Επί χρόνια, και βεβαίως τελευταία, μετά δηλαδή το τραγικό, πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, όλοι οι δημοσκόποι καταγράφουν ένα σημαντικό αριθμό πολιτών που (δηλώνουν ότι) επιλέγουν τον “ΚΑΝΕΝΑ” έναντι όλων των πολιτικών αρχηγών, τόσο των μεγάλων, όσο και των μικρών Κομμάτων.
Προφανώς, οι πολίτες αυτοί, ανεξαρτήτως ηλικίας, άνδρες και γυναίκες, μορφωμένοι και μη, μάλλον οπαδοί του απλοϊκού και ισοπεδωτικού δόγματος “όλοι ίδιοι είναι”, αναζητούν “με το φανάρι” τον τέλειο, τον ιδανικό ηγέτη. Όμως, τέτοιος, ούτε υπήρξε ποτέ, ούτε θα υπάρξει στο μέλλον, τόσο στη Χώρα μας όσο και Παγκοσμίως.
Φαντάζει βέβαια φυσικό και λογικό, ο άνθρωπος να αναζητά την τελειότητα. Μόνο που αυτήν την ψάχνει συνήθως στα πρόσωπα τρίτων μη βλέποντας τη δική του “καμπούρα”.
Στην πρακτική εφαρμογή της πολιτικής, (που είναι η επιδίωξη του εφικτού), φαντάζει ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι, κάπου αλλού υπάρχει το τέλειο και ιδανικό σύστημα διακυβέρνησης ή ο τέλειος και ιδανικός ηγέτης. Ας έλθουμε στα του οίκου μας:
-Δεν γουστάρεις τον Κυριάκο; Ψήφισε Τσίπρα. Ούτε αυτός σου κάνει; Στο “πολιτικό ράφι” υπάρχουν ο Ανδρουλάκης, ο Κουτσούμπας, ο Βελόπουλος, ο Βαρουφάκης, ο...ο... Δεν σου κάνει κανένας απ΄αυτούς; Προκρίνεις αόριστα τον “ΚΑΝΕΝΑ”; Δυστυχώς, αυτός δεν υπάρχει. Δεν σε πειράζει; Δεν σε ενδιαφέρει; Δεν θα ψηφίσεις; Θα ρίξεις μήπως λευκό ή άκυρο;. Δικαίωμά σου. Κάποιοι άλλοι όμως, λίγοι ή πολλοί, θα εκλέξουν αυτόν ή αυτούς που θα ηγηθούν της Χώρας.
Καλώς ή κακώς, έτσι λειτουργούν οι Δημοκρατικές Χώρες. Εξαιρούνται Χούντες, Δικτατορίες και τα συναφή ανελεύθερα καθεστώτα.
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν, οι επιλέγοντες τον “ΚΑΝΕΝΑ”, αποκάλυπταν ποιόν ηγέτη, προφανώς άλλης Χώρας, θεωρούν τέλειο και ιδανικό. Ποιόν θαυμάζουν τέλος πάντων. Μήπως κάποιον που, με τρόπους δήθεν “δημοκρατικούς” έχει βάλει τα πόδια κάθε πολίτη της Χώρας του “σε ένα παπούτσι”; Ή μήπως κάποιον που έχει πατάξει τη διαφθορά, ή όπου όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, είναι ίσοι έναντι του νόμου και έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή (οικονομική, κοινωνική, πολιτική);
Θέλετε να δούμε τη μεγάλη, πλανητική εικόνα; Οι, ουκ ολίγοι, πανίσχυροι, αδίστακτοι και πάμπλουτοι ολιγάρχες της Ρωσίας του Πούτιν, δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τους κροίσους της Δύσης. Οι “κομμουνιστές” δισεκατομμυριούχοι της Κίνας, σύντομα θα ξεπεράσουν σε αριθμό και πλούτο τους καπιταλιστές Αμερικανούς ομοίους τους.
Στις ΗΠΑ, με ευκολία, κάθε πολίτης, ακόμη και νεαρής ηλικίας, μπορεί άνετα και νόμιμα να κυκλοφορεί με όπλο και να “καθαρίζει” αναίτια δασκάλους και μαθητές που δεν “γουστάρει”. Για τόση “δημοκρατία” και “ελευθερία” μιλάμε....
