Παρακολουθείς το πολιτικό σύστημα να εκπνέει τις κλασσικές κορώνες του. Συντηρείτε ένα παχύσαρκο μισθοφορικό στρατό συμβασιούχων ψηφοφόρων, εγκαλεί ο ένας. Έχετε κρυφό στόχο την άλωση του τομέα καθαριότητας από ιδιωτικά συμφέροντα, ανταπαντά ο άλλος, σε ένα διάλογο επαναλαμβανόμενο κάποια χρόνια.
Απ’ το παράθυρο ένα σπαρακτικό θέαμα. Δεκάδες γλάροι φτερουγίζουν γύρω απ’ τη γέφυρα του Παντουκειούς πάνω από ένα βουνό αμάζευτα απορρίμματα. Η αντίφαση της Ευρώπης μέσα σε δέκα τετραγωνικά. Η Ευρώπη σου έδωσε τα εκατομμύρια να μεγαλώσεις τα γεφύρια σου. Της τα ζήτησες κι ανταποκρίθηκε. Δεν έχει ετοιμάσει, όμως, πρόγραμμα χρηματοδότησης αγοράς κοινής ευρωπαϊκής λογικής ή καλών ευρωπαϊκών πρακτικών. Σου επιτρέπει να συμπεριφέρεσαι ως υπανάπτυκτη νησίδα στο χάρτη της.
Σου μπήξε το μαχαίρι στο λαιμό να κλείσεις τις χωματερές σου. Υποχρεώθηκες να το κάνεις μόνο υπό την απειλή των προστίμων. Κάποια ενδέχεται να τα καταβάλουμε ακόμα και σήμερα. Σε εγχείρηση μυαλού, όμως, δεν προχώρησε κι αυτή είναι στις μέρες μας πιο απαραίτητη.
Το ελληνικό σύστημα διοίκησης διαθέτει αμετακίνητες χρονολογικές σταθερές. Ξέρει ότι γύρω στον Οκτώβρη θα ασχοληθεί με τις καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων. Το Νοέμβριο θα πρέπει να αναχαιτίσει το μπλόκο των αγροτών στις εθνικές οδούς. Το Μάϊο την απεργία διαρκείας των ναυτικών. Αρχές του καλοκαιριού να βρωμίσει το σύμπαν επί δεκαήμερο από τα αμάζευτα σκουπίδια και πάει λέγοντας. Είκοσι χρόνια αδυνατεί να λύσει όσα ξέρει ότι κάθε χρόνο θα βρει μπροστά του. Τόσο προβλέψιμο, ώστε έχει γίνει αφάνταστα πληκτικό για όσους το παρακολουθούν.
Τα σκουπίδια δεν θα φύγουν απ’ τους δρόμους μας. Θα μαζευτούν. Ίσως, πρόσκαιρα, γιατί πια όταν αναγκάζεται να παρέμβει ο πρωθυπουργός, στο επόμενο επεισόδιο χρειάζεσαι κλήτευση του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για να πετύχεις την ειρήνευση. Τον επόμενο Ιούνιο, βέβαια, οι δρόμοι θα είναι εκ νέου χωματερές, εικόνα ίδια κι απαράλλαχτη μιας καταρρέουσας χώρας.
Η λύση δεν βρίσκεται πολύ μακριά μας. Μπαίνεις στο αεροπλάνο, μεταβαίνεις στην πρωτεύουσα προτίμησης σου της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, αντιγράφεις πιστά ένα σύστημα διαχείρισης και το εφαρμόζεις. Εκεί τα απορρίμματα δεν θα τα ακούσεις «σκουπίδια». Είναι πλούτος, ενεργειακός θησαυρός και απλά το κράτος σταθμίζει από πού κερδίζει περισσότερο: όταν τα επεξεργάζονται κρατικές ή αυτοδιοικητικές δομές ή όταν παραχωρούν την επεξεργασία τους σε ιδιώτη επί αδράς αμοιβής; Αυτό το εισιτήριο για την Ευρώπη, πότε θα το κόψουμε επιτέλους;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.