Σε απόσταση λιγότερη του χλμ. έπεσα χθες στη διπλή όψη της κοινωνίας προχωρώντας απ’ το γραφείο ίσαμε την Απλωταριά.
- Καλή χρονιά Μιχάλη! Πως βλέπεις την κατάσταση;
- Όσο η χώρα δεν βιώνει ένα αληθινό σοκ τίποτα δεν θα αλλάξει. Δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένουν να μας κρατούν διασωληνωμένους.
- Και ποιο είναι το σοκ, κατά τη γνώμη σου;
- Να πάμε ένα πρωί στο ATM και να μην υπάρχουν λεφτά. Να νοιώσουν το σοκ της ανασφάλειας και όσοι έχουν μόνιμα το κεφάλι τους ήσυχο. Ειδάλλως το άλλο σενάριο είναι η εθνική τραγωδία. Το απεύχομαι, θα προτιμούσα το πρώτο. Όσο δεν βιώνουμε ένα δυνατό σοκ, όμως, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει σοβαρή ελπίδα.
Ο Μιχάλης εκφράζει – πάντα το έκανε όσο τον γνωρίζω – τις δυνάμεις της κοινωνίας που είναι αποφασισμένες να πονέσουν πραγματικά, αν αυτό είναι το αντίτιμο της στροφής και της σωτηρίας της χώρας.
Λίγα μόλις μέτρα πιο κάτω ένας άλλος γνωστός. Μόλις κατέβαινε από το επαγγελματικό όχημα του, καβατζαρισμένο σε ένα – ο Θεός να το κάνει – πεζοδρόμιο.
- Καλή χρονιά! Νυν υπέρ πάντων ο πεζός από ό,τι βλέπω…, του είπα.
- Ο πεζός να πα να … (απαγορευμένη λέξη). Εδώ τόσα χρόνια είναι το πάρκινγκ μας…
Εγκάρδια χαιρετιστήκαμε κι απομακρύνθηκα. Ο … ιδιοκτήτης του πεζοδρόμου είναι η άλλη όψη του νομίσματος. Υπεραμύνεται με κάθε τρόπο το δικαίωμα στη βολή, οπότε στη στατικότητα. Ίσως δεν το κάνει σκόπιμα, περισσότερο θα έλεγα ότι του λείπουν οι κατάλληλες παραστάσεις για να δει το μέλλον υπό διαφορετικό πρίσμα.
Το 2017 στριμώχνεται μεταξύ των δυο παραπάνω προσεγγίσεων. Ποια θα είναι η τελική κατάληξη του, σαν έτος, είναι συνάρτηση του ποια προσέγγιση θα επικρατήσει. Ενδόμυχα φοβάμαι η δεύτερη…
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
