Είμαι 75 (και) ετών και κάποτε ήμουν ρουκετατζής! Είχα την ιδιαιτερότητα να έχω πατέρα «Ερυθιανούση» και μητέρα «Αγιομαρκούσαινα», το δε σπίτι που μεγάλωσα ήταν σε… ουδέτερο έδαφος (Άγιος Νικόλαος – Νησί). Επειδή ήμουν μαθητής στο Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου αισθανόμουν περισσότερο Αγιομαρκούσης, παρά το γεγονός ότι ο πατέρας μου ήταν «φανατικός» Παναγούσης – διετέλεσε και Επίτροπος στην Ερυθιανή – κι έτσι με τα λεφτά του πατέρα μου έκανα ρουκέτες που τις έριχνα εναντίον της ενορίας του (ο πατέρας μου αυτοσαρκαζόμενος έλεγε: «Για σκέψου να πληρώνω για να ρίχνει ο γιος μου ρουκέτες εναντίον της ενορίας μου»)!
Στο θέμα μας λοιπόν (όχι, δεν είμαι «Δημογέροντας», είμαι απλώς γέροντας). Βλέποντας να γράφετε ότι «δεν ανοίγουν το στόμα τους οι διάφοροι φορείς, μεταξύ των οποίων και η ΕΒΑΤ[1]», και χωρίς να γράφω εκ μέρους κάποιων, τολμώ να «ψελλίσω» τη γνώμη μου δηλώνοντας εκ των προτέρων ότι και οι δύο πλευρές έχουν και δίκιο και άδικο.
Και εξηγώ ξεκινώντας από τα αρνητικά: Δεν αμφισβητεί κανείς ότι γίνονται ζημίες, ατυχήματα και δυστυχήματα. Έχει χαθεί μάτι (σε νεαρή κοπέλα), έχει χτυπήσει μια από τις αδελφές μου (έχει φάει ρουκέτα, ευτυχώς χωρίς επακόλουθα), έχει χάσει τη ζωή του παιδί γνωστού μου μετά από έκρηξη[2] στο «συνεργείο» που έφτιαχναν τις ρουκέτες και δεν γράφω ούτε για τις υλικές ζημίες, ούτε για ατυχήματα που δεν εδημοσιοποιούντο διότι ο κόσμος εφοβόταν τη «ρήμα» που θα έφτιαχνε ο «Κουνινάκιας», ο ιδιόρρυθμος Αγιομαρκούσης που έφτιαχνε σκωπτικά στιχάκια! Όμως υπάρχει «ρεμέντιο» όπως θα έλεγε η… γιαγιά μου!
Μεταφέρω κάποιες σκέψεις μου και σας παρακαλώ διορθώστε με ή συμπληρώστε με:
Τελειώνοντας θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους θιγόμενους, οι οποίοι είναι παιδικοί μου φίλοι. Σίγουρα έχουν δίκιο, το ίδιο θα έκανα και εγώ αλλά (αχ, πάλι αυτό το αλλά) ας κάνουν υπομονή παίρνοντας βέβαια την αποζημίωσή τους για τις ζημιές που θα υποστούν (η ψυχική βέβαια ταλαιπωρία δεν αποζημιώνεται).
Επίσης θα παρακαλούσα να αφήσουν τους κληρικούς ήσυχους και ιδιαιτέρως τον Μητροπολίτη μας κ. Μάρκο, ο οποίος – αν θυμάμαι καλά – δεν είχε ποτέ ανακατευθεί με ρουκέτες (το έθιμο ήταν στα χέρια των «ζωηρών»)!...
Αδέλφια… «γρηγορείτε», το Πάσχα των Ελλήνων, των Χίων και των Βρονταδουσίων, πλησιάζει.
Υ.Γ.: (1) Η συνάδελφος κ. Μ.Γ. Κουλούρη, προτείνει μεταφορά του εθίμου σε άλλο χώρο! Πολύ καλή ιδέα, αλλά ΠΟΥ; Ας έγραφε κάποιο μέρος!... (2) Και μια «ρήμα»: Μια ρουκετιά ερίξανε από το καντουνάκι, και πήγε και εκάνεψε του Διάκου το μουστάκι!... Και του Χρόνου!!!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