Στη Ρωσία του Πούτιν, (που πολλοί δικοί μας θαυμάζουν), αν τολμήσεις να ονομάσεις πόλεμο τον πόλεμο του ηγέτη τους, κατά της Ουκρανίας (και όχι “ειδική επιχείρηση” όπως το καθεστώς τον έχει βαφτίσει), κινδυνεύεις να πας δέκα χρόνια φυλακή.
Στην Κίνα, με το σκληρό Κομμουνιστικό καθεστώς, το χωρίς διαφορετική φωνή αντιπολίτευσης, αν δεν υπακούσεις π.χ. στα μέτρα κατά του κορωνοϊού, σε “γραπώνουν με απόχη” και, επί εβδομάδες, “φυλακίζεσαι” προληπτικά μαζί με ολόκληρες ανθρώπινες κοινωνίες στις τεράστιες “πολυκατοικίες φυλακές”.
Αυτά στις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις. Πού λοιπόν να κοιτάξουμε αναζητώντας τον “κανένα” ως τέλειο ηγέτη; Στην Ασία; Στην Αφρική; Στη Λατινική Αμερική; Στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο;” Πού;
Προφανώς, τα αυταπόδεικτα, έχουν θεωρητικό χαρακτήρα. Δεν στοχεύουν ούτε και μπορούν να “νουθετήσουν” ανθρώπους που, από θυμό, οργή και απογοήτευση, οδηγούνται στην παραίτηση, στην αποχή, στο λευκό ή το άκυρο ή στην λεκτική επιλογή του “ΚΑΝΕΝΑΝ”.
Δυστυχώς φίλες και φίλοι, τα προβλήματα, παλαιά (χρονίζοντα) και νέα (που γεννά η ίδια η ζωή), δεν λύνονται ούτε με την παραίτηση, ούτε με το “ωχ αδερφέ” ούτε και με τη μη άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος του εκλέγειν. Κάτι άλλο χρειάζεται λοιπόν.
Ο ακαδημαϊκός και διάσημος αστροφυσικός, ο συμπατριώτης μας Σταμάτης Κριμιζής, χρόνια φωνάζει ότι, αν όντως επιθυμούμε να κατακτήσει η Ελλάδα ένα καλύτερο μέλλον, θα πρέπει να αποδεχθούμε όλοι και να εφαρμόσουμε στην πράξη, χωρίς όμως εκπτώσεις, το τρίπτυχο των τριών (3) ΑΛΦΑ όπως ο ίδιος τα αποκαλεί. Ποιά είναι αυτά;
“Αριστεία, Αξιοκρατία, Αξιολόγηση”.
Αν αυτά τα τρία κατοχυρωθούν, ίσως αποτρέψουν άλλες καταστροφές. Σίγουρα θα μας κάνουν καλύτερους.
Ας το προσπαθήσουμε λοιπόν όλοι μαζί, χωρίς “μαλλιοτραβήγματα”, αν επιθυμούμε, τα παιδιά και τα εγγόνια μας να ζήσουν σε μια καλύτερη Πατρίδα.
Είναι βέβαια δύσκολο, από τη μια στιγμή στην άλλη να αλλάξουμε παγιωμένες συνήθειες και νοοτροπία. ΄Ομως, αν θελήσουμε, το μπορούμε. Όπως μπορέσαμε και άλλα σημαντικά στο διάβα μόλις δύο αιώνων Νεοελληνικού Κράτους.
Με αλλαγή προτύπων ζωής, με επιστροφή σε παραδοσιακές αξίες, (εργατικότητα, φιλότιμο, υπευθυνότητα) και σε Παιδεία που θα καλλιεργεί συστηματικά το “ΕΜΕΙΣ” έναντι του “ΕΓΩ”, μαζί και τη φιλοπατρία και το σεβασμό κάθε τρίτου προσώπου και των δικαιωμάτων του, ναι, μπορούμε να κάνουμε την Πατρίδα μας κάπως καλύτερη (όχι ιδανική) σε όλους τους τομείς.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
