά ποσά προικοδοτούν κοινωφελή ιδρύματα, ανάμεσά τους και το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο.
Πηγές :
1. Μηχανή του Χρόνου
2. www.inewsgr.com
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
