Εκείνο το βράδυ της 21 Ιουνίου 2018 έφυγα από το χώρο της συναυλίας των μουσικών συνόλων του Μουσικού σχολείου της Χίου , με ένα ασήκωτο βάρος στην ψυχή μου.
Και όμως πριν λίγο είχαμε ζήσει στιγμές απόλυτης ψυχικής ανάτασης , σε ένα ταξείδι στο μελωδικό σύμπαν της παραδοσιακής εθνικής μας μουσικής.
Ο Γιάννης Ψυχάρης έλεγε πως για να υπάρξει ένα έθνος, χρειάζεται Γη , για να ζήσει , και γλώσσα για να υπάρξει στο παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον.
Θα τολμούσα να προσθέσω πως χρειάζεται και μουσική, για να μπορεί η ψυχή του να συνδιαλλαχθεί με τις συνθήκες της ζωής , με την ιστορία , με το περιβάλλον , με τα αισθήματα και τις σκέψεις που στράγγισαν μέσα μας , και που , έσμιξαν με άλλους πολιτισμούς του παρελθόντος, και του παρόντος από όπου και αν μας έρχονται .
Θα έλεγα ακόμα πως η Εθνική μας μουσική μαζί με τη γλώσσα είναι τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν την Εθνική πολιτιστική μας ταυτότητα που είναι πιο ισχυρή ακόμα και από τη Γη που ζούμε… Κανείς δεν αμφιβάλει πως το διασκορπισμένοι σε όλη την υφήλιο Ελληνικό έθνος, είναι , και νοιώθουν Έλληνες γιατί μιλούν την Ελληνική γλώσσα , ακούνε την Ελληνική μουσική και έχουν την συνείδηση του κοινού παρελθόντος τους, της ιδιαιτερότητάς τους, της πολιτισμικής τους συνέχειας και της ενότητάς του .
O Α . Παπανούτσος λέει “...και αλήθεια αναμφισβήτητη και χρέος μας εθνικό από τα πρώτα , είναι να τονίζουμε στις γενεές που έρχονται, για να πάρουν τη θέση τους μέσα στον εθνικό στίβο, ότι ποτέ δεν έπαψε αυτή η φυλή να υπάρχει και να εκδηλώνεται πνευματικά με πρόσωπα και έργα αξιόλογα. Ότι σε όλες τις φάσεις του ιστορικού βίου της , τραγούδησε , ερεύνησε και στοχάστηκε, έγραψε και φιλοσόφησε, ζωγράφισε έπλασε κ´έχτισε , δηλαδή έζησε και πνευματικά καταξίωσε τη ζωή της , όπως ζουν και πνευματικά καταξιώνουν τη ζωή τους οι λαοί που έχουν και δημιουργούν παράδοση...”
Όλες αυτές οι σκέψεις μαζί έγιναν ένα ασήκωτο βάρος μέσα μου. καθώς τα βασανιστικά ερωτήματα με πετροβολούσαν..
Σε αυτά τα παιδιά ,που με τόση ευλάβεια μας έδωσαν την κοινωνία της εθνικής μας μουσικής , τι αντίδωρο δίνουμε?
-Ένα κράτος (όχι έθνος) χρεοκοπημένο.
-Με του πολιτικούς ηγέτες των εξωχώριων επιχειρήσεων , της εκποίησης του κρατικού πλούτου και της διαπλοκής..
-Με μια μεγάλη μερίδα των επιχειρηματιών της αρπαχτής που αντί να επενδύουν στις επιχειρήσεις τους επενδύουν σε πισίνες κότερα και πολυτελή ζωή , την ίδια στιγμή που οι επιχειρήσεις τους βουλιάζουν., και μαζί με αυτές κι η εθνική οικονομία.
-Με πολίτες που ακολουθούν άκριτα τις επιλογές των ηγετών τους για το προσωπικό τους μικροσυμφέρον και με τον φανατισμό που τους καλλιεργούν , γίνονται έρμαια των πιο άστοχων και επιζήμιων για το κοινό συμφέρον επιλογών. ( Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απάντηση που μου έδωσε ένας ψηφοφόρος , κάποιου κυρίου εντελώς ακατάλληλου για να υπηρετήσει στη θέση του Νομαρχιακού (τότε ) συμβούλου… “Θα τον ψηφίσω γιατί μου υποσχέθηκε πως αν βγει , δεν θα πάει στρατιώτης ο εγγονός μου”)
Ασφαλώς δεν θα το πιστέψετε. ‘Όμως είναι πέρα για πέρα αλήθεια..
Και για απόδειξη, ας αναλογιστεί , ο καθένας από εμάς πόσες ανάλογες σκέψεις έκανε πριν αποφασίσει ποιόν θα ψηφίσει…….
Αλήθεια τι κράτος παραδίνουμε στα παιδιά του μουσικού σχολείου Χίου που μας ευλόγησαν με την κοινωνία της εθνικής μας μουσικής στις 21 Ιουνίου 2018 ???
Συγχωρέστε μας παιδιά που αντί να σας παραδώσουμε Ο,τι παραλάβαμε από αυτούς τους ανώνυμους Έλληνες που έπαιξαν (δεν έγραψαν) τις μελωδίες που βοήθησαν τους Έλληνες να παραμείνουν Έλληνες μετά από αιώνες υποδούλωσης, σας παραδίδουμε σπαράγματα Ελληνισμού. Μα ξέρουμε πως η Μαγιά του Μακρυγιάννη υπάρχει μέσα σας, και θα ξαναχτίσετε πάνω στα ερήπεια που σας παραδίδουμε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
