Αιφνιδίασε τους πάντες η χθεσινοβραδινή εξαγγελία του πρωθυπουργού για τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ στα «νησιά πρώτης γραμμής». Ξέρω ουκ ολίγους επιμελητηριακούς παράγοντες, οι οποίοι, ενώ κατέθεταν τις ταμειακές τους στη Δ.Ο.Υ. Χίου, από μέσα τους ήταν πεπεισμένοι πως πάλευαν μια … χαμένη υπόθεση. Έτσι ακριβώς την χαρακτήριζαν κατ’ ιδίαν. Ξέρω άλλους τόσους αδέξιους Δεξιούς, που με τη σειρά τους εξέφραζαν τη βεβαιότητα ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από τη υποχρέωση του να εξομοιώσει το ΦΠΑ σε όλα τα νησιά. Έδιναν μηδαμινές ελπίδες. Ξέρω και κάμποσους ΣΥΡΙΖΑίους, συγκάτοικους στο κλίμα απαισιοδοξίας για το … ανέφικτο και συμβιβασμένους με τη λογική των αντιμέτρων, που δήθεν θα έρχονταν.
Απ’ την αρχή ήταν ολοφάνερο ότι το αίτημα διατήρησης του μειωμένου ΦΠΑ ήταν ο πιο εύκολα κατακτήσιμος στόχος για τα 5 νησιά, υπό την προϋπόθεση ότι θα διεκδικούνταν με στοιχειώδη δυναμική. Κάτι που συνέβη στο παρά πέντε.
Είχε επίσης έναν απαράβατο όρο. Τη συσχέτιση του αιτήματος με το πραγματικό αιτιατό που οδήγησε στην κλιμακωτή εξομοίωση, την προσφυγική κρίση. Κατά παράδοξο τρόπο οι αρχές των νησιών απέφευγαν συστηματικά να συνδέσουν ΦΠΑ και προσφυγικό. Απαιτούσαν από την κυβέρνηση εφαρμογή νησιωτικών πολιτικών, όταν δεν την απαιτούσαν τα νησιά που την έχουν ήδη απωλέσει. Είδατε κανέναν από τη Σύρο, την Άνδρο ή την Πάρο να επαναφέρει το θέμα; Εκεί ήταν, πράγματι, μια χαμένη υπόθεση.
Μας αρέσει ή όχι η μοναδική πιθανότητα παράτασης του ευνοϊκότερου καθεστώτος για τα νησιά μας ήταν η σύνδεση του με τις συνέπειες της προσφυγικής κρίσης. Κάτι το οποίο εντέλει έγινε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Γιατί το έκανε ο Αλέξης; Αν δεν παραχωρούσε το ΦΠΑ, ήταν υποχρεωμένος να ανακοινώσει δέσμη μέτρων για τη νησιωτική ανάπτυξη κι εδώ που τα λέμε ποιος έχει όρεξη για τέτοια στην κυβέρνηση;
Ο «π» το φώναζε από την πρώτη στιγμή. Δεν εξέλειπαν οι λόγοι της εξαίρεσης των νησιών μας. Υφίστανται ακόμα, οπότε η κυβέρνηση και οι εταίροι μας δεν είναι δυνατόν να μην το αναγνωρίσουν.
Τι θα πρέπει να προσέξουμε τώρα, έπειτα από τη θετική, έστω και προσωρινή, εξέλιξη;
Πρώτον, η παράταση να μην εξαφανίσει τη Νησιωτική Διακήρυξη, την οποία προαναγγέλλουν μέρες τώρα τα κυβερνητικά στελέχη, προεξάρχοντος του υπουργού Νησιωτικής Πολιτικής. Τα μέτρα στήριξης των νησιών της πρώτης γραμμής δεν πρέπει να περιοριστούν μόνο στο αυτονόητο κεκτημένο.
Δεύτερον – και κυριότερο – τώρα που μπήκαμε σε παράταση … της παράτασης, εγκαίρως να εργαστούμε μεθοδικά, σε συνεργασία με όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου, ώστε να στοιχειοθετηθεί με επιχειρηματολογία ακατάρριπτη η επιστροφή σε μόνιμο καθεστώς μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, όπως άλλωστε ισχύει σε όλη τη νησιωτική Ευρώπη. Για αυτό, βέβαια, δεν βλέπω την ηγετική νησιωτική φυσιογνωμία η οποία μπορεί να πάρει πάνω της την υπόθεση, οπότε, όπως γλαφυρά και εύστοχα έγραψε το πρωί ο Κώστας Μωράκης, ζωή να έχουμε μέχρι το 2040 για να διεκδικούμε την παράταση των μειωμένων συντελεστών για το 2041 με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα: τις επιπτώσεις της προσφυγικής κρίσης.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
