Δεν την φοβήθηκε ποτέ την αγορά ο Σιδερής. Είχε τον τρόπο του να επιβιώνει σε ένα απ’ τα πιο απαιτητικά κομμάτια της, τη νυχτερινή διασκέδαση. Παίζει στα δάχτυλα τη νομοθεσία της και πιο πολύ τους άγραφους κανόνες της. Δέχτηκε τη βασική της απαίτηση, να μην κουράζει τους θαμώνες με τη στατικότητα και στην πορεία του μέχρι τώρα έχει ανοιγοκλείσει ένα κάρο νυχτερινά μαγαζιά, με το δικό του οικονομικό πρόσημο να παραμένει θετικό.
Εκ πρώτης όψεως μοιάζει στον κόσμο του. Η υπόλοιπη αγορά, βέβαια, ξέρει ότι οι κινήσεις του Σιδερή είναι ο δείκτης για τις απαιτήσεις της κάθε εποχής. Την τελευταία φορά που τον συνάντησα ήταν αναστατωμένος. Μέσα από το μάγκικο στυλάκι του ξεπηδούσε η αγωνία του σύγχρονου επαγγελματία. Για ποιο λόγο να δουλεύω; Για να δημιουργώ χρέη προς το Δημόσιο;
Άρχισε από μόνος του να μου αναλύει έναν πρόχειρο υπολογισμό του. Έστω ότι το πρωί που πήγαινε στο μαγαζί του έβρισκε φορτίο πρώτης ύλης μια κάβα της τάξης των 1.500 ευρώ. Και πάνω της αφημένο ένα λιτό σημείωμα: «ένα δωράκι για το φίλο μου, με την ευχή οι πωλήσεις να δημιουργήσουν κέρδη». Χαρούμενος ο Σιδερής έβαζε το δώρο στο μαγαζί και άρχισε να πουλά καφέδες και ποτά. Τι τελικό υπολογισμό έβγαλε; Υπολόγισε ότι με την κάβα των 1.500 ευρώ θα έκανε τζίρο γύρω στις 5.000. Τα έξοδα λειτουργίας του μαγαζιού, για το διάστημα των περίπου 10 ημερών κατανάλωσης της κάβας,είναι ακριβώς 5.000. Περιλαμβάνονται ΦΠΑ, μισθοδοσίες, εργοδοτικές εισφορές, αυτασφάλιση, ρεύματα, λοιποί λογαριασμοί, ένα … συμβολικό δικό του μεροκάματο και φόροι, πολλών ειδών φόροι.
«Ουσιαστικά τι συμβαίνει; Επειδή δώρα σαν κι αυτό που υπολόγισα δεν βρίσκω ποτέ έξω από το μαγαζί μου, για να το λειτουργώ πρέπει να αγοράσω τις προμήθειες των 1.500 ευρώ. Να τις βάλω από την τσέπη μου. Να δουλεύω με χρέος ισόποσο ανά δεκαήμερο».
Ο Σιδερής το κάνει, εν γνώσει του ότι αυτή την περίοδο μπαίνει μέσα. Έχει και το άγχος ενός παράλογου ελέγχου με πολλαπλάσιες οικονομικές επιπτώσεις. Συνεχίζει να έχει ανοιχτή την επιχείρηση του γιατί πρώτον έχει κάποιες λιγοστές οικονομίες απ’ το παρελθόν, η γνωστή … καβάντζα για τα δύσκολα και δεύτερον γιατί πιστεύει στη ρόδα της οικονομίας, ελπίζει να γυρίσει και έχει διάθεση να παραμείνει ως τότε στο παιχνίδι.
Κάποιοι άλλοι – και δεν είναι λίγοι – δεν άντεξαν να δουλεύουν για να χρεώνονται. Η οικονομία διαρκώς συρρικνώνεται, θέσεις εργασίας χάνονται, οι πόροι που καταλήγουν στα δημόσια ταμεία λιγοστεύουν. Απ’ τις δαγκάνες του φαύλου κύκλου αργά ή γρήγορα ούτε ο Σιδερής θα ξεφύγει. Το μείγμα της οικονομικής στρατηγικής είναι τόσο αυτοκαταστροφικό κι απορείς πια αν όσοι το προτείνουν και το εφαρμόζουν έχουν την παραμικρή οικονομική γνώση.
Ο Σιδερής είναι υπαρκτό πρόσωπο. Στη θέση του, βέβαια, θα μπορούσε να ήταν και ο καθένας ελευθεροεπαγγελματίας, εφόσον δεν έχει τον τρόπο του να … αποταμιεύει όσα θα όφειλε να αποδώσει στο κράτος.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
