Τη ναυμαχία του Ναυαρίνου όλοι λίγο-πολύ τη γνωρίζουμε: Το 1827, στις 20 Οκτωβρίου λοιπόν, ο ηνωμένος συμμαχικός στόλος (Γαλλο-Αγγλικός και Ρωσικός) με αρκετή Ελληνική συμμετοχή, κατεναυμάχησε και σχεδόν κατέστρεψε τον ηνωμένο Τουρκο-Αιγυπτιακό στόλο, με αποτέλεσμα να αποκοπεί ο Ιμπραήμ με τα στρατεύματά του στην Πελοπόννησο και η πλάστιγγα να γείρει υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας μας (Μωριάς και Ρούμελη, τότε).
Πολλά χρόνια αργότερα, ένα φτωχόπαιδο, ο Βασιλάκης ο Κωνσταντόπουλος, που δούλευε (δύο δουλειές) και συγχρόνως σπούδαζε[1], αλλά ποτέ δεν ξέχασε την περιοχή που γεννήθηκε (ένα μικρό χωριό, το Διαβολίτσι Μεσσηνίας) και τον ντόπιο πληθυσμό, ο οποίος ήτο γεωργικός (κυρίως). Με χίλια-μύρια βάσανα (τυπικά και γραφειοκρατικά) κατόρθωσε να αποκτήσει την κυριότητα μεγάλης έκτασης (15.000 στρέμματα, 1.200 ιδιοκτησίες) και να κάνει ένα κολοσσιαίο έργο τέτοιο που ποτέ δεν το είχα ξανασυναντήσει, παρά το γεγονός ότι έχω γυρίσει όλο τον κόσμο!
Μετά την περιεκτική μεν αλλά αρκετά κατατοπιστική εισαγωγή, ας προχωρήσουμε στο… ταξίδι μας:
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ
Αρχηγός, διοργανώτρια και ΨΥΧΗ της εξόρμησης[2] ήταν πάλι η Αγγελική Πιτίδου-Τριανταφύλλου, με την οποία είχαμε πάει προ ετών και στην Καππαδοκία. Οι συμμετέχοντες ήταν περίπου 30 (27 ενήλικες και τρία… μωρά).
Ξεκινήσαμε λοιπόν στις 20-02-2015, ημέρα Παρασκευή και ώρα 09:30, από το «Ζηρίνειο» με καλό καιρό και καλές προοπτικές. Το πούλμαν ζεστό και καθαρό, ο οδηγός ήταν «ώριμος» (πεπειραμένος) και οι συνταξιδιώτες (άνδρες και γυναίκες) άνθρωποι ήρεμοι και σοβαροί. Ο χρόνος κυλούσε ευχάριστα με κάποια τραγούδια, κάποια μουσική και κάποια ιστορία ή/και ανέκδοτα. Εγώ πάντα συνηθίζω να λέω τα «κατορθώματα» των μεγάλων Χίων Ευεργετών και να εστιάζω την ομιλία μου (πάλι) στον Ανδρέα Συγγρό, ο οποίος επεράτωσε (και)[3] τον Ισθμό της Κορίνθου, που τον είχαν αφήσει ημιτελή ο Τύραννος Πεισίστρατος ο Κορίνθιος, ο γνωστός μας Νέρων, και η Ιταλική Εταιρεία των Σερπέρη!...
Δεν θα σας περιγράψω τις στάσεις και τα γεύματα. Απλά θα τονίσω ότι ξαναζωντάνεψε στη μνήμη μου διασχίζοντας την Πελοπόννησο η ιστορία της πατρίδος μας της Ελλάδας, Αρχαία, Μεσαιωνική (Βυζαντινή αν προτιμάτε), με τους Δυτικούς κατακτητές Ενετούς και Γενοβέζους, με την Αρχαία Μεσσήνη με το πανέμορφο θέατρό της, τη Μεθώνη και την Κορώνη με τα κάστρα τους, και τέλος τη νεωτέρα ιστορία μας, με την Τρίπολη (Τριπολιτσά) και τους Κολοκοτρωναίους! Βέβαια είχαμε και τα απρόοπτά μας: ένα τρικούβερτο αποκριάτικο γλέντι που πολλά… «κρυφά ταλέντα»… ξεδίπλωσαν τις δεινές χορευτικές τους ικανότητες!...
Το ξενοδοχείο αυτό καθ’αυτό αδυνατώ να το περιγράψω για πολλούς λόγους. Ένας λόγος είναι ότι σε εποχή κανονική (όχι μέσα στο κατaχείμωνο) μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 2.500 άτομα. Τα (πάνω από 50;) κτήριά του με τις πισίνες, τις λίμνες, τους καταρράκτες, την υπέροχη παραλία του[4], όπου φιλοξενούνται ΚΑΙ εδώ οι χελώνες καρέττα-καρέττα, οι κήποι του (φαντάζομαι την άνοιξη ότι θα είναι πανέμορφοι) οι αχανείς ελαιώνες του και τέλος η εξεζητημένη (μέχρι λεπτομέρειας) προστασία του περιβάλλοντος δεν μου επιτρέπουν να κάνω κριτική. Το μόνο αρνητικό ήταν… η κουζίνα: Πληθώρα γεύσεων αλλά… ξαναζεσταμένο φαγητό! Και εξηγώ: Όπως και το ίδιο το προσωπικό μας εκμυστηρεύθηκε, το ξενοδοχείο (το συγκρότημα δηλαδή) άνοιξε περιστασιακά μόνο για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Αναζητώντας εκκλησία στο χώρο των εγκαταστάσεων (λόγω των ημερών) «ανακάλυψα» ένα νέο για μένα Άγιο: Τον Άγιο Σαμψών τον Ξενοδόχο! Σας παραπέμπω στα εκκλησιαστικά κείμενα… για τα περαιτέρω!...
Τελειώνοντας το κείμενό μου κάνω και μια (καλοπροαίρετη πάντα) επισήμανση: Από τον προγραμματισμό της αγαπητής συναδέλφου, εξαιρούνται τα νησιά για το φόβο της τρικυμίας! Σύμφωνοι, υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο! Όμως όταν ακούω προγραμματισμό για Καππαδοκία (πάλι) μέσω Σμύρνης (αεροπορικώς) και… Ταϋλάνδη (πάλι βέβαια με το αεροπλάνο, μέχρι κάποιο σημείο) με την ίδια λογική(!) μπορούμε να έχουμε εκπτώσεις ως group (ομάδα) και στο αεροπορικό εισιτήριο για Χίο (και για άλλα νησιά βέβαια, όμως… ευλογούμε πρώτα τα γένια μας). Βεβαίως η οικονομική συμμετοχή θα εκτοξευθεί στα ύψη, μην περιμένουμε όμως μόνο από τους Τούρκους να σώσουν το νησί μας.
Όμως, πολύ σας κούρασα με τη γκρίνια μου! Προτού κλείσω και αφού ζητήσω συγνώμη από την Αγγελική για τις υποδείξεις μου, θα παρακαλούσα το Θεό να κάνει πολλές Αγγελικές, για να κρατούν ζωντανή την κοινωνία, διότι καθώς γνωρίζουμε ο ορισμός της Υγείας είναι (κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, WHO), «η συνισταμένη της Σωματικής, Ψυχικής και Κοινωνικής Ευεξίας και όχι μόνο η απουσία νόσου ή αναπηρίας»! Και την κοινωνική ευεξία μας την προσφέρουν κάτι τέτοιες εξορμήσεις: Εύγε[5], λοιπόν, Αγγελική και συγχαρητήρια για την υπομονή σου!...
Υ.Γ.1: Δεν ανέλυσα την προσέλευση της λέξης «Ναυαρίνο» για να μη σας κουράσω. Ο Μπαμπινιώτης αναφέρει ότι Ναυαρίνο και Πύλος είναι ένα και το αυτό, η δε Πύλος αναφέρεται κα στην αρχαία ιστορία μας. Εγώ μάλλον μπερδεμένος είμαι και για να μη δίδω λάθος πληροφορίες, σταματώ εδώ. Θα πρότεινα όμως οι επόμενες τέτοιου είδους εξορμήσεις (ψυχαγωγικές και μορφωτικές) με κάποια επιβάρυνση να υπάρχει κάποιος ειδικότερος από εμένα και την Αγγελική (ξεναγός;) που να μας εξηγεί το τι βλέπουμε, π.χ. τα του θεάτρου της Αρχαίας Μεσσήνης κλπ. κλπ. Πάλι ζητώ συγνώμη για τις υποδείξεις.
Υ.Γ.2: Συμπτωματικά τούτες τις ημέρες, διαβάζοντας την ιστορία της πειρατείας, διαβάζω για την Πύλο και αντιγράφω[6]: «Γυναίκες δούλες και αγόρια από τη Λήμνο και τη Μικρασιατική ακτή (τη Μίλητο, την Αλικαρνασσό κ.α.) ξεμπαρκάρονται ως εμπόρευμα στην Πύλο των Μυκηναίων. Εκεί εντάσσονται σε ομάδες εργασίας, σύμφωνα με το αρχείο των πινακίδων της γραμμικής β΄ γραφής».
Συνεχίζοντας να συμπληρώνω το κείμενό μου, ξέχασα να γράψω ότι η Τρίπολη θα μου μείνει αξέχαστη (σταματήσαμε για φαγητό σε κάποιο ωραίο τουριστικό εστιατόριο) λόγω των «βουνών» από σκουπίδια που υπήρχαν στους δρόμους! Διαβάζω λοιπόν στον τύπο του Σαββάτου 28-02-2015: «Ανθρώπινο τείχος στον ΧΑΔΑ Λεβιδίου, για να μη μεταφερθούν τα σκουπίδια της Τρίπολης» κλπ.
[1] Τον αείμνηστο Καπετάν Βασίλη τον συνάντησα δύο φορές: μια σε κάποια εκδήλωση και μια στην… κηδεία του!... Ας είναι το κείμενό μου ένα μνημόσυνο για ΕΚΕΙΝΟΝ!...
[2] Η αρχηγός μας είναι Καθηγήτρια της Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος του Σωματείου με την επωνυμία «Χιώτες των Βορείων Προαστείων», και συμμετέχει και στα κοινά του Δήμου Κηφισιάς.
[3] Συνήθως ο αείμνηστος Ανδρέας Συγγρός, εκτός από τα αμιγώς δικά του έργα, τελείωνε και ότι… εγκατέλειπαν άλλοι – και κυρίως το Κράτος!...
[4] Υπέροχη παραλία, εννοώ για το καλοκαίρι: όταν την επισκέφθηκα εγώ, ήταν σωροί από άμμο (αυτό σημαίνει Dunes, προσδιορισμός που αναφέρεται στην περιοχή) και πελώρια κύματα να την κτυπούν. Αυτό βέβαια ήταν μια θαυμάσια χειμερινή εικόνα με τη μουσική υπόκρουση των κυμάτων!...
[5] Παλαιότερα είπα ή έγραψα κάπου «μπράβο» και κάποιος μου υπέδειξε να μιλώ Ελληνικά και όχι Λατινικά (Ισπανικά κλπ.).
[6] «Ε» Ιστορικά, 16-06-2005, τεύχος 290, σελ. 5, υπογραφή Νίκος Βαρδιάμπασης.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
